Wklejam, bo ważne- mykoplazmoza, to inaczej hemobartonelloza.
HEMOBARTONELOZA KOTÓW (zakaźna anemia kotów)
Hemobartonella jest to drobnoustrój z rodziny mykoplazm. Atakuje krwinki czerwone (erytrocyty) kotów (H. felis) i psów (H. canis). U kotów jest przenoszona przez kleszcze i pchły, ale możliwe jest też zakażenie kociąt ssących przez mleko matki lub z krwią w czasie transfuzji. Hemobartoneloza kotów jest często nazywana zakaźną anemią kotów (Feline Infectious Anemia).
Czynniki predysponujące:
Mogą wywołać objawy choroby u bezobjawowo zakażonych zwierząt.
usunięcie śledziony (zwłaszcza dotyczy psów)
osłabienie odporności (np. w czasie długotrwałych podróży, czy sytuacji stresowych)
choroby zakaźne - białaczka kocia (FeLV), zespół osłabienia odporności (FIV)
Objawy:
Objawy kliniczne zależą od nasilenia anemii, stadium choroby oraz statusu immunologicznego zwierzęcia.
najważniejszą konsekwencją zakażenia Hemobartonella felis jest anemia. Jest ona spowodowana głównie przez immunologiczny rozpad krwinek, a nie jak się często sądzi przez bezpośrednie działanie zarazka.
niektóre koty mogą nie wykazywać żadnych objawów chorobowych
koty zarażone FeLV lub FIV dużo ciężej przechorowują hemobartonelozę
inne objawy - osłabienie, depresja, blade lub zażółcone błony śluzowe, gorączka. Przy postaci przewlekłej wychudzenie. Możliwe powiększenie śledziony.
koty - ozdrowieńcy stają się nosicielami
Rozpoznanie:
U kotów podejrzanych o wystąpienie hemobartonellozy należy wykonać pełną morfologię krwi. Podstawą rozpoznania jest stwierdzenie ziarnistych lub obrączkowatych drobnoustrojów na powierzchni erytrocytów w czasie oglądania rozmazu krwi. Stwierdza się również znaczną anemię. U chorych kotów powinno się również wykonać badanie serologiczne w kierunku białaczki kotów (p. także:
http://www.therios.strefa.pl/porady/bial_kotow.html) oraz zespołu obniżonej odporności (dostępne w wielu lecznicach).
Hemobartonelloza kotów nie jest niebezpieczna dla ludzi
Leczenie:
1. Podstawą leczenia jest antybiotykoterapia przez minimum 3 tygodnie. Lekarz weterynarii zaleci doksycyklinę lub antybiotyk z grupy tetracyklin.
2. Przy ciężkim przebiegu choroby konieczne jest często podawanie glikokortykosteroidów, które mają na celu osłabienie immunologicznego rozpadu erytrocytów.
3. Jeżeli kot jest odwodniony i osłabiony można podawać kroplówkę z płynów bogatych w glukozę.
4. Przy silnej anemii wskazana jest transfuzja krwi.
Rokowanie:
Dobre - u kotów, u których zastosowano odpowiednie leczenie
Złe - u kotów nieleczonych (do 30% przypadków śmiertelnych)
lek. wet. Maja Ingarden (2004-09-21)
Materiał pobrany ze strony:
http://www.therios.strefa.pl/porady/hemobart_felis.html