OTW15-dużo nas ;( Nowe fotki "starych/nowych" s.85

ASK@ pisze:
Kinnia pisze::201461
żywaś?

żywam ale byle jakie to życie

nie marudź
nigdy nie jest tak źle, aby gorzej być nie mogło :twisted:

**Adopcje: 12 >>**

Ale mam ochotę na marudzenie. Tyle mojego :roll:

U mnie gorzej plecie się z mniej gorzej. Byleby super źle nie było :mrgreen:

no niestety, tak to jest, że jedna bieda nie dopiecze
a lubią chodzić stadami

Możesz marudzić; czasem nic innego nie pomaga... :201481

**Adopcje: 12 >>**

waanka pisze:Możesz marudzić; czasem nic innego nie pomaga...

Pomarudzę jeszcze bo gardziołko mi wysiadło. I boli ,drapie , kaszle i piecze. Taka jest cena łażenia do pracy w lakierze i żelu na głowie. :201427

Chłonie każdą wilgoć.
Kosteczki bolą też więc zdechła się zrobiłam. :201435

Grypa

Trzymaj się mocno.

**Adopcje: 12 >>**

Trzymam się. W nocy trzymałam się za gardło i za butelkę z wodą zapijając drapanie. Koty zrezygnowały z polegiwania na mnie bo co i raz kaszelek wstrząsał mnie więc i je.

Położyły się w jedynym słusznym dla nich miejscu ,czyli z dala. Ileż przez noc długą i czarną ,westchnień było żalu i złości . Moje wstawanie , niestety, nie wiązało się... z biegiem do kuchni by gary napełnić kocim zarciem. Wreszcie przestały reagować. Zaś ja sobie zaaplikowałam na umęczające gardziołko tabletkę do ssania. Skoro spać nie mogę to sobie choć pocyckam w słusznej sprawie. Los bywa jednak przewrotny. :roll:

Pastyla została złapana na czynie niegodnym. Cichcem i podstępnie chciała mnie zamordować zakleszczając się w przełyku jak tylko sen niespodziewanie mnie dopadł. Pozbyłam się morderczyni podstępnej. Dziś ją znalazłam ... pod poduszką. Musiałam jej tam areszt zrobić. :roll:

A że przykleiła się do prześcieradła to nie zwiała. :lol:

Po krótkiej chwili wahania ssać czu nie ssać dalej :wink:

wyciepałam ją. Szkoda, bo wiele zostało do cmokania.

Ale kudły na niej już były i nici. Nie miałam ochoty odgacać jej z tej panierki.

Z rzeczy miłych . Jednocześnie upraszających się o kciuki.

Beza, Bezunia, Bezeńka dulczy już w swoim domku. :lol:

Beza, moja mała dziewczynka, ciężko aklimatyzowała się na swoim. Jeszcze nie jest tak jak bym ja chciała. Ale je, kuwetkuje, pije i przemieszcza się. Nie pała szaleńczą miłością do Dużego i kociego towarzysza Korolika. Ale mam nadzieję ,że teraz już tylko lepiej będzie. Bo Mała kocha koty i kocha ludzi. Mam straszne, ogromne wyrzuty, że ją naraziłam na taki ból. Oszukałam. Strasznie to obie przeżyłyśmy.
Rozbestwiona zostałam tym ,że nasze futerka dość szybko oddychają z ulgą, że od nas spierniczyły. A Beza powiedziała NIE! W tym wypadku więcej zimnej krwi wykazał Pan Marek, Duży Bezuni. Niż ja.
Małgosi serdecznie dziękuję za wizytę przed adopcyjną :1luvu:

Dziecko moje kocie, bądź szczęśliwa i szybko zapomnij o oszukańcach. :1luvu:

Prosze o wielkie kciukasy dla Bezuni. Niech teraz tylko lepiej będzie.

Bezuniu

i za Ciebie, żebyś się nie rozchorowała :ok:

Za Bezunię :ok:

I żebyś Ty nie chorowała :ok:

**Adopcje: 12 >>**

Dziś brak wieści od Bezy. Zakładam więc ,że to oznacza dobre wieści. Duży dawał znać co dzień jak było nie fajnie. Choć wiem ,że było/jest normalnie jak to przy dokacaniu bywa. Ale Panika to moje drugie imię. Bardzo się martwię przy każdej adopcji i modlę by koty były niewdzięcznikami. Takimi co to o nas szybko zapominają.
Wiem ,że wiecie o czym piszę.

Nafaszerowana lekami od bólu kręgosłupa i gardła padłam radośnie i sennego komarka ucięłam wczesnym południem. Jednak wcześniej nasmażyłam troszkę kotletów mielonych. Mielone miało być w formie sosiku z cebulką i pomidorami + makaron . Dodatki dowolne. Ale doszłam do wniosku ,że zeżrą mi taki sos na jeden obiad. A mielone będą ciamkać choć z dwa dni. Samo to ,że wybrałam więcej roboty świadczy o mej chorobie. :mrgreen:

Zaświtało mi rozwiązanie mające na celu obdarowanie kotletemi rodzinę jeszcze dnia trzeciego. Można by było więcej buły dodać :mrgreen:

Stojąc tak nad garem z mielonym, deliberując umysłowo nad kolejnym pieczywkiem (podwójna radość: więcej mielonego, mniej starego chlebusia :lol:

) gapiłam się w okno.Oko mi zawisło na białych płatkach latających leniwie w powietrzu. No żesz cholerkajasna śnieg?

Nio, śnieg :placz:

. Wrzeszczę do TZ ,patrz śnieg pada. TZ przydreptał, pogapił się (bardziej w gar i "wolną" bułę) za okno. Eeee tam, szpaki gniazda w styropianie tłuką . Poszedł znów zalec na fotelu. Faktycznie, to nie był śnieg. W elewacjach budynku trwa praca wykopaliskowa ptasiorstwa. Co roku to samo. ADM zalepia już powstałe dziury (po odchowaniu piskląt). I co roku pokazują się nowe . Wiosna panie, wiosna idzie.

Asiu, na szczęście koty nie słonie i pamięć mają kiepską. Zapominają nas szybciorem, jak tylko w domu rozpoznają przestrzeń i ludzi. Kocham jak mnie nie poznają. I lubię jak chowają się, żebym przypadkiem nie zabrała z powrotem.

Ale zazdroszczę tych mielonych... Już prawie rok nie jem mięsa, ale Twoja opowieść o mielońcach mnie przyprawia o ślinotok.