Miau.PL

W sobotę 5.02 pojechałam do schroniska w Katowicach.
Już wcześniej chciałam wziąć jakiegoś kota na tymczas. No i jakoś tak się złożyło, że około godziny 14:00 w mojej łazience wylądował rudy, około siedmiomiesięczny Huzar. Na liście schroniskowych podopiecznych figurował jako kot "wystraszony i wymagający oswojenia".
Choć to mój trzeci tymczas, to po raz pierwszy podjęłam się tego ostatniego.

Huzar w "bandzie rudego" - czyli wśród braci i sióstr w schronisku:


(fot. Mała)

No i Huzar w schronisku:


(fot. Korciaczki)

Na początku Huzar zaliczył 'płynną wpadkę' w transporterku, a po wsadzeniu do łazienki zwiał pod toaletę i po przesiedzeniu tam kilku dobrych godzin przeniósł się za pralkę.
Dopiero wieczorem zrobił kupala w kuwecie, a w nocy przeniósł się zza pralki do transporterka. Dzisiaj sioo wylądowało już w kuwecie. Kot nadal nic nie zjadł.
Kiedy wsadzamy do transporterka ręce fuczy i chowa się do kąta, głaskamy kładzie po sobie uszy, ale nic poza tym.

Jak na razie wygląda to tak:

piękny jest ....

Życzę powodzenia!

Trzymam kciuki za oswajanie

się melduję u chłopaka

Myślę, że to tylko kwestia czasu kiedy bedzie sie wylegiwał w łóżku.
Powodzenia;)
Przepiękny jest

Dziękuję za ciepłe słowa!

Wczoraj chłopak dzielnie zaliczył pierwszą, ponadgodzinną, "sesję terapeutuczną" z moją mamą. siedział mamie na rękach i bez problemu dawał się głaskać.
Potem niestety nawiał do pokoju babci za łóżko, więc trzeba było go stamtąd wyciągać, żeby nie został na noc. No i wtedy zrobił mi niemiłą niespodziankę, mianowicie wzięty na ręce zaczął sikać. No ale cóż, niczym wielkim się to nie skończyło.
Co prawda kot nadal chodzi niepewnie po domu, ale ogląda coraz większe przestrzenie i nie pędzi z prędkością błyskawicy z kąta w kąt ale przemyka sobie po cichutku, pełen niepewności połączonej z lękiem, ale, moim zdaniem, bez przerażenia.
Z kolei dzisiaj Huzar zaliczył "sesję terapeutyczną" numer dwa, tym razem ze mną. Chociaż musiałam najpierw siłą wyciągać go spod szafy (otwarliśmy mu już przedpokój), to spisał się naprawdę dzielnie. Nie uciekał, nie wyrwał się ani nie wyciągał pazurków.
Najpierw mocno wtulał się w rękaw, siedział skulony i z położonymi po sobie uszami, ale potem miałam wrażenie, że się wyluzowuje, bo przyjmował bardziej "wyciągniętą" pozycję, nie kładł uszu i rozglądał się dookoła (nie uciekł w popłochu nawet przed moją syczącą i fukającą rezydentką Dachówką, jedynie bacznie się jej przyglądał).
Potem zlazł mi z rąk i kiedy już myślałam, że znowu uciekł pod łóżko, on stanął sobie przed nim i bacznie obserwował ciągle buczącą na niego Dachówkę.
Następnie (i tutaj nastąpiło moje wieeelkie zdziwienie) wskoczył bezpardonowo na łóżko babci, gdzie wygodnie się wyłożył i stamtąd obserwuje otaczającą go rzeczywistość.
Niestety mało dziś zjadł (o ile jadł w ogóle) i nadal ma okropny katar (zdążył już obkichać mi polar ) i zaropiałe oczy. Na własną rękę rodzice postanowili zaaplikować gentamycynę.

Gentamycyna jak najbardziej, biedak znów ze stresu się rozłozył
Jak nie będzie mijać pomyślmy może o zylexisie-drogi, ale rodzeństwu pomógł
Martwi mnie to ,ze mało je-namawiajcie na wszystko go

A ser może być? Bo nasza Dachówka wręcz kocha taki serek topiony, może jako przysmak mu dać? Bo wczoraj tylko trochę tego indyka zjadł, a nałożone od rana jedzenie jest raczej nieruszone...

jasne, próbuj wszystkiego, no prawie wszystkiego
spróbujcie z saszetką whiskasa

Może bieluch z żółtkiem?

O, Lidka, dobry pomysł. Spróbuję jeśli nie zacznie jeść w nocy (bo poprzednia porcja znikła właśnie wtedy).
Ale czy nie będzie miał po tym rozwolnienia?

Moje nie mają,ale to trzeba spróbować.

To wszystko jest spowodowane stresem ja miałam kotka który był przerażony jak go zabrałam ,a od czwartku grzeje dupcie w nowym domku.Tez nie jadł,siedział w szafie ,a na koniec był cudownym przytulakiem.To wątek zefirka jak chcesz to zajrzyj na jego wątek.

horacy - gratuluję sukcesu w oswajaniu i znalezieniu domku!

Huzar wzięty na ręce siedzi bez protestu, nie ucieka w popłochu nawet przy głośnych dźwiękach (dokładanie do pieca).
Ale dalej trzeba go wyciągać spod szafy.
No i jedzenie wciąż nieruszone, czy to możliwe, że przez smak gentamycyny?

Chyba spróbuję z tym bieluchem i żółtkiem.