Miau.PL

Gucio jest uroczym,t rochę nieśmiałym kotkiem. Trafił do mnie jako maleńkie kociątko latem 2009 roku, razem ze swoim bratem. Braciszek od początku był odważniejszy i bardziej miziasty, ale Gucio też szybko nabrał zaufania i okazał się wielkim pieszczochem. Oba kotki rozrabiały i rosły, braciszek wcześniej znalazł dom, Gucio został sam i wtedy zaprzyjaźnił się z dorosłym kocurem, wielkim czarnym Maksiem, który początkowo syczał na maluchy. Ale w adopcjach rzadko możemy respektować kocie przyjaźnie - zjawił się chętny domek i Gucio powędrował "na swoje", aby zostać ulubieńcem starszej pani. Pani kochała Gucia całym sercem i często mi za niego dziękowała. Niestety, los jest okrutny - kilka miesięcy temu Pani zmarła. Syn, zgodnie z obietnicą złożoną przy adopcji, przygarnął kocurka do siebie i tu zaczął się dramat Gucia, bo własne kocice nowego pana nie zaakceptowały kocurka. Gucio jest przez nie prześladowany, boi się, ciągle siedzi pod szafkę w łazience. Nie pomógł Calm, Feliway, krople Bacha. Z wielkim żalem pan postanowił szukać Guciowi nowego domu. Gucio ma niecałe 3 latka, jest wykastrowany, załatwia się do kuwetki, bardzo potrzebuje spokojnego domu, w którym koty by go lubiły.
Na zdjęciach Gucio - od małego kociaka, z braciszkiem, z Maksiem - i w obecnym domu.

Maluchu biedny, znajdź dom!

Los jest okrutny.Ale syna należy pochwalić.To taka rzadkość, przyzwoite postępowanie wobec zwierząt po zmarłych, w tym czasie.
Kciuki za domek dla malca.

On już nie jest taki malec - ma prawie 3 latka. Ale zawsze był delikatny. Co ciekawe - nie miał kopotów z innymi kotami! Z Maksiem się przyjaźnił, ale np. Sabcia też go lubiła. Nie wiem, czemu go te kocice tak nie tolerują!
Nawiasem mówiąc jego mamusia - Zuzia -była u mnie długo na tymczasie a teraz mieszka z przemiłą dziewczyną, ma kolezankę młodszą, którą zaakceptowała i lubi - i mają osiatkowany balkon! Tak bym chciała, żeby Guciowi się udało!

Gucio się przypomina!

jolabuk5 pisze:Gucio się przypomina!

Dla mnie koty to malce i tak. Mniejsze sa ode mnie i tak.
Trzymam za niego kciukasy bardzo.
Moze kocice czują,że coś nie jest tak.Wszyscy zestresowani całą sytuacją. Śmierć pani Gucia odbiła się na całej rodzinie w tym i zwierzęcej. Emocje przeniosły się. Może z czasem zaprzestały by atakować a tylko tolerowały?Różnie bywa. Dla obu kocich stron to wyjątkowo stresowa sytacja podsycana żałobą po pani. Koty jak barmetr odbierają nasze emocje.

jolabuk5 pisze:Gucio się przypomina!

... mry!

Napisałam do pani, która ma teraz Zuzię, mamę Gucia. Zobaczymy, może ona pomoże? Do domu Gucia nie weźmie, bo ma małe mieszkanko i 2 kotki, ale obiecała szukać. Gucio ją wzrusza bardzo, bo to syn Zuzi, a Zuzię pani uwielbia i kocha całym sercem.

To ja też potrzymam za skuteczne działanie tej Pani

Pani próbuje, ja też, ale na razie bez rezultatu...

Gucio się przypomina...

Tak, Gucio potrzebuje domu

Gucio lubi, jak odwiedza go Jola Dworcowa, zawsze przy niej się wyluzowuje.Ale w tym tygodniu Jola idzie doszpitala, więc nie będzie u Gucia.

biedni i Pani Jola, i Gucio.

Nie mam aktualnych wieści o Guciu, bo Jola Dworcowa w szpitalu, ale pewnie nic się nie zmieniło...