OTW8-Żuk[*]...Dzień jak co dzień...f.92!

**Adopcje: 12 >>**

MalgWroclaw pisze:Podesłać Ci mojego sąsiada? On nieprzyjemny jak wampir.

ależ ja marzę o wampirze co mi da nieśmiertelność bym wiecznie koty mogła karmić :mrgreen:

A zmieniając się w nocnego, krwiożerczego nietoperka mogłabym takie gadziny krzywdzące biedy kocie ścigać i umiejętnie strasząc , upszczając krew uczyć tego i owego.Dawać nauczkę jednym słowem.

Twój sąsiad wamiprzy to mnie do śmierci na amen swą przyjemnąścią pewnie doprowadziłby. Taki sąsiad to podróba.Ja oryginału poszukuję.

No tak. Nikt nie chce mojego sąsiada

Ale mam też fajnych sąsiadów, których nie oddam, co mnie pociesza.

Wczoraj po południu wracałam z Florką z gabinetu. Do klatki wchodził inny pan sąsiad, młody człowiek, który wychowuje małe dziecko. Na mój widok zrezygnował z jechania windą, choć dziecko prosiło, żeby pojechać. Nic dziwnego, zarazić się można ode mnie wszystkim.
Pan kotów nienawidzi. Kiedyś instruował mnie, że chodzą do piaskownicy, więc powiedziałam, że jako członek wspólnoty chętnie opłacę część pokrywy (pomijam, że piasek nie jest wymieniany, że latają ptaki nad piaskownicą, że mogą tam też chodzić psy) - choć nie mam dziecka i prywatnie mnie ta piaskownica nie obchodzi w ogóle. Ale wiem, co to znaczy wspólnota (w przeciwieństwie do tego pana). Co pan na to? - A kto ma odkrywać i przykrywać piaskownicę, bo ja tego nie będę robić.
Cóż, na pewno nie ja.
Najgorsze, że on wychowuje dziecko. Czyli człowieka podobnego do siebie, a to znaczy, że nigdy się nie skończy podobne traktowanie zwierząt i innych ludzi. Chyba, że młody się zbuntuje przeciw tatusiowi. Czego temu panu życzę z całego serca.

**Adopcje: 12 >>**

U bram złocistych raju
Stanął kot wystraszony
Był samotnie sam
Był zagubiony

Patrzy na łąki rozległe
Patrzy na tęczową drogę
A w oczach jest pytanie
Ca ja tutaj robię?!

We wrót szczelinie
Czarna mordka wyjrzała
Witaj Przybyszu!
Radośnie powiedziała

Pani płacząc prosiła
Bym wyszedł po Ciebie
Chodź ze mną Maszeńko
Oprowadzę Ciebie po niebie

Masza odeszła. [*]
Moja Wiewiórka, moje cudne dziecko.
Nie możemy się pozbierać.