Z Michasiem Gabryś się bawi, do Beni się głównie przytula.Postępy są, już mogę do niego podchodzić, kiedy leży na posłanku i go głaskać.Muszę jednak podejść powoli, spokojnie, inaczej wieje.To jednak mądry kotek i zaufa mi w końcu.Wciąż ma syndrom pustej miski, je ilości hurtowe, zjada absolutnie wszystko.U mnie nic się nie marnuje.Bardzo tłuste mięso i kości gotuję, resztki wędlin też zbieram, moja siostra także i dostaje to pies sąsiadów.Kiedyś ugotowałam kawałki bardzo tłustej wołowiny, zostawiłam na desce do wystygnięcia.Gabryś był szybki
Jeszcze ciepły kawałek ściągnął na podłogę i wsuwał ze smakiem.Mnie tego kota bardzo żal, on miał naprawdę kiepskie życie, zwłaszcza, że kiedy żył na wolności było zimno, często padało.W dodatku miał konkurencję do miski, a o ludziach już kilka razy pisałam.
Idziemy jednak w dobrym kierunku.
Gabryś robi postępy, nadziei nie tracę.Ja go bardzo lubię, a koty chyba takie coś wyczuwają i w końcu się przełamują.
Dzisiaj sprawiłam Gabrysiowi ogromną przyjemność.Dostał surowe kurze skrzydełka.Nie mogłam oczu oderwać od niego, kiedy z dziką rozkoszą chrupał kości.Pobiegłam do sklepu, dokonałam zakupu i jutro znowu dostanie.Chyba już mnie bardziej lubi 
Podobno dobre do czyszczenie zębów. 
