Miniaturowa Mrusia - leczymy oczko, ma DS

Mrusi imię wzięło się oczywiscie od mruczenia. To jest koteczka, która zaczyna mruczeć, kiedy się tylko do niej odezwać. Własnie przed chwilą zrobiłam eksperyment, to działa niezawodnie. Ja do niej: Mrusiu kochana, a ona do mnie mrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr...............
W związku z Mrusią zaczynam się zastanawiać nad przeznaczeniem. To już trzecia jesień pod rząd, w której przygarniam czarnego kotka, z białymi znaczeniami.

Pierwsza była Pippi w 2007 roku. Czarna koteczka w tragicznym stanie, która własciwie po 2 tygodniach stanęła na nogi. Jedyny widoczny efekt ciężkiej choroby, to siwizna. Następnej wiosny Pippi znów wróciła do swojego czarnego koloru.

Siwiutka Pippi.

Drugi Maciuś w 2008 roku. Maciuś właściwie nie był bardzo chory. Miał infekcję, chore oczy, ale oprócz tego jadł, rósł. Tylko, że infekcja nie chciała się leczyc, a po miesiącu u mnie Maciuś przestał jeść i w ciągu tygodnia odszedł ode mnie - na FIP.

Nie mam lepszego zdjęcia Maciusia, nie zdążyłam zrobić.

I teraz Mrusia. Na szczęście najzdrowsza z tej trójki. I z charakteru podobna do Pippi. Dzielna dziewczynka. To mnie optymistycznie nastawia do przyszłosci, bo Pippi znalazła bardzo kochający dom.

Kciukamy za domeczek!!

Ależ kciukamy nieustająco

Dzisiaj dopiero odnalazłam watek. Ale powiedz co z ta ciążą, bo wg mnie ona po prostu była głodna i z głodu miała taki brzuch.

Iko, jak mi miło Cię przywitać! Co z tą ciążą, to się okaże jutro. Bo jutro o dziewiątej sterylizacja. Ale raczej ciąży nie ma. Brzuszek już taki jest. Szczególnie po jedzeniu. Też myslę, że niedożywienie spowodowało, że Mrusia nie urosła za bardzo i brzuszek ma trochę za duży. Ale śliczna i tak jest i łagodna, delikatniutka koteczka. Na pewno ktoś ją mocno pokocha, ja już ją uwielbiam, a jest u mnie dopiero trzy i pół tygodnia.

Dzisiaj od rana Mrusia nie może jeść, bo sterylizacja. Oczywiście, jak tylko wstałam i Mrusia i Filutka były na posterunku w kuchni. Uciekłam do łazienki, żeby zjeść kawałek chleba. Koteczki na razie zapomniały o jedzeniu, ganiają się. Ale jak sobie pobiegają, to dopiero będą głodne. No nic jeszcze tylko 2 godziny wytrzymać. Kciuki potrzebne, żeby wszystko dobrze poszło.

Wiesz co ja robię ( bo nie mam sumienia ich za bardzo głodzić) Rano daję im troszke podjeść a potem mówię że kot mnie w konia zrobił :wink:

Vetki juz nic nawet nie mówią tylko sie smieją, że kot to kot. A u mnie sterylka jest dopiero o 14,oo Moja kotka rezydentka Kulka też przyszła z takim wielkim brzuchem. Przy sterylce vetka rozcieła troche bardziej ranę żeby zobaczyć dlaczego ma taki brzuch. Okazało się ze kotka głodowała i ma bardzo rozdęte jelita ( nie wiadomo co jadła). Teraz brzuch już sklęsł, ale dalej ma brzusio jak kotka po wielu porodach a nie 3-latka. Powodzenia na sterylce :ok:

Na szczęscie Mrusia już na stole, od dziewiątej.
A z tym jedzeniem, to muszę zapytać Mirki_t, bo ona gdzieś na swoim wątku pisze, że kotów planowo nie głodzi. Ja słyszałam, że wymioty po narkozie, to dla kota zagrożenie, więc głodzę, ale z ciężkim sercem.

Trzymam kciuki za Mrusię :ok:

To co zjedza przed narkoza to zwrócą po zastrzyku. Po wybudzeniu i tak lekko wymiotują. Ale lepiej powiedz co słychac u koteczki

No i co

Z Mrusią wszystko ok. Przeszła zabieg dobrze, ładnie się wybudziła. W ciąży nie była. Jeszcze jej nie mam w domu. Czekam na męża koleżanki, który ją odbierze z lecznicy i mi przywiezie. Mam nadzieje, że jak większość moich kotek jutro już będzie się tak zachowywała, jakby nie było zadnej operacji.

Super, dzielna koteczka

No i o to chodziło. Dzielna kotka :1luvu:

Miniaturowa Mrusia - leczymy oczko, ma DS

Kto przegląda forum