Gdańsk Marcysia pojechała do swojego domu a my tęsknimy...

[ewar]

A mnie za co?Myślę tylko,że dobre bogi kierowały mnie tam,bo inaczej los tych kotów byłby tragiczny.Waldemar był pierwszym,który coś zaczął robić i będę mu za to dozgonnie wdzięczna.Może to zabrzmiało górnolotnie,ale tak czuję.Bardzo chciałam pomóc tym kotom,nie umiałam,nie mogłam,ale znaleźli się tacy,którzy i potrafili i mogli.Ogromne dzięki Wam wszystkim!

[biamila]

Wieści z nowego domku są cudowne, Marcysia czyli w zasadzie już Mizia zwiedziła domek, zjadła, i oswaja się z domownikami, którzy są nią wręcz zachwyceni, jutro lub pojutrze mała jedzie do swojej wetki, która też ją bardzo chce poznać.
Boże! normalnie jak w bajce zle się zaczęło ale dobrze się skończyło.

[Magomi]

A mnie za co?

Gdyby nie Ty, nikt by o tych kotach w ogóle nie wiedział
A Marcysia... czekałby ją pewnie głód, robactwo, choroby albo nawet śmierć na torach
Dzięki temu, że założyłaś pierwszy wątek, teraz Mizia ma zapewnione dostatnie życie w kochającym, cieplutkim domku, gdzie nie musi się o nic martwić, a cała swoją energie może zużywać na zabawy i mruczenie

[biamila]

Drugi telefon z nowego domu mnie rozczulił, po prostu nie mają słów mówiąc o tej kotce, o jej zaletach: a jak cudnie mruczy, a jak się pięknie układa, a jaka mądra (oni chowają jej myszkę pod kocem a ona do niej dociera), a jaka czysta (wszystkie sprawinki lądują w kuwecie), a jak pięknie prosi o jedzonko, a jak przychodzi na kolanka...itd. powiem wam, że Helena z mężem są szczęśliwi dzięki tej małej, niepozornej, burasi, a ona dzięki nim. Ludzie koty dają szczęście!!! należy je tylko zabrać do domu!