Nie podoba mi się to jego podkasływanie i odruch wymiotny, a przeciez zabieg paszczowy za tydzień i nie było by dobrze jak by królewicz się rozchorował.
Wyjście z Bigiem do lekarza to niezłe wyzwanie logistyczno - emocjonalne.
Najpierw trzeba jak gdyby nigdy nic się ubrać (tak jak by się niby szło do pracy).
Poźniej "przez przypadek " trzeba zamknąć łazienkę (potencjalny bunkier wannowy
)Oczywiście nie nalezy nawet przechodzić obok transporterka.
Transporterek + plecak = Biga paniczna ucieczka.
Następnie, koniecznie jeszcze w papciach trzeba do Biga czule mówić zachęcając go do codziennych porannych głasków
następnie hyc na ręce i próba wciskania do kontenerka 
Uff
jak się udało za pierwszym razem to sukces.Dzisiaj mieliśmy sukces od razu, bo Big stracił czujnosc, poniewaz ostatnie transportkowanie mial w marcu
No i zaczyna się - drapanie , płakanie wyjące.
Dzisiaj Sheba wskakiwakla na transporterek chcąc ratować Biga i ocierała się o drzwiczki chcąc go pocieszyć.
Wyjście na korytarz + alarm dzisiaj dla 2 pięter
co chwila drzwi się otwierały - sprawdzające co to za krzywda "dziecku się dzieje"Bo Big płacze wtedy tym najgorszym płaczem- przeciąglym płaczem dziecka
Droga do weta to juz prawie "pikuś"
I u weta Bikuś też jest w miarę cicho i spokojnie, tylko to przerażenie w oczach Biga i przyspieszone bicie serca - mnie znowu doprowadzają do stresu.
Po wizycie:
- temperatura w normie
- osłuchowo ok
- dziąsła
stan fatalny ( nawet dzisiaj górne całe krwawiące)Decyzja:
- odrobaczenie i odkłaczenie
- zatrzyk na dziąsła
i zalecona obserwacja po podanych lekach, bo przeziębieniowo ok.
W następnym tygodniu przy czyszczeniu zabków pani doktor pobierze też wycinek z dziąsła do badania i określenia podłoża bakteryjnego.
Bo dziąsła Biga to niestety przewlekła sprawa i nie tylko spowodowana kamieniem nazębnym.
Tak że prosimy o
za tego mojego strachulca i za mnie cobym przetrzymała emocjonalnie te jego przeżycia 
pozostałe wyczyszczone.
to ja po raz pierwszy mogłam pogłaskać Shebunie po pupce i po główce 
