Tomek-megamiziak z kociej beznadziei.. Ktoś dał mu miłość:)

**Adopcje: 12 >>**

mocne za domek!!!

Kaprys2004 pisze:Domku - chwalimy Cię!!!!

Po pierwsze - że zajrzałeś na Miau w poszukiwaniu kociej biedy.
Po drugie - że chcesz dać takiej biedzie z przeszłością swoją miłość.
Po trzecie - że myślisz o przyszłym domowniku ciepło, bo chcesz mu zapewnić towarzystwo (a meblom spokój ) co powoduje..
Po czwarte - że chcesz dać dom drugiej biedzie.
Po piąte - nasza rozmowa była bardzo sensowna, miła i przyjazna, co bardzo dobrze rokuje. Oby tylko teraz Tomasz Wam się spodobał, a później żeby spotkały się Wasze oczekiwania

Taki kocio nie może się nie spodobać :wink:

Mam nadzieję :kotek:

domeczku!!!!!! słodkiego Tomcia nie sposób nie pokochać!!!!! :1luvu:

- on tyle przeszedł, a nadal kocha ludzi... - :ok:

za dokacanie!!!!!!!

Ludzia kocha bardzo. Tak ogromnie mnie wzrusza, kiedy kładzie się u siebie na posłanku i już z niego patrzy na moją poranną krzątaninę w łazience.. Tak jakby wiedział, że już nie ma czasu na przyjemności.. Kiedy mówię mu "do widzenia", wiem że zawsze mi odpowie radośnie i ze swadą "MIAUUU"

Takie cudo, to tylko brać i kochać :1luvu:

Będę dokmowi Tomusia zazdrościć, oj będę

Tomeczek nie był dzisiaj wykastrowany, bo niestety pokichiwał, coś tam mu grało przy gardziołku i miał podwyższoną temperaturę. Nie wiadomo czy taka jest jego uroda czy coś się kluje, być może temperatura wynikała z nadmiaru emocji.. Kastrację w każdym razie odłożyłyśmy na tydzień czy dwa.

Nowi Opiekunowie za to nie odłożyli oglądania kotka, wręcz przyspieszyli o jeden dzień, co więcej - zdecydowali, że go zabiorą, żeby już nie siedział w odosobnieniu i nie był narażony na bakterie, które u mnie krążą. Marzenie nie Adoptujący..

Tomeczek jest już od godziny w swoim domku.

Kiedy rozmawialiśmy jeszcze u mnie z Panią Moniką i z jej Mężem, Tomek - pomimo emocji, bo pierwszy raz znajdował się "na pokojach" - zjadł jedzonko z witaminkami, ułożył się przy nas na dywanie i spał. Pełne spoko.

Właśnie skończyłam rozmawiać przez telefon z Panią Moniką. W czasie podróży spokojnie siedział w transporterku, wywalił brzunio do miziania, a miał okazję, bo jego Nowa Opiekunka siedziała razem z nim na tylnym siedzeniu. Teraz chodzi sobie i zgląda nowe kąty..

Jest dobrze, ale trzymajcie nadal kciuki!!!

Trzymamy, oj trzymamy :ok:

Tomusiu, ale ty dzielny jesteś i kochany :1luvu:

cudnie!!!!! poproszę o klonowanie takich domków dla wszystkich potrzebujących kociaków na świecie!!!!!!!!!!!!!!! :1luvu:

Tomusiu, dobrej nocy skarbie dla ciebie i twojego domku :1luvu:

Ciekawe jak tam samopoczucie obu stron? Mam nadzieję, że dobre

Kciukacze

Super, że tak mu się udało... :1luvu:

Kochani (-e :wink:

),

rozmawiałam przed momentem z Panią Moniką.

No.. Niech się takie domki klonują... Może będziemy mieli radość już dzisiaj ich powitać osobiście

Pani Monika i Pan Leszek to uroczy i ogrommnie ciepli młodzi ludzie..
Tomasz miał szczęście: będzie miał cudny dom. Kochający i otwarty.. Wymarzony. I Opiekunowie myślą o towarzystwie dla Tomka.

Tomek został Tomkiem.

Pan Leszek (który - podobno :wink:

- dotąd kotów nie za bardzo lubił) powiedział, że "Tomek nie będzie spał jak kloszard na swoim posłanku gdzieś tam w domu, tylko ma spać w ich łóżku.."
:ryk:

Kaprys2004 pisze:Od wczoraj mam w domu burego megamiziaka poszukującego domu!!!

Tomek też ma za sobą smutną historię i warto mu pomóc..

Dzięki pewnemu Kociemu Aniołowi, wyrwany został po długim okresie z beznadziei, braku miłości i braku szansy na zmianę czegokolwiek, z klatki, a mimo to kocha wszystkich i wszystko jak nikt inny

W tym tygodniu (może nawet jutro) chcemy go wykastrować. Ma dwa lata i był ulubieńcem lecznicy, w której przebywał przez tydzień od momentu odsieczy

Kocha jeść, inne koty są przyjaciółmi, ale największą radość sprawia mu nawet spojrzenie człowiecze, że o zagadaniu czy miźnięciu nie wspomnę..
Przywieziony do lecznicy mając do wyboru przedniej jakości jedzenie, którego w życiu na oczy nie widział, wybrał kontakt z ręką człowieka.. Tego brakowało mu najbardziej w całym życiu. Miziałby się i miział, gadał do człowieka o tym jak bardzo pragnął zmian.. Cud się dokonał. Teraz potrzeba drugiego - kochającego domu, na zawsze..

Tu fota tuż po odsieczy, Tomek jest na niej z koleżanką, która dzieliła smutny los. Jak widać - pełne spoko. Koty mimo że "nie zwyczajne", w samochodzie zachowywały się przecudownie, spokojnie, cichutko, jakby transportowane bywały codziennie

Tomeczku, Skarbie :1luvu:

Czy to oznacza, że można już odpinać banerek? :ok:

Tomek-megamiziak z kociej beznadziei.. Ktoś dał mu miłość:)

Kto przegląda forum