ROSMAN z wielką wolą życia...już bez niej [']

[masza4]

Cieszę się, że Babycat posmakował-tak miało być

Asmatyka znam jednego, jakby zgodził się przekombinować z receptą...Tylko musiałby zapewne mieć znajomego lekarza. Wątpię, czy 'każdy, zwykły' wypisze konkretny lek facetowi z ulicy...

[czycha3]

najlepsze wieści - rozpuściliśmy kota

[AgnieszkaZet]

Czekamy na zdjęcia królewicza!!!

[bloo]

Zdjęcia będą pod koniec tygodnia, aparat mam już zaklepany
Jestem świeżo po wizycie u Rosmana...No cóż, z Rosmanem i jego przypadłością jest tak, że jego stan, samopoczucie może w każdej nieprzyjemnej chwili zmienić się - niestety na gorsze. Dziś właśnie tak było. Według pani Doktor Rosman był dziś fajny, miziasty, mruczący, czuł się bardzo dobrze. Po rozmowie z Doktor, zbadaniu moczu mojemu kotu, poszłam zobaczyć co u Rosmanka, wygłaskać i wycałować...i zastałam go nad własnymi wymiocinami, siedział na chodniczku, nie w legowisku. Pani Doktor miała pacjenta, więc posprzątałam, włożyłam go do legowiska, przykryłam. Za chwilę nadeszła druga fala wymiotów, kot się zmęczył, zestresował sytuacją i zapewne bólem, schował się pod klatkami, zaczął charczeć Zaraz dostał leki, uspokoił się.
Dziś nie było tragicznie, ale nie wiadomo, co przyniesie jutro. Pomimo dzisiejszego osłabienia i złego samopoczucia, mruczał i żądał głaskania, oby sobie poradził.

[Killatha]

to aby ciało Rosmanka poddało się jego woli
Rosmanku, nie choruj

[Minik]

witam!
kiedyś znalazłam kocurka w podobnym wyglądzie oraz stanie, do całości tematu dochodziły problemy z trzecią powieką, która w całości zakrywała oczy i wyglądała jakby ktoś mu piłeczki od ping ponga zamontował - były ogromne!

astma... tak jak Rosmanek z tą różnicą,że wet , do którego chodziłam upierał się ,że u kota nie ma takiej jednostki chorobowej jak astma, ale przez przypadek odkryłam,że Funiek świetnie reaguje na wdmuchiwanie do nosa mojego leku na astmę
przeżył z nami jakieś 2,5 roku też nie było wiadomo ile ma lat,żeby w fatalnym stanie to co zostało musieliśmy usunąć,nawet nie było można ustalić czy to chłopak czy dziewczyna...był tak wychudzony.
Nie wiem jakim cudem go odłowiłam pierwsza wetka to bała się go dotknąć.

Rosmanek jest śliczny i zasługuje na domek ciepły i kochający! I tego z całego serducha MU życzę! Proszę wymiziać kawalera bardzo solennie

[Killatha]

pewnie że zasługuje na domek, czekamy!

[bloo]

Minik, cieszę się bardzo, że dałaś szansę kotu z tak samo ciężką chorobą . Podziwiam, bo już teraz wiem, ile pracy trzeba włożyć w taką specjalną opiekę.
Rosman nie dożyje swojej jesieni, to pewne...ale za to, co wycierpiał należy mu się tyle miłości i troski, ile będzie w stanie udźwignąć.

Pani doktor przesyła serdeczne pozdrowienia

[bloo]

Rosman nie dożyje swojej jesieni, to pewne...

Przed chwilą dowiedziałam się, że to więcej niż pewne - Rosman nie żyje.
Odszedł dzisiejszej nocy. Nie wygrał ze zwykłym przeziębieniem. Nie wygrała również pani Doktor, która walczyła jak tylko mogła, przez całą noc. Nawet jego sławna wola życia nie mogła mu pomóc. Płuca odmówiły posłuszeństwa, były za bardzo sforsowane chorobą.
Wielka szkoda Wielkiego Kota ['] Skoda, że przeżył, że walczył, tylko po to żeby odejść teraz, kiedy wychodził na prostą.
Moja historia pomocy kotom jest krótka i dopiero pierwszy raz staje oko w oko z tą beznadziejną, nieuniknioną śmiercią, która zabrała mi podopiecznego, którego jeszcze wczoraj głaskałam, i który patrzył na mnie oczami pełnymi nadziei. Okropnie mi żal i wstyd, że tak mało mogłam zrobić.

[kwiatkowa]

Biegaj Rosmanku Po Tęczowych Łąkach...!
Gdzie jesteś zdrowy i nic Cię nie boli...

Smutno i żal, pamiętam śmierć swojego pierwszego podopiecznego, także ściskam mocno. Ważne, że o niego walczyłyście i odszedł chciany, kochany i zadbany...

[Luinloth]

Biedny Rosmanek
Dobrze, że przynajmniej swoje ostatnie dni spędził z ludźmi, którym zależało...

[oleska222]

Bloo... Tak mi przykro...

(')

[Minik]

bardzo mnie wzruszył ten wątek... a teraz rozkleiłam się maxymalnie...
ROSMANKU dla Ciebie chociaż wirtualne światełko (`)

Chociaż w ostatnich swoich dniach zaznał, ciepła, miłości obecności ludzi mu życzliwych... żegnać się jest trudno - mnie dobija za każdym razem... niedawno pożegnałam moją Minię 13 lat wspólnej drogi i nie mogę się pozbierać!
Do tej pory przez wszystkie lata żegnałam się 5 razy,za każdym razem jest ciężko...

[Anda]

bloo, mocno ściskam

[Minik]

Rosman nie dożyje swojej jesieni, to pewne...

Wielka szkoda Wielkiego Kota ['] Skoda, że przeżył, że walczył, tylko po to żeby odejść teraz, kiedy wychodził na prostą.
Moja historia pomocy kotom jest krótka i dopiero pierwszy raz staje oko w oko z tą beznadziejną, nieuniknioną śmiercią, która zabrała mi podopiecznego, którego jeszcze wczoraj głaskałam, i który patrzył na mnie oczami pełnymi nadziei. Okropnie mi żal i wstyd, że tak mało mogłam zrobić.

Bloo! nie miej do siebie żalu! Zrobiłaś tak wiele , choć wobec śmierci zawsze owo wiele zmieni się w odczuwalne nic!
Pomyśl,że w ostatnich swoich dniach miał ciepło, miłość i troskę tych, którym na nim zależało!

Pomyśl ile miałaś szczęścia,że stanął na Twojej drodze! Poznałaś kogoś bardzo wyjątkowego!
Otarłaś się o najczystszą bezinteresowność - czyli najpiękniejszą formę miłości

Teraz dołączył do wszystkich tych już wolnych jakże szczę szczęśliwych za TM!

Ja żegnałam się już w swoim życiu z moimi kiciastymi 5 razy za każdym razem boli bardzo mocno, miesiąc temu pożegnałam moją ukochaną Minię po 13 latach wspólnej drogi - w tym ostatnie 8m-cy walki z nowotworem...
Łzy same płyną...
Dla Rossmanka choć wirtualna lampka (`)

Natomiast Ciebie niech wspierają nasze ciepłe myśli w tych trudnych chwilach!Słowa uznania i szacunku również dla Pani doktor!