Walczymy z powikłaniami po PP.Prosimy o wsparcie finansowe!

Piękny banerek, pięknej koteczki :1luvu:

[/quote]

Kod: Zaznacz cały: [url=http://tiny.pl/hxfcx][img]http://fotozrzut.pl/zdjecia/9955c2457f.gif[/img][/url]

[/quote]

Raju - widziałyście to

Banerek jest po prostu śliczny. :oops:

Mam nadzieję, że ściągnie tu troszkę Cioteczek
o dobrych serduszkach :1luvu:

U znajomej jest taki kot jak Tasza. Ma na imie Robak :twisted:

Szczerze nienawidzi tej mojej znajomej za to uwielbia Jej męża, to kot jednego człowieka.
Robal jest taki uszkodzony po panleuko. Głowa mu się trzęsie, nogi nie słuchają a tylnie są zupełnie sztywne, zatacza się i jest przygłucha. A pomimo to (i nienajlepszego charakteru) jest szczęśliwym, kilkunastoletnim już kotem. Kotem wychodzącym na dodatek. Uszodzona neurologicznie jest bardzo ale żyje, funkcjonuje i pożyje pewnie jeszcze dłuuugo.
Tak więc trzeba mieć nadzieję, że i Taszy taki los pisany.

Zastanawiam się, czemu nigdzie w necie nie ma informacji,
że PP może powodować u kociaków trwałe kalectwo. :?:

Czemu lekarze o tym nie mówią. :evil:

Pojęcia nie miałam, że tak jest, a tu widzę,
że Tasza nie jest jedynym kociakiem,
którego ta choroba tak dotknęła.

Tasza też wygląda na szczęśliwą,
a ja robię wszystko co w mojej mocy, żeby tak było.

Myślę, że bardzo dużo daje jej obecność Ivi.
Ma swoją małą bratnią duszę, której nie odstępuje na krok.
To dobrze, bo dużych kotów się boi i gdyby nie było Ivi…
pewnie była by bardzo zagubiona i nie miała by się z kim bawić,
a tak, razem rozwalają całą chatę.

Dziś obudziłam się mając obok głowy doniczkę z kwiatkiem,
którą zwaliły z półki nad łóżkiem, a w nogach palmę zrzuconą
z parapetu – jak babcię kocham. :evil:

Dwie doniczki z rozsypaną ziemią na całym łóżku – koty się bawiły. :roll:

Zawsze rano dostają przysłowiowej "głupawki"
i tajfun w porównaniu z nimi, to zefirek cholera hi,hi. :mrgreen:

Sytuacja powtarza się ok. 22-giej i wściekają się do 2-3 nad ranem.
Powinno mnie to wkurzać, bo chodzę za nimi ze zmiotką i oczy muszę
mieć dookoła głowy, bo zwalają i trzaskają wszystko, ale przy nich,
nauczyłam się anielskiej niemal cierpliwości.

Ostatnio na topie są wszelkiego rodzaju papierki.
Gdy tylko usłyszą, że odrywam kawałek kartki i gniotę go w ręku,
już są obok z głowami wpatrzonymi w moją dłoń, czekając jak rzucę –
i lecą za nim na złamanie karku, a co najzabawniejsze,
Tasza jest kotem aportującym.

Przynosi mi papierek w pyszczku i przymila się.
Wtedy dostaje extra mizianko i pochwały w stylu:
„tak śliczna kicia, przyniosła mi papierek,
tak jestem z ciebie dumna…..itd”

A Ivi chyba muszę przechrzcić na Lizaka,
bo ten kot co rano mnie dobija. :roll:

Ma jakąś manię, żeby lizać mnie po całej buzi. :evil:

Codziennie rano to samo – i było by super, gdyby to był piesek
z mięciutkim języczkiem, ale jak wiecie, koci język
do najdelikatniejszych nie należy.
Normalnie nie da się odgonić – chce lizać i już :!:

Nawet jak głowę chowam w półśnie pod kołdrę, ta wpycha ten swój
pyszczek i jedzie z tą tarką dalej. :roll:

Najbardziej lubi usta, powieki i brwi – akurat te miejsca,
w których skóra jest najdelikatniejsza i boli jak cholera.
Schować się normalnie nie idzie, bo ona robi to z pasją maniaka.
Tak więc chcąc – bardziej nie chcąc,
co rano mam darmowy piling – podchodzący w skali bólu
do enzymatycznego – i to bez wychodzenia z łóżka. :lol:

Obie noc spędzają śpiąc na poduszce, obok mojej głowy,
albo na niej :roll:

– ale bardzo to lubię. :ok:

Bardzo je obie Kocham i zrobię wszystko,
aby ich życie było usłane różami – w końcu to moje dzieci.

normalnie SPA za darmoche masz i narzekasz

Noo – kąpiele błotne z ziemi w łóżku. :ryk:

Super głębokie pilingi, połączone z myciem… :ryk:

No tylko się cieszyć hi,hi…

koko_ pisze::ryk: normalnie SPA za darmoche masz i narzekasz

prawda ? i masaż i jeszcze marudzi ...
My mamy jeszcze dwie takie koteczki jak Tasza.... Razem trzy ....

i co teraz z nimi zrobić?

No i jestem załamana.
Dziś, gdy wyszłam z domu, kociaki zostały pod opieką mojej mamy.
W dużym pokoju stoi komp mojego siostrzeńca,
który jest niesłyszący.
Zostawił na wierzchu słuchawki do kompa i…..
I kociaki się nimi zajęły...

Mama zasnęła u siebie, a one miały świetną zabawę.

Gdy wróciłam, czekała na mnie mega awantura,
bo dziewczynki poprzegryzały kable w tych słuchawkach
i kompletnie je rozwaliły…

Awantura na maxa, bo to jakieś drogie słuchawki są…
creative fatalisty, czy tak jakoś
i Michał składał na nie z kieszonkowego.
Zajebiście – dał mi czas do wtorku na odkupienie ich,
a jak zobaczyłam ile kosztują, to zbladłam – 100 na allegro + wysyłka,
a w sklepie u nas 150.

Zabawne, nawet nie byłam na nie zła.
Po prostu je przytuliłam mówiąc: „coście najlepszego narobiły…”

Jestem tak podłamana, że brak mi słów….

Flori, jak jakimś cudem uda mi się uzbierać kasę
na tego mojego weta i ten powie mi co robić,
albo przepisze jakieś leki, to od razu dam Ci znać
i będziemy leczyć tak samo wszystkie kociaczki.

Napisz coś o nich.
Jak masz, to wstaw zdjęcia.

Szkoda, że nie mam własnego mieszkania,

bo wzięłabym je wszystkie i otoczyła miłością,
żeby miały: dobre i szczęśliwe życie.
Były by sobie razem.
Oj, czemu nie mam własnej chaty. :roll:

Może we wtorek do Ciebie zajrzę,
bo teraz kompletnie nie mam jak.
W weekend mam kolokwium z rozrodu zwierząt, test z chowu
i pyta gość z chorób, a ja jeszcze nawet nie zajrzałam do książek
i to też mnie podłamuje, bo materiału makabrycznie dużo,
a ja nic nie liznęłam – masakra.
Ale z tej pracy którą pisałam ostatnio jak byłaś
dostałam szóstkę hi,hi. :mrgreen:

Cioteczki,
może któraś z Was ma te słuchawki i ich nie używa –
mogę je odkupić po jakiejś rozsądnej cenie –
to mega ważne.

:!:

Ojjj

Oj oj…
Czemu nikt nas nie odwiedza. :cry:

Z pamiętnika Taszy.
Jestem z siebie dumna, bo „mama” dziś nie była smutna.
To ma chyba związek z tym, że nie biegała z tym czymś niebieskim
i nie zamiatała tą śmieszną rzeczą z włosami mojej ulubionej ziemi.
Baaardzo lubię ziemię.
Moja siostra Ivi też.
Fajnie pachnie i można w miej zanurzyć pazurki.

No i jestem zadowolona, bo gdy pierwsza przyniosę papierek
"mama" mówi, że jest ze mnie dumna i tak fajnie mnie przytula.
Mówi coś o jakiejś małej księżniczce, ale nie wiem co to znaczy.
Lubię jak mama rzuca papierki.
Biegam wtedy na wyścigi z Ivi – która pierwsza złapie.
Ivi jest przeważnie pierwsza, ale ona lubi popychać papierek
i wtedy ja szybciutko go podkradam.
"Mama" całe rano nam je rzucała, aż się zmęczyłam
i położyłam się spać na moim ulubionym miejscu.
Gdy spałam z Ivi "mama" ciągle robiła jakieś "pstryk"
i ciężko było zasnąć, ale mówiła, że śliczne jesteśmy –
nie wiem o co chodziło.

Teraz śpię z tym dużym kotem.
Trochę się go boję, bo jest taki inny niż ja – wielki,
ale jak będę obok niego spać, to on się obudzi,
zobaczy że ja jestem i mnie polubi.
Ciekawe, czy kiedyś też będę taka duża.
Mama mówi, że tak, ale nie wiem.

To ja na moim ulubionym miejscu.