OTW20- Angelek(*)... a życie musi toczy się dalej!

Florki takie są, każdego rodzaju. Mam nadzieję, że Agrafka ma się lepiej i że imię zobowiązuje do złączenia się skórki.

Za chore

i za zdrowe :ok:

i za Ciebie :ok:

Gdy czytam o Florku,mam łzy w oczach. Rozumiem Twój lęk o niego jak nie dawał się złapać,a jednak bywał,dręczył sumienie,nie dawał zapomnieć,kołatał serce nerwem jak się pojawiał,a jak znikał nie dawał zapomnieć. Umordował psychicznie.
Ileż to biedactwo się wycierpiało,a teraz ....się bawi :1luvu:

To miód na serce zmęczonego DT.

Biedna Agrafka

naprawdę nie da się przewidzieć wszystkiego.
Biedna Mili. Kureczka też tak ma, niby wszystko da się przy niej zrobić, tylko po zwykłym pobieraniu krwi prawie tydzień jeść nie chciała. Potem czlowiek boi się takiemu kotu jakiekolwiek badania robić

**Adopcje: 12 >>**

Wczoraj Mili podałam Ornipural w południe i do wieczora kot siedział za wersalką. Unikając wszelkiego kontaktu. Wyniki wątrobowe ma z kosmosu. Zawsze miała złe ale teraz poszła na całość. Nie wiem jak się wszystko potoczy.

Florcio będzie wspaniałym kotem jak już okrzepnie w swych lękach i płochliwości. Jeszcze boczy się i stracha. Woli Janusza niż mnie. Do niego kica i pcha się na kolana. Wbija aż pod rękę i mruczy jak traktor. Przede mną ucieka. Janusz gdy go zawoła to hamuje w ucieczce i wraca. Gdy ja go wołam to kontynuuje swój sprint. Jest gładziusim kotem o krótkiej, błyszczącej sierści. zaczyna być śliczny coraz bardziej. Jak w lusterku światło tak odbija się biała łatka na brzuszku po stronie amputacji. Jeszcze kultury musi się nauczyć i opanowania. Bo podgryza mocno z szale pieszczochowym. Gdy powie się podniesionym głosem "nie wolno" to puszcza i zamiera z lekko wywalonym, czerwonym jęzorkiem. Buzia zaraz jest w ciup i świeci wielkimi zdziwionymi oczami. Dziś był w kuchni na śniadaniu. Ale podreptał po kangurzemu do przedpokoju. Nie lubi jak się kręcę ja i koty. Swoich mich nie broni. Yoda i inne maluszki wyjeść mu potrafią. A ten stoi i czeka. Lubi pacać łapką przechodzącego gnoja. Mnie też zahaczył. Ot tak, dla zabawy. Bo miał nogawkę w dostępie. Jest na prawdę sprawny bardzo. Wesoły i taki pogodny. Daje sobie doskonale radę bez nożynki. Ale ona była już dawno mu zawadą. I bólem. Teraz gdy rana zagoiła się a sierść odrasta wszystko robi się wspomnieniem. Nie ma pokus by wyjść na dwór. Nie pilnuje drzwi. Nie buczy. Jest zadowolony z tego co jest. Ciepła, pełnej miski, towarzystwa i z nas. Przydajemy się jakoś.

ASK@ pisze:Jeszcze boczy się i stracha. Woli Janusza niż mnie. Do niego kica i pcha się na kolana. Wbija aż pod rękę i mruczy jak traktor. Przede mną ucieka. Janusz gdy go zawoła to hamuje w ucieczce i wraca. Gdy ja go wołam to kontynuuje swój sprint.

Zapamiętał Ci to śledzenie go i łapanie

Fajnie się Florek rozwija i adaptuje :1luvu:

Za Mili,by się udało jakoś rozwiązać to leczenie.

ASK@ pisze:(...) Nie ma pokus by wyjść na dwór. Nie pilnuje drzwi. Nie buczy. Jest zadowolony z tego co jest. Ciepła, pełnej miski, towarzystwa i z nas. Przydajemy się jakoś.

I to tekst dla tych ,co się obawiają kota z dworu,bo go wolność będzie ciągnęła

,bo się nie przyzwyczai do mieszkania w domu

Ja mam cały pokój takich,co to się "na pewno nie przyzwyczają" . A jak balkon otworzę i chłód powieje ,to nawet na chwilę nosa nie wyściubią. Tak pamiętają bezdomność i mróz. Przykładem koncertowym był Kapitan - domowe koty zaciekawione wybiegały radośnie na balkon,a on w długą,do środka pokoju :strach:

. Mały Miś to samo. Zgarnięty w listopadzie spod krzaka pod gdańskim sanatorium, żeby wylazł dobrowolnie na balkon to musi być ze 30st.i słonko :wink:

**Adopcje: 12 >>**

tabo10 pisze:
ASK@ pisze:(...) Nie ma pokus by wyjść na dwór. Nie pilnuje drzwi. Nie buczy. Jest zadowolony z tego co jest. Ciepła, pełnej miski, towarzystwa i z nas. Przydajemy się jakoś.

I to tekst dla tych ,co się obawiają kota z dworu,bo go wolność będzie ciągnęła ,bo się nie przyzwyczai do mieszkania w domu
Ja mam cały pokój takich,co to się "na pewno nie przyzwyczają" . A jak balkon otworzę i chłód powieje ,to nawet na chwilę nosa nie wyściubią. Tak pamiętają bezdomność i mróz. Przykładem koncertowym był Kapitan - domowe koty zaciekawione wybiegały radośnie na balkon,a on w długą,do środka pokoju . Mały Miś to samo. Zgarnięty w listopadzie spod krzaka pod gdańskim sanatorium, żeby wylazł dobrowolnie na balkon to musi być ze 30st.i słonko

Tak jest. U mnie Mila, Bianka, Żwirek, Abiś, Floruś , Żwirek a ważne, że i Wedelek. Wedzik nawet nosa nie wytyka gdy okno uchylone. Piecuch okrutny. Prawie się nie rusza ale pewnie i ból w nim siedzi ciągle. Biedna to nożynka i ta wątroba. Brzuniek ma opęczniały. Przemieszcza się po pokoju. Zagląda do kuchni, na przedpokój, do łazienki ... ale wystarczy kluczem zabrzęczeć by wracał od razu pod swój fotel. Tak im dopiekła wolność. Fajnie prosi o głaski. Ale mniej fajnie dziękuje. czyli podgryza.
Agrafka też żyła większość swego krótkiego życia na dworze. I nie zamierza wrócić. Z sentymentu do podwórka zostały jej tylko smaki na nerki dzikunkom szykowane.

Większość naszych futer (piszę tutaj ogółem o nas wszystkich) ma podwórkowce co to w cieple rozkwitają i nie mają zapędów podróżniczych.

Ciepła dla wszystkich. Obyście mieli dobry dzień ku zdrowiu.

**Adopcje: 12 >>**

MalgWroclaw pisze:Ciepła dla wszystkich. Obyście mieli dobry dzień ku zdrowiu.

Dzięki

Agrafka, jak to kot "chory" :wink:

śpi cały czas w łóżku. Na mojej poduszce. Ileż ja się nagimnastykowałam by noc razem przeżyć. Jak dziecko trzeba było przykrywać bo zimna była. łapać by nie spadła na podłogę podczas przeciągania się. Głaskać uspakajająco gdy dobierała się do lizania kubraczka. Śniadanie dostała pod nos... leżący na poduszce. Sprawy nie ułatwiał Yoda, który dopominał się pełnej uwagi. I Milka co to postanowiła leżeć na mnie pół nocy. Jestem zmęczona i nie wyspana z potężnym bólem głowy. Do tego przełażąc pod siatką, by w budkę suche na zanętę włożyć, upierdoliłam się ... goownem psim. I taka radośnie capiąco-uśliczniona do domu poszłam. Dopiero wychodząc do pracy zauważyłam dziwną :wink:

plamę na rękawie. Trochę trwało nim skojarzyłam co to zacz. Wyrobiłam się pranie wstawić przed wyjściem. Brawo ja.
Drugi dzień Krówki nie ma. Ruda nie je więc to jest dziwne. Obszukałam ją rano ale po ciemoku trudno coś zauważyć. Muszę zadzwonić do P.T. bo Krówencja czasem potrafi nosa rankiem nie wyścibiać jak zimno jest. Ale potrafi też zaszyć się w obcej piwnicy. Łazęga jedna.