NIEadopcyjne w schr. Łódź-Aronia w DOMKU!:))

Trzymam kciuki :ok:

żeby to był ropień i żeby się go dało usunąć i stan zapalny
:ok:

A ja mam nadzieję,że to będzie "tylko" jakieś powikłane zapalenie oskrzeli lub płuc :wink:

Relacja na gorąco:
Pobraliśmy krew do morfologii. Jutro wyniki. Pobraliśmy płyn do badania histopatologicznego. Na wyniki będziemy musieli poczekać. Płyn jasny, różowawy, wetka stwierdziła, że to typowy płyn wysiękowy. Nie ma ropy. Co to oznacza? Ano, nie ropniak. Wetka nie chce wyrokować bez wyników, ale z rozmowy wynikało, że niestety skłania się ku wersji chłoniakowej:((

Aronia na chwilę obecną ma świetny apetyt i czuje się dobrze.
Trzymamy się jasnej strony. Cieszymy się każdą chwilą. Nie wybiegamy zanadto w przód. Jesteśmy szczęśliwi. Oby jak najdłużej:)

Czekamy w takim razie na wyniki i nadal trzymam kciuki :ok:

Bardzo fajne podejście :ok:

!

za jasną stronę, cały czas
:ok:

Ściskam Was, Dziewczynki :201461

Trzymam kciuki za wyniki :ok:

Jaszmijo i Aronio - gorąco Wam kibicuję i przesyłam ciepłe myśli :1luvu:

Bardzo bardzo dziękujemy za wszystkie dobre dobre fluidy, które płyną w naszym kierunku i witamy nowych trzymaczy kciuków:)

Nie pisałam wcześniej, bo wczorajszy dzień intensywny był. W morfologii obniżony poziom erytrocytów, hemoglobiny i hematokrytu. Anemia. Poza tym aglutynacja. Coś to oznacza, ale przyznam, że teraz nie mogę odtworzyć tego co powiedziała wetka.Organizm walczy. Aronka dostała Catosal i Dexafort. Mamy obserwować jak będzie się czuła przez cały tydzień. A Maleństwo apetyt ma znakomity i myślę, że czuje się dobrze.
Najbardziej martwi mnie sprawa stresowania się kotulki. Relacje z Marcelem nie są takie jakbym chciała, Aronia zaczęła się go bać. Każda sytuacja stresowa to wzmożony problem z oddychaniem.
Aktualnie Maleństwo często spędza czas na krześle pod stołem zakryta obrusem. Stołówka przeniesiona do pokoju. Dziś obydwa kociaste zajadały obiad w niewielkim oddaleniu od siebie, obok stołu:)
Są też pozytywne zmiany. Aronia zaczęła gadać

. Mówi coś do mnie natarczywie pełnym żalu głosikiem. Uwielbia się miziać. W kuwecie kopie jak koparka. Pierwszą kupę znalazłam przypadkiem, tak była idealnie ukryta. Jest też wielką damą i elegantką. Czwartkowe pobieranie krwi nie bardzo przypadło jej do gustu. Z taką atencją i namaszczeniem zajęła się myciem łapki, że nawet nie zauważyła, kiedy wetka pobrała płyn z płuc:))

Aronia jest cudowną istotą. Przypomina filigranową figurkę kota z porcelany. Chciałabym, żeby czuła się dobrze. Sama stresuję się tym, że ona się stresuje. Zamówiłam Feliway w dyfuzorze. W sumie mnie też by się przydał, chociaż kto wie. Może na mnie też podziała:)

Będzie dobrze :ok:

Porcelana jest najtwardsza :ok:

+ troszkę spirulinki :ok:

a jak feliway w dyfuzorze, to na wssssszystkich podziała dobrze,
kciuki cały czas :ok:

mialam okazje poznac Aronię w schronisku, kochana drobna niunia
bardzo sie ciesze , ze ma taki cudowny domek
Kciuki caly czas som :ok:

Dziękujemy :1luvu:

Aronia chyba zaczęła brać sprawy w swoje ręce. Znaczy się - łapki. Syczy na Marcela, kiedy ten zbytnio się zbliża i on jakoś spotulniał, zobaczył chyba, że sobie baba nie da w kaszę dmuchać:)

A przed jakąś godziną, Aronka przyszła do mnie, do mojej oazy!!!!!! A było to tak.... Siedzę sobie przy biurku pogrążona w rozmowie telefonicznej i nagle w drzwiach staje ten malutki smukły kształcik. Aż wstałam zaskoczona i nieco zaniepokojona, czy to nie natarczywość Marcela ją do mnie przygnała, ale nie.... żaden tygrys nie czaił się w cieniu. Weszła jeszcze nieśmiało, choć z jasno określonym zamiarem. Nachyliłam się do niej, po czym usłyszałam wyraźnie naglące wezwanie do miziania. Co mogłam zrobić innego....Było głaskanie, tulenie, rozkoszne przeciąganie się i mruczenie. Zajęła mój fotel, a gdy nieśmiało przycupnęłam na rogu ulokowała się na kolanach. Po paru chwilach wybrała się w drogę powrotną. Najważniejsze jest to, że Marcel nie miał potrzeby śledzenia jej, a co za tym idzie nie stresował jej swoją obecnością.
Ależ się cieszę!!!!

Oto biały tygrys bojowy:)
Obrazek