Miau.PL

INKA - Bura koteczka z RTOZ i Wa-wy czeka na KOCHAJĄCY DS u OKI w Warszawie

Od dziś, tj. 29.10.2010 Inka będzie czekała na Domek u OKI
Foty z DT u OKI








historia koteczki do momentu założenia tego wątku: viewtopic.php?f=13&t=105650
To jeszcze z terenu zakładu


Dystyngowana i ostrożna, ok. 7 -letnia o przejmującym spojrzeniu koteczka przyjechała, uciekając przed mrozem, z zakładu w Warszawie, na terenie którego już nie mogła przebywać.
Koteczka Inka jest proludzka, choć jeszcze zdystansowana, kuwetkowa, szczepiona i wysterylizowana. Testy FELV i FIP ujemne. Paszcza do remontu z kamienia.
Inka po wyjeździe Neski rozpoczęła nowy etap życia. Chodzi po obydwu pokoikach, stoi przy drzwiach i pomiaukuje, aby ją wypuścić na wybieg. Wczoraj spała na wersalce z innymi kotami. Jeść ze wspólnych misek, a nie tak, jak kiewdyś - indywidualnie. Inka jest bardzo pozytywnie nastawioną kotką do innych kotów, nie szuka zwady, nie wszczyna bójek.

Baner dla Inki od graszka_gn


Kod do wklejenia w podpis:

Kod: Zaznacz cały

[url=http://tnij.org/_ri1][img]http://tnij.org/_ri1b[/img][/url]

Radomszczańskie Towarzystwo Opieki nad Zwierzętami PROSI O POMOC W ZNALEZIENIU DOMU DLA KOTECZKI

Koty, które do nas trafiają zostały porzucone lub okrutnie potraktowane przez los. Aby stworzyć im namiastkę domu od września zapewniliśmy im pomieszczenie, w którym mogą tymczasowo przebywać. Przez to nie trafiają do schroniska i nie błąkają się. Cały swoje serce poświęcamy w opiekę nad tymi małymi stworzonkami o wielkich sercach. Przez nasz domek przeszło 47 kotów. 29 naszych podopiecznych znalazło wspaniałych właścicieli, którzy otoczyli ich miłością Pomimo leczenia nie przeżyło 5 ciężko chorych koteczków. Stale prowadzimy akcje adopcyjne i poszukujemy dla nich nowych domów. Wszystkie nasze koki staramy się sterylizować i kastrować. Zapewniamy im stałą opiekę weterynaryjną. Każdy z naszych kotów jest wyjątkowy i pomimo naszych starań i serca potrzebują stałych domów i ludzi, którzy ofiarują im opiekę i troskę.
Na dzień dzisiejszy mamy w naszym DT 36 kotów - karma i żwirek to koszt 600,00zł. miesięcznie.

WSZELKIE INFORMACJE O NASZYCH PODOPIECZNYCH:

tel. 695 752 709
e-mail: radomskotoz@o2.pl
RADOMSKO

PROSIMY RÓWNIEŻ O POMOC FINANSOWĄ

Radomszczańskie Towarzystwo Opieki nad Zwierzętami
ul.Sanicka 45
97-500 Radomsko

Nr konta: 70 8980 0009 2007 0049 7969 0001

Z DOPISKIEM: DLA KOTÓW

Wiesz ona jest właściwie buro-biała i jest śliczna

Buraska, jeśli jest choć troszkę podobna do swojej córki, będzie cudnym miziakiem
Młoda jest u mnie od środy i choć jeszcze jest przerażona straszliwie i się chowa, to jak się ją weźmie na ręce, to natychmiast się nadstawia do głaskania i włącza motorek. Czy to rodzinne?

I tu w końcu trafiłam
No więc wklejam nowe zdjęcia Inki
Ona ma takie niesamowicie smutne spojrzenie Biedna nie rozumie co się stało. Nie pozwala się dotknąć, chociaż chyba jakiś postęp już jest - w niedzielę nie siedziała w ukryciu, tylko obserwowała nas z wysokości szafki. Później zeszła nawet na "niższy poziom" i mam mocne podejrzenia, że zniknięcie żarełka z talerzyka to jej sprawka I na końcu kuwetka - w odległości może pół metra od nas. Chyba skrajnie wystraszony kot jednak by tego nie robił? Ale widać, że mocno przeżyła tą życiową rewolucję





no takiego zdjęcia damy może nie powinnam pokazywać, ale...

Przynajmniej wiadomo, że kuwetkowa czyściocha

Zważywszy że dokuwety przyszła 2 razy w ciągu niecałej godziny, wcale nie jestem pewna czy oprócz fizjologii nie kierowała nią ciekawość - akurat ta kuwetka to świetny punkt obserwacyjny na cały pokoj

Hhhhmmmm, no cóż
Nie wiem, czy powinnyśmy wnikać, co dama robi w kuwecie

Andżelika w trybie awaryjnym dała panienkom schronienie, jednak przypominam ze nad Kocią Arką wciąz wisi widmo utraty lokalu. Co wtedy, jesli do tej pory Inka i Neska nie znajdą domów?

OKI , chyba Inka na razie nie będzie taką mizianką jak jej córunia. Gdyby pozwoliła się chociaż troszkę dotknąć Broń boże , nie jest agresywna , tylko bojaźliwa.

Andżeliko, jej córka to też kawał tchórza był
Sama się dotknąć nie pozwalała, syczała i straszyła jak żbik
A dzisiaj... sama nie wie, z której strony się nadstawić, tylko trzeba ją najpierw dorwać w jakimś kącie. Do podchodzenia do człowieka, to jej jeszcze sporo brakuje Mama pewnie taka sama odważna inaczej
Chociaż po małej już widać, że "i chciałaby, i boi się"

My się ostatnio cofamy
Tzn. Młoda poczuła się zdrowiej, więc zaczęła łazić po mieszkaniu. Co za tym idzie, trudniej ją dorwać, więc znów zaczyna na mnie patrzeć, jak na najgorszego wroga Ganiamy się po całej chałupie, bo się mnie boi
W sumie, to jej się nie dziwię, od tygodnia ją faszeruję jakimiś świństwami, więc łapać ją muszę
Mamusi też się nie ma co dziwić - za każdym razem, jak się pozwoli człowiekowi zbliżyć, to coś niemiłego się dzieje. A to sterylka, a to wywózka, a to znów jakieś leczenie - traumę ma

Oki, dzisiaj mamuśka została pogłaskana . Cud . Ciekawe kiedy następnym razem dostąpię tego zaszczytu

spoko spoko - toco napiszę dotyczy i Inki i Neski.

Przecież jak robiłyśmy foty i ogólne zamieszanie to Inka nie dlatego ciągle właziła do kuwety ze jej się chciało ***** ale dlatego, ze stamtąd widac cały pokój. A Neska zlazła ze swojej szafki w drugim pomieszczeniu i przecież też ciągle zerkała przez drzwi To była kwestia czasu - i oby tak dalej!

Bardzo się cieszę, że Inka też robi postępy, bo Neski byłam bardziej pewna - mimo wszystko
W końcu one były przyzwyczajone do ludzi i miały dość bliski kontakt z opiekunem. Może dlatego tak przeżyły rozstanie, nie przeszły przez "bycie na wolności" czyli głód i mróz, tylko zabrano je z miejsca, gdzie im było całkiem dobrze i rzucono gdzie indziej. Skąd mają wiedzieć, że nie było innego wyjścia?

Ja teraz z utęsknieniem czekam, aż młoda Mysz podejdzie na głaskanie sama i nie będę jej musiała ganiać po całej chałupie
Obawiam się jednak, że dopóki ją faszeruję lekami, to nie mam na co liczyć W piątek idziemy na kontrolę, mam nadzieję, że to już będzie koniec antybiotyku Bo jak już ją dorwę, to się nie może odkleić