Cisza u nas wielka na wątku .Oj wielka.
W domu także spokój w miarę
bo kocińskich też w miarę mniej. Od dziś ruszamy z drugim etapem kuchni i deczko się boję. Ale w miarę mniej niż na początku
naszej remontowej drogi.
Po osiedlu biega piekna "prawie" rasowa sunia z amantami. tak mi kotłowniane wystraszyła,że znikły w czasie serwowania dań i już nie pojawiły się na jedzenie. Sekutnik pod blokiem też nie zjadł z ich winy.W miejscu zostawionych chrupek ślady psich łap były.
Tak sobie coraz poważniej mysle nad swą rączką prawą. Nie słucha, nie myśli...
Jak jej do rozumu przemówić by numerów różnych nie robiła
Dziś dłoń prawa pogłaskała zaspany łepek rudzika okienkowego. Reszta mnie zamrała z oburzenia na taka bezczelność ale stało się. Łepek był zadowolony. Doczekać się nie mógł na miseczkę. A ja zmartwiona jestem bo przez moje paluszki rozumek ma zagwozdkę i serce boli.
W ogóle rude coś nie capi kocurem więc może to kocia lub kastrat.Jak kocia to już wyobraźnia pracuje...Nie zawsze pokazuje się na jedzenie rozbestwiwszy się już nieco.Micha podana zawsze to na śniadanie pojawia się w późniejszych porach. Widziałam jak z łajdactwa wracał drepcząc do okienka w pośpiechu.
U posesjowej nawet nie ma gdzie pojemnika wystawić bo wszystkie krzaluny i drzewa wycięte. Gołą ,biała pustka.
W ogóle nie uświadomiłam im, jaki to dzień. Telewizor też skrzętnie przełączałam.A dlaczego? A dlatego,że i tak mają we łbach poprzewracane a ja nie miałam głowy (znaczy się miałam ale migrenową) by ich życzenia znosić. Wystarczy,że uprzątłam bałągan , wyra nie zasłałam na siłę wyciągając spod dupin koce i kołdry, dałam jeść i nie opitoliłam jak Sikawkowi trening rozpoczęłi. Tylko ulegle po szmatkę sięgłam i wysprzątłam wszystko. TJednak Bianka , naczelna dzikunka, coś wyczuła i zażyczyła sobie głaskanek. 
Ćwierkoliłą i wdzieczyła się.Aż uwierzyc nie mogłam,że zawołana wskoczyła. Coś Bianusia powoli nam front zmienia.Po 3 latach to i tak sukces przystosowawczy. 
na stronie.
