Gadżetka - dalej problem - sika Gadżet. :-/

[nanetka]

No właśnie, co tam słychać?

[Ulla]

Na froncie raczej bez zmian, choć maleńkimi kroczkami posuwamy się do przodu .
Spałyśmy dziś w nocy w podobnej konfiguracji jak wczoraj - Gadżecik, po szaleństwach w łóżku ułożyła się z jednej strony, a niunieńka z drugiej .
Oczywiście nie obyło się bez syków i warczeń ze strony niunieńki, ale mimo to, została w łóżku, nie uciekła .
Kontakty dziewczynek z pewnością uległy zacieśnieniu, niuniunia jest bardzo zainteresowana "przybyszem z kosmosu", ale ewidentnie nie pogodziła się jeszcze z obecnością tego słodkiego maleństwa .
Chodzi spięta, niepewna, chociaż ma również przejawy swoich dawnych naturalnych zachowań.
Zal mi jej bardzo, staram się z nią dużo rozmawiać, głaskać, tulić - widzę, że jest jej to potrzebne .
Ale to przecież dopiero tydzień, gdy Gagunia pojawiła się w naszym życiu!

Więc obchodzimy dzisiaj pierwszą tygodnicę tego wielkiego wydarzenia , choć mnie się wydaje, że maleństwo jest u nas od dawna i nie wyobrażam sobie już, żeby jej nie było! .

Ona jest takim kochanym, pogodnym kotkiem, tak słodkim i wdzięcznym, że ciężko jej się oprzeć i straaasznie mocno zapada w serce! .

Czekam na ten wielki dzień, kiedy moje kochane panieneczki zaczną się ze sobą bawić i nie będzie już między nimi wrogości .

Arsnova - ciągle zapominam Ci napisać, że zdjęcie Twojego maleństwa w podpisie jest PRZEŚLICZNE! . Te ślepka Saniszonka, ten cudny maleńki pysio - po prostu CUDO!

[Arsnova]

Dzięki Ulla za komplement - w imieniu Sany, bo ona oczywiście się nie pofatyguje podziękować Mam ich trochę, robione starym dobrym Nikonem analogowym. Jeśli dasz mi maila - prześlę całą kolekcję
Wspaniałe te Twoje kotki dwa! Już nie mogę się doczekać na catparty Czy należy przyprowadzić swoje???

[Ulla]

Wspaniałe te Twoje kotki dwa! Już nie mogę się doczekać na catparty Czy należy przyprowadzić swoje???

Ja też dziękuję za komplement w imieniu moich dziewczynek! .
A jeśli będziemy skrzykiwać się na catparty, to zastanowimy się, czy z naszymi szczęściami czy nie .
Zadecydujemy w demokratycznym głosowaniu .

Dziś w nocy dziewczynki też spały ze mną, a niuniunia nawet złożyła swój cudny łebek na moim policzku jak dawniej .
Rano, niestety był stały repertuar syków i warknięć z jej strony, choć maleństwo nie ustaje w swoich próbach zachęcania starszej do wspólnej zabawy . Niunia niestety dalej jest bardzo oporna, więc Gagunia zmieniła swoje metody... Rzuca się teraz na niunieńkę, obejmuje jej łapkami łebek i nawet nadgryza uszka . Niunieńka oczywiście wtedy warczy i syczy, ale nie broni się przed maleństwem i nie robi jej krzywdy, chociaż wiem, że szpileczki, które wbija jej w uszka muszą być bardzo bolesne .
Nie wiem, czy to śliczne puchate obrało dobrą metodę nawiązania kontaktu do wspólnych zabaw .

A tak w ogóle, dziś od rana Gagunia jest bardzo kreatywna - nauczyła się też wchodzić na drzwi kuchenne, ale nie potrafi sama zejść, bo jej się łapeńki ślizgają... . Pańcia więc ją ściąga, a maleństwo po sekundzie znów siedzi na drzwiach . Ponawiała te próby ponad 10 razy, aż pańcia się zeźliła i je zamknęła , żeby maleństwo sobie krzywdy nie zrobiło .

A oto jak to wyglądało:

[nanetka]

A jeśli będziemy skrzykiwać się na catparty, to zastanowimy się, czy z naszymi szczęściami czy nie .
Zadecydujemy w demokratycznym głosowaniu .

Ja myślę, że pomysł catparty ze swoimi szczęściami może być lekko ryzykowny Moja Pepsi od razu pójdzie w szaleństwo z Gadżetką i firany Ulla w Twoich oknach mogą pozostać w nie najlepszym stanie Natomiast Pumka nawet pewnie nie wyszłaby z transporterka Ona jest "odważna inaczej" Gadżecik śliczny Wygląda słodko na tych drzwiach Jak ona na nie wchodzi?

[Arsnova]

Tak, Gadżetka jest ewidentnie kotem wysokopiennym , czego o mojej Sanie powiedzieć się nie da - ona stoi twardo na ziemi. Co kot, to obyczaj

[Nordstjerna]

Jejku, jaka ona już jest duża i wyciągnięta na tych zdjęciach! Taka prawdziwa panienka, już nie dzieciak. A to przecież chyba tylko dwa tygodnie, jak od nas pojechała!

Podziwiam cierpliwość Niuniuni, że jeszcze nie pogoniła nachalnego dzieciaka pod szafę. No chyba że już pogoniła, a ja nic nie wiem
A raczej na szafę, bo mała z tą wspinaczką to jest niezła alpinistka. Chyba, Ulla, nie masz wyjścia z tym drapakiem, bo takie atrakcje Cię czekają na okrągło.

[Gretta]

Może malutka chciała się dostać do tych liści - czy to dracena?

[Nordstjerna]

Hmmm... Greta, możesz mieć rację, niestety.
Chyba odwiedzimy Ullę z "mikołajem" w postaci solidnej doniczki prawdziwej ogródkowej trawy.

[nanetka]

No dokładnie. Chociaż to też nie całkiem musi kota przekonać. Moje też mają trawkę a mimo to dracena była lepszym obiektem pożądania. I dlatego dracena stoi w wc do którego koty nie są wpuszczane. A w najbliższy weekend dracena najprawdopodobniej opuści nasze mieszkanie i pojedzie do rodziców. Bezpieczeństwo kotów przede wszystkim.

[Ulla]

Dziewczyny HELP! . Nie jest dobrze .
Weszłyśmy chyba w fazę kryzysu .
A wszystko zaczęło się w nocy z soboty na niedzielę. Kładąc się spać, zauważyłam, że mam mokrą kołdrę (a akurat tego dnia zmieniłam sobie pościel ). Powąchałam, no i oczywiście było to sioo jednej z panienek. Żadnej nie podejrzewałam, bo obie miałam na oku w salonie - Gagunia spała wyciągnięta w fotelu, a niunieńka na kanapie i nie zauważyłam, żeby któraś z nich udała się do sypialni.
Ponownie więc zmieniłam pościel i położyłyśmy się spać w znanej konfiguracji.
Rano - kołdra znów mokra...
Zmieniłam pościel jeszcze raz...
Po południu zasikana poduszka i tak w kółko , a pralka chodzi u mnie na okrągło, a pańcia nie wyrabia z prasowaniem .
Teraz wiem, że to bunt niuniuni - przyuważyłam ją, jak obsikiwała poduszkę. W ogóle cały ten weekend była bardzo spięta - szeroko otworzone oczka i taka "obwiśnięta" minka . Starałam się z nią dużo rozmawiać, głaskać, tulić, a ta odpowiadała mi tylko warczeniem .
Miała też zapach przestraszonego kotka (tak zazwyczaj pachnie, gdy jedziemy do weta) .
Nie dała mi się utulić, nie słuchała mnie - była i nadal jest taka zamknięta w sobie .
Zastanawiam się, gdzie popełniłam błąd? . Starałam się jej pierwszej dawać jedzenie, ją pierwszą głaskać rano, więc nie wiem, co urodziło się jej w tym cudnym łebku, że tak zareagowała?
Nic też od dwóch dni nie je, a jak już coś weźmie do pyszczka, to bardzo szybko łyka warcząc. Zaczęła się też załatwiać (chyba złośliwie) do kuwety maleńkiej i wyjadać jej jedzonko - cokolwiek by to nie było (nawet rybkę, choć wcześniej ryb nie tolerowała).
Ewidentnie chce mi pokazać maleństwo, że cierpi, a ja nie wiem, jak temu zaradzić?
Gagunia jest przesłodka. Cały czas zachęca ją do zabawy, goni za nią, a niunia robi się coraz bardziej spięta .
Nie wiem, może za szybko połączyłam dziewczynki w nocy i to tak dotknęło niuniunię?
Może mi coś doradzicie, bo żal mi obu bardzo i sama się już pogubiłam w swoich metodach wychowawczych.

PS - ta roślina, to rzeczywiście dracena, ale maleńka nie ma możliwości, żeby do niej sięgnąć. A swoje eskapady wysokopienne po drzwiach uprawia wskakując na lodówkę, a z lodówki na drzwi . Bardzo sprytnie to robi .

Nordstjerna, drapak tak czy owak w planach, ale jeszcze nie znalazłam odpowiedniego, by był fajny i nie zastawił mi w ogóle wejścia do salonu . (Gaguńka jest dopiero u nas 10 dni ).

[Sylwka]

Złap siuśki i zanieś do labu. To może być zapalenie pęcherza. Stres może niestety obniżyć odporność a wtedy o infekcję nie jest trudno.

[nanetka]

Uszy do góry Ulla! Ja ci niestety niewiele poradzę. Tzn. poradzę posłuchać tego co Ci powiedzą Sylwka i Nordstjerna. Trzymamy kciuki i łapki

[Ulla]

Wiem nanetko .
Postaram się złapać siuśki (o ile to mi się uda...), bo może to rzeczywiście infekcja .
Załamywać się nie załamuję, tylko płakać mi się chce, jak widzę maleństwo takie całe skulone i nieszczęśliwe, bo nie wiem, jak temu zaradzić

[nanetka]

Oj Niunia musi przeżywać stres... Bidulka... Niunieńka nie martw swojej Dużej!