OTW21- czas Sorrunia :(

grunt, że dobrze się skończyły nocne 'manewry', nadal trzymam a Wy wypoczywajcie :ok:

Dobrze, że stanął na łapki, albo raczej spokojnie się położył. A Ty uważaj na siebie. Stres nie sprzyja odporności.

**Adopcje: 9 >>**

Sorruś jak tylko się zaczęło. Zdjęcie nie oddaje powagi sytuacji.
Obrazek

Powoli uspokaja się.
Czy to był podstęp by nalac w wyrko :wink:

Główka opada. Złożył chude łapeczki jak scyzoryk
Obrazek

A dziś rano...
Obrazek

Moja kotka kiedyś zrobiła mi podobny numer. Ni z tego, ni z owego zaczęła dyszeć z wywalonym językiem, leżąc na polarowym kocu. U niej okazało się, że chodziło prawdopodobnie o przegrzanie (polar), więc obyło się bez leków (do wet dotarłam), ale chwile grozy przeżyłam.

Rysio-16-02-2013 [*]

Brzuń ma paskudny

strasznie wielki

Strach w oczach jak najbardziej oddaje powagę sytuacji.

Ale chudzinka...

Ale jaki bystrzacha

Słodki jest :1luvu:

Brzunio zarobaczony na pewno. Ale juz jakby lepiej wygląda

za szczylka :ok:

**Adopcje: 9 >>**

Dziś neurolog. Powoli zbieramy się...psychicznie :mrgreen:

Zmuszona byłam do ogarnięcia żelazkiem spódnicy. Koniec świata. :smokin:

Sorry nie rozumie czemu michy dziś nie ma. Ale proszono by był na głodniaka wiec będzie. Dokumenty i płytka z fotkami zapakowana. Oraz ręczniki papierowe, podkłady, kocyki, saszetka by mu dać "po"... Jakbym z dzieckiem podróżowała.

Wczoraj u weta był inny niż zwykle kot. Jeśli trzy wizyty można uznać za "zwykłe". Wetka też to zauważyła. Bystry wzrok, bunt na zabiegi, przekleństwa mocne na zastrzyki... Ale przede wszystkim nie mruczał postawiony na stole.

Nie uspokajał się.Nie szukał we mnie wsparcia. Po prostu zbeształ nas od stóp do głów. Został osłuchany. Nareszcie można było. Choć nie było łatwo. Bo dla odmiany mu złość bulgotała w gardle :twisted:

Strasznie ale to strasznie mnie to cieszy! Na pewno ma dużą bolesność brzuszka. Jest inny po dodaniu Tolfiny i nospy.

I najważniejsze się stało wczoraj wieczorem. Coś co zwala mnie zawsze z nóg.
Sorruś zaczął się bawić swoją mysią. :1luvu:

Delikatnie i krótko, bo nie wiedział co ma zrobić z przeszkadzającą mu łapką, ale jednak podjął próbę jej upolowania. Zaczarowana chwila. Gdy umęczony życiem futer zaczyna cieszyć się drobiazgami. Tym bardziej wzruszająca gdy o dziecko chodzi. Trudno nam sobie wyobrazić co mały przeszedł. Ile zaznał bólu, strachu, głodu.

Bardzo się zainteresował tym Toluś. Nie udało się mu ukraść zabawki. Mimo prób niezliczonych. Dzieciaki wymieniły sobie jakieś poglądy. Toluś do tej pory jakby nie zauważał Sorrusia. Teraz zagaduje go i zaczepia. Może idzie ku dobremu. Może. Boję się cieszyć.
Moje kochane chłopaki :201461

Mocne kciuki za wizytę. Jak dobrze, że Twój mąż jest, jaki jest. Czytam w wątku zagubionej kici w Rzeszowie i współczuję męża autorce. Ja je... że tak napiszę w skrócie, zabić to mało.

Trzymam

Ku dobremu idzie i :ok:

Dobre wieści Asiu, mocno trzymam :ok:

OTW21- czas Sorrunia :(

Kto przegląda forum