OTW23-A życie prozaicznie się toczy:(

[FuterNiemyty]

Wydzielenie osobnego tematu z zapytaniem o puszczenie dalej?

[ASK@]

Wydzielenie osobnego tematu z zapytaniem o puszczenie dalej?

Zastanawiałam się nad tym ale dałam spokój. Nic dokładnie nie wiem. Z kim kontakt, jakie koty to są, wiek, zdrowie... Tylko to wiem co napisałam. Gdyby osobą, która mnie prosiła o pomoc nie była "moja" Anka, to raczej bym odpuściła. Wierzę jej ale ew szczegóły trzeba by było załatwiać z gminą. Osobą chętnym podam namiary na Anię. Myślę, że ona też nie wiele wie ale dobro kotów jest dla niej ważne.

[Stomachari]

Mogę tylko zaoferować puszczenie posta na kocie grupy na facebooku, jeśli ktoś zrobi z chociaż jednym zdjęciem

[ASK@]

Mogę tylko zaoferować puszczenie posta na kocie grupy na facebooku, jeśli ktoś zrobi z chociaż jednym zdjęciem

Właśnie w tym problem, że gmina Wiązowna nic w kierunku ogólni dostępnym nie robi. I chyba nie chce z jakiś im znanych powodów. Więc nie mnie i innym zakładanie wydarzeń na fb.
Dzięki
Wierzę, że koty są. Może całe info i poszukiwania są mało "agresywne".

[ASK@]

Taki czas nastał. Byle jaki. Powoli dociera do mnie upływ lat. Sporo czasu zajmuję się kotami ale jakby wydarzenia dopiero co wczoraj były.
Spotkałam Dużą Jagódki. Kota dziwnego urodowo. Kolor futra, kształt buziuni... No, taki cudaczek. Trafiła do fajnego domu.
Duża Jadzi (tak ją nazwali) odeszła. Ku rozpaczy rodziny zawinęła się szybko wpędzając ją w rozpacz. Została starsza, niepocieszona koleżanka.
Wydaje się, że dopiero co Jagódkę wydawałam. Dopiero co...

[Stomachari]

[ASK@]

Dziś był niezwykły poranek!
Pierwszy raz w życiu widziałam dzięcioła czarnego
Trzy a może dwa. Bo wpierw na stanowisku pompy na sośnie siedział młodzik chyba. Potem gdy weszłam w las spory dzięcioł walił w sosnę. A mniejszy był na pobliskim drzewie. Nie wykluczam, że to ten wcześniej widziany. Dla mnie to spora odległość. Skrzydlaty drań miał sekundy do przelecenia.
Jakie to piękne ptaki.
Po prostu totalny odjazd.
Łaziłam wokoło drzew by kont zerkania uchwycić. Wchodzące słońce nie dawało dobrego obrazu więc musiałam ćwiczyć wygibasy.
Fajny poranek

[aga66]

Trzeba się cieszyć z takich chwil. I je w życiu chłonąć i celebrować wspomnieniowo.

[mir.ka]

Dziś był niezwykły poranek!
Pierwszy raz w życiu widziałam dzięcioła czarnego
Trzy a może dwa. Bo wpierw na stanowisku pompy na sośnie siedział młodzik chyba. Potem gdy weszłam w las spory dzięcioł walił w sosnę. A mniejszy był na pobliskim drzewie. Nie wykluczam, że to ten wcześniej widziany. Dla mnie to spora odległość. Skrzydlaty drań miał sekundy do przelecenia.
Jakie to piękne ptaki.
Po prostu totalny odjazd.
Łaziłam wokoło drzew by kont zerkania uchwycić. Wchodzące słońce nie dawało dobrego obrazu więc musiałam ćwiczyć wygibasy.
Fajny poranek

Mnie sikorki rano zrobiły fajny dzień, bo obserwowałam całą rodzinę, jak duze karmiły młode i to w zasięgu mojego wzroku

Zimą bywał u mnie w karmiku dzięcioł duży, pierwszy raz go widziałam

[ASK@]

A ja od bardzo, bardzo dawna zobaczyłam w krzakach modraszki. Kilka robiło raban trzęsąc liśćmi. Aż mnie zamurowało z zachwytu. Stałam i gapiłam się. Ale już w kolejne dni nie było ich.
Córka i mąż mieli okazję zobaczyć dzięcioła zielonego. Też ich zatkało. A nie wierzył mi chłopina, żem miała przyjemność go spotkać. Zielone dzięcioły
A Janusz chwalił się, że widział mocno kolorowego ptaka i, że to na pewno był dzięcioł. Muszę wierzyć, choć nic nie znalazłm. Mnie kraska jakoś się kojarzyła ale zdecydowanie zaprzeczył. Dlaczego uważa, że dzięcioł? Siedział na pniu jak on i walił w drzewo, aż pukanie się niosło. Mam nadzieję, że będę miała okazję cudo obejrzeć.

[meg11]

A ja od bardzo, bardzo dawna zobaczyłam w krzakach modraszki. Kilka robiło raban trzęsąc liśćmi. Aż mnie zamurowało z zachwytu. Stałam i gapiłam się. Ale już w kolejne dni nie było ich.
Córka i mąż mieli okazję zobaczyć dzięcioła zielonego. Też ich zatkało. A nie wierzył mi chłopina, żem miała przyjemność go spotkać. Zielone dzięcioły
A Janusz chwalił się, że widział mocno kolorowego ptaka i, że to na pewno był dzięcioł. Muszę wierzyć, choć nic nie znalazłm. Mnie kraska jakoś się kojarzyła ale zdecydowanie zaprzeczył. Dlaczego uważa, że dzięcioł? Siedział na pniu jak on i walił w drzewo, aż pukanie się niosło. Mam nadzieję, że będę miała okazję cudo obejrzeć.

[ASK@]

Dziś rano miałam kolejne spotkanie trzeciego stopnia.A nawet kolejnego. Wyższego.
Gdy idę do pompy/wiewiór staram się przechodzić obok bloku rudego. Gdy chce do domu czeka na mnie pod klatką. I drze okropnie ryja. Wiszę więc na domofonie mając w nosie wczesna porę. O dziwo, "właściciele" wiedzą że o kota chodzi. Nigdy nie zapytali kto dzwoni tylko od razu wpuszczają. Dziś był chłopak. Mokry i zmarznięty. Gdy wlazł na klatkę drąc się poleciał na górę. I tak do ostatniego piętra.
Potem idę kawałek dalej i przechodzę przez ulicę do studni. Potem przystanek przy karmnikach. Potem korty i las. Gdy dochodziłam do chodniczka na moją drogę przeciął dzik Nawet nie zwracał uwagi. Odwróciłam się na pięcie i pobieżyłam rączo do pobliskiej ławki. Mając plan ewakuacyjny w postaci wlezienia na nią, gdyby zwierzę chciało zapoznać się ze mną. Niezbyt mądry pan był bo dzikun był wielki i bez trudu by mnie łaskotał po nogach. Jeśli by nie postanowił wspiąć się na nią choćby przednimi kończynami. Widziałam, że przeszedł przez asfalt i podreptał niespieszno w kierunku altanki. Odczekałam jakiś czas, pozbierałam klamoty i ja ruszyłam. Ufałam, że jak z żadnej strony nie wyszło towarzystwo pierwszego to mogą. Otóż nie mogłam bo w pobliskich zaroślach usłyszałam chrumkanie i łamanie gałązek. Piruet jaki wykonałam był mistrzowski. Polazłam w odwrotnym kierunku. Ostrzegłam kogoś z psem i polazłam w swoich sprawach robiąc duży krąg. Oczy mi strzelały w każdym kierunku. Gdy miałam przejść przez większy placyk parkingowy stanęłam obserwując. Nasłuchując takoż. Widziałam skrawek ulicy i altankę śmietnikową i kawał chodnika. Wydawało mi się ,że chrumkanie słyszę. Widać było to nawoływanie, bo przez te ulicę przebiegły dzieci dzikowe w większej grupce. Czekam. Strzygę uszami. Wybałuszam gały. Kolejny mały wypadł. Za nim kolejny i kolejny. Stoję. Najmniejsze przeszło ulicę i zatrzymało się niepewnie. Ale znajomy odgłos mamuśki spowodował ,że radośnie pobiegł w stronę rodziny. Stoję. Wydaje mi się, że rodzinne "rozmowy" oddalają się wzdłuż szosy gdzie jest od groma ogródków do penetrowania. Ruszyłam więc za jakiś czas w swoją stronę. Bardzo czujnie zresztą. Postanowiłam odpuścić nabieranie wody i wiewióry. Tylko jak najszybciej oddalić się w przeciwnym kierunku. Nie pokonałam długiego odcinka. Idąc zacienionym chodnikiem zwróciłam uwagę na jazgot srok. Który się zbliżał. Tam chodniczki są obrośnięte niskimi żywopłotami. Nic nie zauważyłam groźnego. Ale sroki ciągle darły się. Choć one tak samo reagują na psa, kota czy człowieka. Gdy dotarłam na złączenie zauważyłam poruszający się cień. To była locha Kolor jej szczeciny zlał się z plamami światłą i mroku. Nie była widoczna wcześniej. Dopiero gdy prawie na nią wlazłam zobaczyłam Ona też była zaskoczona mym widokiem. Serce wskoczyło mi do gardła. Byłą olbrzymia. Obie zrobiłyśmy ten sam ruch. Zawiesiła się nam noga i ciało zrobiło dyg w tył. Nie zatrzymałam się. Intuicyjnie wznowiłam chód i spokojnie poszłam w swoim kierunku. Ledwo się powstrzymując by nie biec. Ale wtedy bym klamotała klamotami jak dzwoneczki zachęcająco i czort wie jakby mamuśka zareagowała. Kątem oka zauważyłam, że ona też ruszyła. Spacerkiem przecięła skrzyżowanie trotuarów i znikła w pobliskim ogródku. Nie biegła za mną. Uff. Miałam szczęście, że obok niej nie było dzieci. Czort wie co w matczynym umyśle by się wtedy wykluło.
Po krótkiej chwili postanowiłam skończyć obchód. Ale na dopalaczu to zrobiłam.

[meg11]

Nie ma to jak ciut adrenalinki w niedzielny letni poranek
Taaa ławeczka to był slitaśny pomysł

[ASK@]

Nie ma to jak ciut adrenalinki w niedzielny letni poranek
Taaa ławeczka to był slitaśny pomysł

Ano Była tak duża ,że bez problemu łaskotała by mnie po kostkach na tej ławusi.
Na dodatek nie miałam ze sobą swojej broni kubełka z żółtą przykrywką

[meg11]

Nie ma to jak ciut adrenalinki w niedzielny letni poranek
Taaa ławeczka to był slitaśny pomysł

Ano Była tak duża ,że bez problemu łaskotała by mnie po kostkach na tej ławusi.
Na dodatek nie miałam ze sobą swojej broni kubełka z żółtą przykrywką

Sądzisz że by się kolorku przestraszyła