Anik i Antonio już w DS- czekamy na aklimatyzację

ANtonio już wjechał do poznania, niedługo będzie w nowym domku
Denerwuje się

Alyaa napisała że jak się do niego zagląda po ręcznik to się rzuca i syczy, a poza tym jest cichutki i spokojny

musi być dobrze, tyle się naczekał

Antonio juz w nowym domku zostawiony
narazie tyle wiem

powstrzymam się z trudem co najmniej do jutra z pisaniem do nowych właścicieli, ponieważ dam im szanse samym się odezwać, a poza tym nietrudno przewidzieć jak Antonio się będzie zachowywał:/ wylezie przerażony z transporterka i się gdzieś skryje
W sumie przy Alyaa nie wypuszczali go jeszcze więc nie sposób nic opowiedzieć
Na szczęście ci państwo pytali o szczepienie więc pod tym pretekstem szybko się do nich odezwę:)

Daj im trochę czasu

A ja się doczekać nie mogę wiadomości

a ja bylam niespokojna ale coraz b zaczynam byc dobrej mysli
ten domek dla anika pisze takie dlugie maile i wyczerpujace i juz sie nie moze go doczekac, widac ze kobieta ma serce do zwierzat. i sie okazuje ze ma doswiadczenie a jej kotek zmarl juz ze starosci.
a antonia....hmm niech poczują że jest ich i niech go pokochaja
musze sie wstrzymac chwile, zwalszcza ze obiecali ze napisza
mysle ze kociak sie gdzies schowal i wyjdzie jak wszyscy zasna
i to by byla lepsza opcja bo jego ucieczki sa spektakularne

Dzień dobry, wróciłam

I wstałam (przespałam 14 godz....

)

Tak ja Ania pisała, Antonio był naprawdę spokojniutki w czasie podróży (jak będę z moimi kotami jechała do weta, też muszę przykryć czymś transporterek). Gdyby nie to, że wiedzieliśmy że kot jest w kontenerku to można by przypuszczać, że jedziemy bez kota

Oczywiście jak się zaglądało do Niego był niezadowolony - syczał. Transporterek został z kotem

Niestety u Państwa w mieszkaniu (Pani była nieco przerażona, jak nas czwórka się stawiła

) nie wypuszczaliśmy kota, ale może to nawet lepiej - obawiam się, ze Pani nie dałaby rady rozmawiać ze mną i pilnować córki, żeby nie biegła do kota

Córa była żywo zainteresowana transporterkiem i zawartością i nie przeszkadzało Jej posykiwanie Antonia (cały czas podchodziła i próbowała albo podnieść kontenerek albo grzebała coś przy drzwiach). Oczywiście przekazałam, żeby zwracała uwagę na stosunki kocio-dziecięce, a Pani powiedziała, że u rodziców (teściów? nie pamiętam dokładnie :oops:

) mają pieska i córa wie jak obchodzić się ze zwierzakiem.

Udało mi się chyba wszystkie zalecenia od Pań lekarek przekazać, żeby Państwo nie przejmowali się syczeniem Antonia, bo to reakcja obronna, a nie agresja, żeby wypuścili Go najpierw w jednym pomieszczeniu, że można walerianą pokropić legowisko i kuwetę

W książeczce gentlemana jest wizytówka lecznicy i poinformowałam Panią, że może dzwonić i pytać o szczegóły.

Ogólnie, obawiam się, że zagadałam Panią :oops:

Udało Jej się zapytać tylko o szczepienia... a moje towarzystwo już przebierało nogami, że chcą sobie iść :evil:

Aniu dostałaś jakąś wiadomość, co u Antonia? Dzwoniłaś? Ciekawa jestem jak aklimatyzacja.

Trzymam kciuki za szybką aklimatyzację :ok:

tak jak pisałam dam im 1- 2 dni zeby poczuli ze Antonio jest ich a przede wszystkim jemu, żeby zrobił chociaz jakiś jeden mały postęp np wyszedł z miejsca ukrycia, oczyscil miske z żarcia lub odlał się w kuwetke:)
bo jakbym wczoraj dzwonila to nietrudno zgadnac co uslysze- kot sie boi, kot sie schowa, kot syczy:)

teraz przezywam jutrzejsza adopcje anika, ale tu bedzie o tyle lepiej ze sie strasznie zakolegowalam z pania do kt jedzie i wiesci beda na biezaco:)

po południu relacja Aniczyzna jedzie do nowego domku dzisiaj:) Właśnie się szykuje po futrzaka:)

za obu kawalerów !!!

Anik w domku mam fotki- ale później bo padam
Był bardzo grzeczny, jak nie on ( troche dostał uspokajacza) ale jak patrzył z pode łebka to jakby kota nei było. w końcu w nowym domku, we własnym pokoju wszedł pod taboret i siedział. no i musiałam sobie iśc...więc poki co tyle ( ale ten ogłupiacz zrobił z niego kota do pogłaskania_)

dzwonili ci od Antonia
Antonio dal się pogłaskac 2 razy co uważam za jakis cud ( nie wiedzą czego dokonali) ale martwili się że był jak sparaliżowany ze strachu. Od 2 dni nie je, nie pije nie korzysta z kuwetki. na szczęscie w lecznicy było to samo, więc taki ma styl, musi się przełamac. siedzi pod łóżkiem. dziś był sam w domu i też nie zjadł. po konsultacji z pania dr stwierdziliśmy że musi się przełamac, i że już tak robił więc powinno byc ok.
generalnie Państwo nie byli zniechęceni a zmartwieni o jego zdrowie po prostu co też biorę za dobry znak
kolejne wieści o nim jutro

Uffff.... powiem szczerze, że się bałam o Antonia, cieszę się, że Państwo się nie zniechęcili

Odważni są, że Go pogłaskali :mrgreen:

Jak powiem TŻ-towi to chyba nie uwierzy... :mrgreen:

Myślałam, że raczej po południu będzie Anika zawozić

Szybka jesteś

Trzymam kciuki za aklimatyzację i oswojenie obu braci :ok:

Witam.

Przepraszam za brak wieści ale mieliśmy awarię komputera.

Udało nam się pogłaskać Antonia ale ze strachu, jest aż sztywny!Miskiz jedzeniem stoją nietknięte.Siedzi skulony pod łóżkiem i ani myśli wyjść.Ciężko będzie go oswoić...

Najpierw był ten mail- przyznam że się wystraszyłam. ale okazało się że przemawiało przez niego zmartwienie a nie zniechęcenie. Pogłaskanie sobie wyobrażam, bo widziałam dziś Aniczka. Wiecie co BYŁ KOCHANY, ani raz taki w lecznicy nie był. Myślałam że sie popłaczę tak się tymi oczkami smutno patrzył. to oczywiście kwestia leku ale nie bylo klopotu z pogłaskaniem. Mała siedzącą zestrachana kula futra.
Zaleciłam więc na razie nie głaskac. Nie ma co na siłe. przyjdzie czas ze skojarzy to z czymś dobrym.
Antonio sie musi przełamac- i tak się bede martwic, ale wiem ze to jego schemat postepowania.

Anik i Antonio już w DS- czekamy na aklimatyzację

Kto przegląda forum