Miau.PL

Do adopcji kuwetkowy, ok. 3 letni kocurek (kastrat), trochę w typie syberyjczyka - długowłosy lub raczej pół-długowłosy, dymny (od skóry srebrno-biały, końcówki włosów ciemno-szare do czarnego). Do najmniejszych nie należy, co sprawia że robi jeszcze piękniejsze wrażenie - normalnie waży ok. 7 kg, ale niedawno przeszedł drożdżycę układu pokarmowego i schudł prawie o połowę. Teraz jest już zdrowy, ale trzeba troszkę poczekać zanim wróci do najatrakcyjniejszej formy.

Jest kochanym przytulakiem (mimo długiej sierści lubi spać pod kołdrą), ale jest też kotem bardzo aktywnym - uwielbia się bawić, szczególnie wędką z myszką i zakrętkami od butelek plastikowych.
Chętnie korzysta z drapaka i bawi się kocimi zabawkami.
Toleruje inne koty i uwielbia się z nimi bawić, dlatego byłby idealnym kompanem na dokocenie Dogaduje się także z psami i królikiem.
Nie jest kotem wybrednym - je suchą karmę z wielkim apetytem i nie trzeba mu urozmaicać diety.

Odrobaczany systematycznie, szczepiony, testy FIV/FelV ujemne (-).
Jedyny mankament zdrowotny to wrodzona wada 1 z nerek, ale jego organizm nauczył się funkcjonować z tylko 1 nerką sprawną i nie ma żadnych objawów tej wady - tak w badaniach jak i stanie ogólnym.

Jego futerko nie kołtuni się, więc nie wymaga zabiegów pielęgnacyjnych, ale mimo wszystko znosi dość grzecznie kąpiele, czesanie, a nawet dał się ogolić bez premedykacji.

Tak wygląda po ogoleniu:


A tak z futerkiem na swoim miejscu:


Kocurek przebywa obecnie w Warszawie, ale jest możliwość zaadoptowania poza stolicę.
Jeśli znajdzie dom w Warszawie, będzie miał zapewnione szczepienia oraz ewentualne leczenie w klinice, w której pracuję.

Piękny

Piękny jest...tylko czy ktoś go będzie chciał?

Póki co, zero zainteresowania
Nikt nie chce ślicznoty na dokocenie np?

Niemożliwe, że nikt go nie chce
To jest kot moich marzeń i gdybym tylko mieszkała bliżej starałabym się o jego łapkę. Mam nadzieję, że szybko znajdzie odpowiedzialny dom w Warszawie.

On nie musi iść do adopcji w Warszawie, ale tutaj oferuję opiekę weterynaryjną we własnym zakresie
Póki co, jest 1 chętna, ale zobaczymy co z tego wyjdzie

Witam bardzo, dopiero co się zalogowałam, więc jestem zielona jeśli chodzi o poruszanie się po forum, albo zwyczajnie mało bystra . Szukając mruczusia dla siebie przekopałam trochę stron, aż w końcu trafiłam tu, pooglądałam, poczytałam trochę i ten tu okaz za serce chwycił , chętnie udzieliłabym dachu nad głową , jedzonka , niezbędnej opieki i porcji pieszczot . Tylko nie wiem jakie są szanse , ponieważ mieszkam koło Elbląga , a nie koło Warszawy . Więc trochę organizacji trzeba by było .

Ja wiem, że on nie musi być adoptowany w Warszawie. Miałam na myśli to, że tak lepiej byłoby dla niego bo ja mieszkam jakiś 300 km od stolicy i taka podroż to pewnie duży stres. Myśląc o nim (jak mu na imię?) uświadomiłam sobie, że córka mojej sąsiadki mieszka w Wawie i pewnie na święta przyjedzie( transport pod same drzwi ) Ona też jeździ ze swoim kotem więc jest to do przeżycia. Można prosić o więcej zdjęć? Patrzę na niego i myślę: Sambor!

pannamonika - czy byłby to Twój pierwszy kot? Byłby jedynakiem w domu?

Nella - a skąd jesteś? On podróży się jakoś szczególnie nie boi aczkolwiek, oczywiście im bliżej Warszawy tym lepiej, bo w razie jakichś problemów mogłabym może więcej pomóc Masz już jakiegoś kota?

Pękny oddaję moje dwa za tego jednego! to chyba sprawiedliwa zamiana ??

Piękny kot. Ma takie mądre oczy, jak nasz kochany Nazirek [*].
Oby znalazł ten najlepszy w świecie dom. Powodzenia.

mlsla pisze:Pękny oddaję moje dwa za tego jednego! to chyba sprawiedliwa zamiana ??

Ja bym tam moich księżniczek w zamian nie dała jednak. Nawet po wojnie pazurowej.

Draugia pisze:pannamonika - czy byłby to Twój pierwszy kot? Byłby jedynakiem w domu?

Nella - a skąd jesteś? On podróży się jakoś szczególnie nie boi aczkolwiek, oczywiście im bliżej Warszawy tym lepiej, bo w razie jakichś problemów mogłabym może więcej pomóc Masz już jakiegoś kota?

Tak, to byłby jako kot jedynak, ale mam jeszcze pieska, małego buldożka francuskiego, ale to figurka uśmiechnięta i radosna od rana do wieczora

Draugia , uzupełnię swoją wypowiedź ; otóż kot w moim życiu nie byłby pierwszym, ponieważ wychowywałam się na wsi , to w domu był zawsze kotek, kotka albo i stado maluchów , bo co to za dom na wsi bez kota ?? . Kot byłby pierwszym , teraz, w dorosłym życiu, kiedy mieszkam na swoim . Jesteśmy rodziną zwierzolubną i często, gęsto dokarmiającą jakieś chudzielce, co się zwłaszcza zimą trafią.Jeśli zaś chodzi o psa , to myślę ,że wojny by nie było , mieszkanie jest dwupoziomowe i na górę psiurka nie wchodzi, schody są dla niej za strome, więc gdyby sympatii wielkiej nie było od razu , to kotek spokojnie ma pięterko [ z łazienką ] dla siebie. A na pięterku łożka i kołderki moich córek do dyspozycji . Pewnie dużo piszę , ale lubię kiedy jest jasno . Pozdrawiam.

pannamonika pisze:Tak, to byłby jako kot jedynak, ale mam jeszcze pieska, małego buldożka francuskiego, ale to figurka uśmiechnięta i radosna od rana do wieczora

Nie wiem czy on by się nie nudził jako jedyny kot. Z psami się dogaduje, ale jednak to nie to samo co drugi kot, z którym może się poganiać.

mlsla pisze:Pękny oddaję moje dwa za tego jednego! to chyba sprawiedliwa zamiana ??

Oj nie, 2 w zamian nie chcę już mam dużo swoich a jak jeszcze by się miał jakiś tymczas trafić to w ogóle byłoby nieźle

Ogólnie mam jedną, bardzo poważną zainteresowaną...trzymajcie kciuki, może futrzaczek jednak znajdzie nowy domek

Przyznam, że nie myślałam o większej liczbie mruczków . Mam nadzieję, że kotek znajdzie wymarzone miejsce , a ja poczekam, aż moje miejsce będzie odpowiednie dla któregoś , czyli śledzę na bieżąco i trzymam kciuki