OTW23-A życie prozaicznie się toczy:(

[ASK@]

Czas leci. Jeszcze przyszły tydzień zajęć i koniec. Wpierw te 4 tygodnie wydawały się wiecznością. A już 1/3 za mną.
Jest i fajny aspekt tych wizyt. Poznałam fajne kobietki. Jest dużo śmiechu i żartów. Jest i inne miłe wydarzenie. Wśród nas są dwie koleżanki z którymi pracowałam w banku. Tyle lat się nie widziałyśmy. A los zarządził, że spotkałyśmy się właśnie tu. My to ta "stara" ekipa co jeszcze miała w małym palcu robotę. Wszystkie już emerytki a nie bagatela uroda wciąż ta sama Fajnie jest wspominać i obgadywać stare dzieje. Prawdziwie stare Miło też mi stwierdzić, że nie tylko ja mam kłopoty z...pamięciowe . Nazwiska, imiona (z tym deczko łatwiej) , daty...czesto nie tylko mi umykają.
Powoli zryw gimnastyczny zaczyna być przeszłością.

[ASK@]

Będzie kulinarny monolog

Paniusia czyli ja, postanowiła zrobić leniwe. Zostało mi trochę ziemniaków z obiadu wczorajszego . Za mało na smażenie dla wszystkich . Za mało na kopytka. Miałam jeszcze biały ser. Nada się razem. Porcja spora wyjdzie . Jest też zupa pomidorowa. Też nada się do chlipania luzem lub z makaronem.
Wyciągnęłam wiekową stolicę drewnianą. Kupioną jeszcze za...panny radosnej.
Postanowiłam trzymać się przepisu. Dlaczego? Dlatego, że ostatnie takie leniwe zeżarły tyle mąki ile w nie wepchałam. Przypadkiem mi się sypło dużo. Pazerne cholerny jednak były Po ugotowaniu pewne trudności wystąpiły przy nakładaniu na talerz. Ich nie uważne sypnięcie groziło...uszczerbkiem talerza Takie twarde były. Kamienie brukowe prawie. Rodzina pogryzła bojąc się podpaść gospodyni . Ale o dokładkę nie poprosiła Smażyć też nie chciała choć lubi takie przypieki . Co prawda nie zmarnowały się. Jadąc do wet zapytałam jej czy chce kopytka ubite jak pociski. Chciała. To dostała. Jestem pewna (no, prawie ), że zostały spożyte bo ona nawet takich nie ugniecie.
Teraz miało być inaczej. Miały rozpływać się w ustach. Więc trzymałam się ostro ilości sypanej mąki. Zgniotłam. Kręcąc wałki miałam nie odpartą chęć dosypać mączki . Jednak się powstrzymałam. Nie to nie!
Nakroiłam klusków. Woda już wrzała ładnie. Wrzucam po jednym. Delikatnie mieszam by nie kleiły się. Potem to już same cuda były
Cudem pierwszym było to , że nie rozpłynęły się w... wodzie. Przelanie ich zimną było nie osiągalne gdyż pod wpływem strumieniem...zmieniały kształty na rozlane. Drugim, że utrzymały się w całości jako tako na talerzu. Rodzina zjadła. Owszem. Dokładki jednak nie chciała Nic to, myślę. To co zostało pójdzie na patelnię jutro.
Trzecim cudem było to, że gdy kluchy poczuły jak temperatura im plecyki grzeje, rozpłaszczyły się tworząc breję plackową . Poddałam się. Wywaliłam wszystko do kosza.
Ale były jak opisywano. Rozpływały się w ustach. Reszta to szczegół

[meg11]

Asiu po jaką cholerę Ty je wodą zimną przelewałaś??? trzeba było je zjeść co za różnica w jakiej formie były? i tak by wyszły w jednej formie obojętnie w jakiej byś zjadła.

[ASK@]

Asiu po jaką cholerę Ty je wodą zimną przelewałaś??? trzeba było je zjeść co za różnica w jakiej formie były? i tak by wyszły w jednej formie obojętnie w jakiej byś zjadła.

Przelewam te co zostają by nie kleiły się. Znaczy się do gara leje. Do jedzenia na już idą z ukropu.
Tak nauczyła mnie babcia. Do tego moment wszystko udawało się.

[meg11]

Nie kojarzę żebym kiedykolwiek przelewała, makaron i owszem.

[Agnieszka-]

ha, my robiliśmy w tym tygodniu podejście do tzw. żelaznych klusek. Czyli szarych, ziemniaczanych. Też pamiętając co mama mówiła dawniej, nie chciałam dać za dużo mąki. No i pierwsze kluski .. rozpuściły się we wrzątku druga porcja, po dodaniu większej ilości mąki, wyszła taka galaretkowo-budyniowa. Dopiero trzecia spełniła oczekiwania żelaznych

[ASK@]

Nie kojarzę żebym kiedykolwiek przelewała, makaron i owszem.

Ty nie ja tak. Każdy ma inne sposoby.

[IrenaIka2]

Kluski żelazne... moje marzenie... moje rozpływają się w garnku bo wyciskanie ziemniaków to już nie na moje rączki i musiałam zapomnieć o delicjach
To za całokształt

[ASK@]

Przy stalowych kluskach, tak mnie uczono w domu, można/trzeba (zależy od ziemniaków) odcisnąć wodę. Gdy ta się ustoi odlać płyn a skrobię z dna dodać do klusek. Wtedy mniej mąki się wsypuje.

Irenko często robię kluski kładzione zwane francuskimi. Też nie mam sił ziemniaków trzeć choć bardzo stalowe lubię!!!
Kładzione to taka namiastka. Choć i je trzeba ukręcić. Do obiadu,głównie sosów, robię większe. Fajnie smakują podsmażone. Posypane serem żółtym. Pycha.
Dodaję je też, zamiast makaronu czy ziemniaków, do zup. Tylko robię gęściejsze ciasto i mniejsze kluchy . Bezpośrednio do zupy nakładam porcje ciasta.
Fajnie smakują z maki żytniej czy brązowej. Kręcone z serkiem na przykład. Z różnymi przyprawami. Na słodko do śmietany. Owoców.
Kiedyś robiłam i zacierki ale teraz ochota mi odeszła.

[meg11]

Zamiast trzeć wystarczy w robot wrzucić- robię tak od lat

[IrenaIka2]

... ale odciskanie ziemniaków i tak pozostaje, a to poza moim zasięgiem. A kluski francuskie dziwnym trafem dzisiaj mi śniły - na jutro już są zaplanowane

[Agnieszka-]

Czy francuskie są to takie na bazie jogurtu greckiego, jajka i mąki? Bo dawniej zwykłe kładzione to chyba na wodzie albo mleku były. Ale od sporej ilości lat takie jogurtowe robimy, im gęsciejszy jogurt, tym lepiej. 400 g jogurtu, dwa jajka i mąki "ile zabierze" - ulubione określenie w przepisach wielofunkcyjne kluski na szybko. Znacznie łatwiejsze niż żelazne (z których owszem wodę odlałam, ale nie odciskałam i pewnie dlatego tyle mąki weszło w nie). Ach, kluseczki..
A słowackie/czeskie haluszki próbowaliście robić?

[ASK@]

Zamiast trzeć wystarczy w robot wrzucić- robię tak od lat

Nie mam robota.

[ASK@]

Czy francuskie są to takie na bazie jogurtu greckiego, jajka i mąki? Bo dawniej zwykłe kładzione to chyba na wodzie albo mleku były. Ale od sporej ilości lat takie jogurtowe robimy, im gęsciejszy jogurt, tym lepiej. 400 g jogurtu, dwa jajka i mąki "ile zabierze" - ulubione określenie w przepisach wielofunkcyjne kluski na szybko. Znacznie łatwiejsze niż żelazne (z których owszem wodę odlałam, ale nie odciskałam i pewnie dlatego tyle mąki weszło w nie). Ach, kluseczki..
A słowackie/czeskie haluszki próbowaliście robić?

Kiedyś trafiłam na jakiś program kulinarny gdzie o zwykłych kluskach kładzionych powiedziano, że są francuskie
Ja robię jajka, maka, woda i mleko (po pół) lub tylko na wodzie. Czy z mlekiem. Zależy do czego mają być podane.
Przy tych kluchach fantazja może być duża. Ze wszystkim smaczne. Nawet z zieleniną. Choć moi akurat nie lubią z tym.

[ASK@]

... ale odciskanie ziemniaków i tak pozostaje, a to poza moim zasięgiem. A kluski francuskie dziwnym trafem dzisiaj mi śniły - na jutro już są zaplanowane