Nieustraszony HarrisonFord pojechał do swojego domu :))

Przeprowadzkę Harrison zniósł bardzo dzielnie. Trafił jako ostatni do mieszkania.
Od razu wbiegł na drapak, brykał z kotami. Problemów z zaakceptowaniem nowego miejsca nie ma żadnych.
Tylko nie mogę znaleźć jego ulubionej myszki

I gdzie jest torba z czystymi koszulkami?

Harrison rzeczywiście jest nieustraszony. Po weekendowym wyjeździe w wiejsko- leśną okolicę zauważyć można kolejne jego zalety:
Nie boi się jazdy samochodem, dobrze akceptuje nowe środowisko, nie panikuje widząc innego dorosłego kota, na psy patrzy z zaciekawieniem, chodzi w szeleczkach i lubi spacery wśród owsa, bardzo dzielnie broni swojej miski i nie pozwala obcym z niej wyżerać, cudownie i głośno mruczy, jest ciekawy i chyba niczego się nie boi. No i pięknieje z dnia na dzień.

Komu cudownego kota?
Mam nadzieję, że wkrótce jego dom się odezwie, to najlepszy dla małego czas na adopcję, jest już samodzielny i łatwo się aklimatyzuje w nowych miejscach.

Nikt tutaj nie bywa. Trudno.

Tak sobie napiszę.
Harrisona rozsadza energia, szaleje od rana do wieczora. Wszystko jest interesujące i do zabawy się nadaje. Moje koty są nim zmęczone. Rano jak się budzę młody zajmuje jedną z poduszek, wyraźnie szuka kontaktu z człowiekiem.
A i lubi jeść, jak napełniam miski moim i jemu to Harrison najpierw leci do ich misek a później żre ze swojej.
Gonię go, bo jeszcze się roztyje terr orysta jednen. Chociaż on tyle bryka, że to chyba niemożliwe.

jakaś aktualisze foto?
i za upragniony domek :ok:

Harrison Ford niecałą godzinę temu pojechał do własnego domu, super domu.
Jestem szczęśliwa, że się udało, to była niespodziewana akcja.
Niech się tam dobrze zaadoptuje, pokocha właścicieli i ich kotkę. :ok:

Serce obecnego właściciela podbił swoim umaszczeniem oraz tym, że jest nieustraszony .
Na imię ma teraz Leo :mrgreen:

W domu teraz jest jakoś dziwnie cicho.

Najnowsze wieści: Harrison/Leo podróż zniósł bardzo dobrze, z samochodu w szeleczkach wychodził na postojach się załatwiać na trawkę i nie było problemu żadnego, mimo, że podróż trwała długo. W domu załapał kuwetę od razu. Rezydentkę ma gdzieś. Aha, są wyścigi do michy, kto pierwszy, ten lepszy i wyżera z obu :lol:

Trochę na siebie syczą i prychają, do łapoczynów nie dochodzi. To początki dopiero, powinny koty się dogadać.

Na zakończenie chciałabym podziękować Poker71 za pomoc i ustawianie do pionu :wink:

, RudemuiSrebrnemuKotowi za piękny, wierszowany banerek, Progect i Kai za podklejenie sobie banerka oraz pozostałym pomagającym osobom, podbijającym wątek itp. Bardzo Wam dziękuję. :piwa:

Będzie dobrze :ok:

Harrison taki slodki jest, że nie sposob go nie kochać :piwa:

ponieważ z powodu kręcą się tu warszawiacy, to ja BARDZO poproszę o szukanie WSZELKIMI metodami transportu dla dwóch małych kociczek z tego wątku
viewtopic.php?f=1&t=114605&start=240

z Warszawy do Trójmiasta.

Prooooszęęęę. popytajcie, poszukajcie....

Super!

Nieustraszony HarrisonFord pojechał do swojego domu :))

Kto przegląda forum