♡ ♡ Siemianowice Śląskie - SZUKA KOTA - dom z dzieckiem ♡ ♡

[ewar]

Ależ są takie przypadki, ale nigdy kiedy chodzi o kociaka.Dudusia reklamowałam jako jedynaka, ale był u mnie długo i okazało się, że wcale tak być nie musi.Przekonał się do innych kotów.Zamieszkał jednak z pieskiem.Pisałam już o Bellci, bała się dzieci panicznie, ale już nie.Czasami koty się zmieniają.Moja Gucia nie potrzebuje chyba kociego towarzystwa w tym sensie, że nie przytula się do innych kotów, nie bawi się z nimi.Była jednak kociakiem i rozrabiała trochę, nudziła się, bo przecież zostawała sama w domu.Dokociłam się Melą i ulga.Myślę, że jedna drugiej dają jakieś poczucie bezpieczeństwa i o to chodzi.Miałam na DT Dunię, bardzo krótko.Przemiła, spokojna kotka.Była zamknięta w osobnym pokoju, bo wystarczyło, że zobaczyła cień kota pod drzwiami, kawałek wibryska a rzucała się z wrzaskiem i atakowała drzwi.Została jedynaczką, jej Duża jest prawie cały czas w domu, nie ma problemu.Być może udałoby mi się ją zmienić, ale po co?

[Mariollka]

Ja wiem,że w tym domu była od początku mowa o dziecku.Ale chodzilo mi bardziej o ogół.Bo poczytałam kilka watków i bardzo często pojawia się hasło:do domu bez dzieci. I czasem zastanawiam się dlaczego?Rozumiem, gdy kot jest strachliwy,jakiś przeczulony itp.Wtedy oczywiście,że nie namawiam na siłę.Bo za jakiś czas będzie kociak znów domu szukał.
Tak samo chyba bałabym się dać kota do domu z niemowlakiem, bo może si,ę za jakiś czas okazać,że dziecko naprawdę alergię ma.
Ja wiem po sobie,że nie mogłabym być DT, bo nie umiałabym chyba oddać spokojnie kota komuś obcemu

to prawda,że dorośli bardziej się znęcają może nad zwierzętami, ale oni dają potem przykład swoim dzieciom.
Ja osobiście uważam,że zawsze dziecko, u którego w domu jest jakiekolwiek zwierzę, jest wrażliwszym człowiekiem. I na facetów, którzy lubią koty, patrzę zawsze jakoś tak milej.Bo uważam,że facet, który kocha koty, to dobry człowiek.
W większości spotykam się z bardzo negatywnym nastawieniem ludzi do kotów i teksty w stylu:nie lubię kotów!Bo fałszywe(to jest już w ogóle hit).A przecież koty to takie cudowne zwierzęta...wolę je sto razy bardziej niż psy.

[Alienor]

To jest tak - bardzo wiele zależy od podejścia rodziców, ale np. młodociany, żywiołowy kot i maluch to też gotowy przepis na katastrofę. Nie zapomnę, jak kumpel do mnie napisał, że spodobały mu się dwa koty, które mieliśmy w Chatce i że chciałby je dać żonie na rocznicę ślubu . Bo one są jasne, jak ich wypoczynek, a ich syn już ma 2 latka więc jest dość duży na koty w domu. . Jakby nie to, że znam ich osobiście i wiem, że to kociarze miałabym potężne wątpliwości. Ale oni po porzednich kotach (jeden zszedł na raka, drugi niewiele później na FIPa) jeszcze mieli mieszkanie zabezpieczone, oboje kochają koty a i synek od zawsze był delikatny no i wiadomo było, że koty będą miały z nimi dobrze . No i koty były odpowiednie dla nich - proludzkie, przytulaste i - jak się okazało - lubiące dzieci. Toffinka wskakiwała na wózek spacerowy a Jędruś ją woził po mieszkaniu. A Toffi przyłaził się przytulać do małego, prosząc o przytulanie i mizianki - a dzięki nadzorowi rodziców nie zrobił żadnemu z nich nawet najmniejszej krzywdy. Oba (jako Rudy i Biała) żyją sobie spokojnie i radośnie do dziś, i jedynym zmartwieniem było to, że musiały przejść na dietę, bo za dużo dobrego jedzonka sprawiło, że się zaokrągliły nieco za bardzo .

[MM93]

Dorosły i odpowiedzialny człowiek powinien mieć chociaż odrobinę odwagi cywilnej. I w takiej sytuacji mógłby chociaż wykonać telefon i poinformować opiekunkę kota, że rezygnuje z adopcji. I nie byłoby żadnych pretensji. Ja też parę razy byłam umówiona na spotkanie, po czym za pięć dwunasta, dom nagle milkł. Bardzo przykre uczucie. A wystarczyłby chociaż głupi esemes ...

Sama parę lat temu nie rozumiałam idei wizyt przed adopcyjnych i podpisywania umowy. Uważałam to za przesadną inwigilację. Teraz gdy sama tymczasuję, jak najbardziej rozumiem obawy jakie miotają dt i chęć poznania ds. Nie byłabym w stanie oddać komukolwiek zwierzaka na ładne oczy. Bo bym spać potem nie mogła. A i jak wiadomo czasem żadne wizyty i podpisywanie umowy nic nie dają.


Uważam, że jak ktoś poświęca swój czas, serce i pieniądze na odratowanie zwierzaka, to ma potem prawo szukać takiego domu jaki mu się żywnie podoba. Ja nie oddaję zwierząt poniżej 10 kg do domu z małym dzieckiem, oraz domów z psami większymi niż miniaturki. I tak, wiem, że są dzieci wychowane w miłości do zwierząt i mastify matkujące kociakom. Co nie zmienia tego, że nie mam zamiaru ryzykować swoim zwierzakiem.

[Alienor]

Swoją drogą częsty przypadek na styku dziecko- kociak -durna matka, wierząca w reklamy i wyznająca wyłącznie wychowanie bezstresowe:
---------------------------------------
witam oddam, kotka brytyjskiego niebieski krótko włosy 10 tygodni ojciec długo włosy z rodowodem matka niebieska krótko włosa oddaje ponieważ wczoraj kupiłam tego kotka od znajomej ale mam tez 18 miesięczną córeczke i ona nie daje mu spać jeść nie daje mu żyć kot jest czysty zadbany u mnie jest 1 dzien załatwia sie do kuwety w domu mam wykładziny i nigdzie nie miałam żadnej niespodzianki naprawde polecam bardzo łady i zadbany kotek zdrowy i oddaje tylko i wyłacznie z powodu dzieci myslałam ze bedzie inaczej z dziećmi wiecej zdjec na mejla
2 zdjecie jest to zdjecie matki
------------------------------------------
Fakt, że kotek z pseudo pomijam w ogóle.

[Mariollka]

to już mega głupota
po co brac sobie kota do 18-mies. dziecka i oddawać go następnego dnia?
to jest własnie głupota i podjaraniem się zdjęciem kotka i wyobrażeniem sobie,że będzie fajnie