Fioletowe tymczasy II

[morelowa]

Znaczy Kaj jest prawdziwy kot! Tak czułam Drapaki są dla mięczaków
I dziewczyn jak Gretka Gretka powinna dostać bardzo delikatny domek.

[Kinnia]

Violet idziesz "jak burza" z adopcjami
jak skończysz u siebie, zaproponuję prowadzenie adopcji Bianki

do tematu futryn pozwolę sobie wrócić za czas jakiś

[Patmol]

[violet]

Dzięki za kciuki, wyadoptowałam kocurka!
Tyle że nie Eryka, a Kaja
Po wizycie PA uznałam, że Kaj lepiej się tam odnajdzie, bo jest bardziej przebojowy i od towarzystwa człowieka woli zabawę.
Wprawdzie lubi się przytulić, ale za długo na rękach nie posiedzi, bo już musi pędzić gdzieś, odkrywać świat,
sprawdzić wszystkie zakamarki...
Pani szukała kota do towarzystwa dla tego oto półrocznego kocurka Kitka przygarniętego niedawno ze schronu:

Są tam jeszcze dwa psy i spory teren. Dom jest wychodzący, a jesienią będzie przeprowadzka na wieś do nowego domu, na ogromnej działce.
Do tego pani ma filozoficzne podejście do zniszczeń dokonywanych przez zwierzynę
Kajuś okazał się dzielnym kotkiem. Po drodze płakał, ale na miejscu już zaczynał rozglądać się ciekawie,
w nocy zwiedził dom, a po upływie doby dawali sobie z Kitkiem noski. Czekam na wieści o dalszych postępach.

Odezwał się też domek Mai.
Po trudnych początkach, miesiąc po adopcji Maja jest całkowicie zadomowiona,
bawi się, dużo je (urosła!), śpi z Dużą a państwo dojrzeli do decyzji o dokoceniu!
I tam Eryk jak najbardziej się nadaje, jest delikatniejszy od Kaja i bardzo proludzki,
a państwu na tym właśnie zależy.
Eryk:

Przeprowadzka w piątek. Mam nadzieję, że rodzeństwo szybko się rozpozna

Niestety, gorsze wieści z domu Snow (teraz też Maja).
Pani pisze:
"U Majki wszystko po staremu – śpi w dzień, odsypia wariacje nocne.
Jak pogubi piłki, to ściąga skarpety z suszarki i szaleje z nimi.
Pogłaskać się dalej nie daje, żyjemy po prostu obok siebie."
Kotka toleruje tylko Dużą (nawet pozwala obcinać sobie pazurki!).
Tutaj z Dużą:

Wygląda na to, że w nowym domu ułożyła sobie życie po swojemu, na "nocną zmianę".
Państwo się nie skarżą, ale chyba żadna ze stron nie jest z tym szczęśliwa...
Snow boi się dzieci, bo hałasują – a przecież trudno oczekiwać, że będą cicho.
Sunię ignoruje, z wzajemnością.
I tak to wygląda.
Nie wiem, może doradzić im jakieś feliwaye itp.?

[alab108]

Ale masz tempo z tymi adopcjami

[violet]

Ale masz tempo z tymi adopcjami

Faktycznie, z najmłodszymi idzie w tym roku dość szybko.
Może dlatego, że już nie odrzucam domów wychodzących.
Bo niewychodzące zabezpieczone najwyraźniej się skończyły, a temat zabezpieczeń okazał się drażliwy
Więc jeśli przyszli opiekunowie oraz najbliższa okolica nie wzbudzają konkretnych obaw,
to kota daję. Natomiast nie dam kota do domu niewychodzącego bez zabezpieczeń.

Z najmłodszych została Gretka, ale ją przed sterylką chciałabym dokładniej przebadać,
bo niby nic jej nie dolega, ale jednak rośnie wolniej niż rodzeństwo.

Za to "starszaki", czyli kociaki ubiegłoroczne, zalegają.
Jak na razie, udało się znaleźć nowy dom tylko dla Snow...

[alab108]

Moja Tiara też wychodzi, ale mieszkamy w spokojnej okolicy. Tiara trzyma się domu, jest dosyć nieufna, jak tylko coś usłyszy to biegusiem do domu. Wypuszczam ją jak wracamy z pracy, a ostatecznie ląduje w domu tak ok. 19 na kolacyjkę i już nie ma wychodzenia
Ale zanim wypuściłam to pół roku siedziała w domu, bałam się, ale tak tęsknie patrzyła jak psy biegały

[morelowa]

Przestraszyłaś mnie tym pierwszym zdaniem o Snow
Ale skoro się bawi to może nie jest tak źle i rokuje ?
Mój Kaj

Ala, ten Twój zielony obszar to aż się prosi, żeby po nim rózne biegały. Jak najchętniej bym zamknęła wszystkie koty w domu, tak w takich miejscach bym wypuściła . I stała w oknie gryząc palce
Mam nadzieję, że ci państwo od wychodzących domków mają świadomość konieczności przyzwyczajenia kotka ..

[Patmol]

ale fajnie ze adopcje idą dobrze

[violet]

Mam nadzieję, że ci państwo od wychodzących domków mają świadomość konieczności przyzwyczajenia kotka ..

mają świadomość i są odpowiedzialni
co oczywiście nie daje gwarancji, że nic złego nigdy się nie zdarzy
z drugiej strony – takiej pewności nigdy nie ma, również w domu niewychodzącym...

Maja w swoim nowym domu:

urosła, ale buźkę nadal ma kocięcą

A Kaj rozkręca się w niesamowitym tempie.
Pojechał do nowego domu w poniedziałek po południu,
a już z Kitkiem się zakumplował, poleguje z Dużą,
tylko psy na razie omija szerokim łukiem

Co do Snow, też mam nadzieję, że w końcu zgra się z nową rodziną.
Wczoraj rano bawiła się wędką ze starszym dzieckiem państwa

Greta, Eryk, Budrys oraz Eryk, Greta, Budrys i Ringo:

[Kinnia]

dobre wieści
gratulacje

[violet]

Eryk pojechał w piątek do domu swojej siostry, Mai.
Na razie jedzą i kuwetują osobno. Eryk, miły kocurek, już pakuje się państwu do łóżek
Maja na Eryka burczy on nie zwraca na to uwagi, Duzi są dobrej myśli.

Ich brat Kaj już z nowym kumplem razem się bawią, jedzą i śpią,
od świtu urządzają gonitwy i demolkę, Duża zachwycona

Za to Snow wróciła wczoraj po miesiącu adopcji
Okazało się, że kicia kilka razy zasikała posłanie suni i łóżko dużych (tam też chyba kupę raz walnęła).
Państwo nie informowali o tym, bo mieli nadzieję, że jej przejdzie.
Ale gdy w sobotę Snow na próbę pogłaskania przez Dużą zareagowała agresją,
a w nocy znowu przyszła do łóżka tylko po to, by nasikać, państwo wymiękli.
Wspólnie doszliśmy do wniosku, że najlepiej dla kota będzie, gdy wróci.
No i jest. Wyluzowana. Trochę schudła, ale już nadrabia jedzeniem.
Najpierw obeszła i obwąchała wszystkie kąty i koty, trzy na nią nasyczały, ale ona nic sobie z tego nie robi.
Potem poszła jeść, wskoczyła na kuchenne szafki,
poleżała, znowu poszła jeść, wskoczyła na kolejne ulubione miejsce na parapecie,
długo wyglądała na zewnątrz, znowu pojadła , wykazując się aktywnością zdecydowanie dzienną



Wygląda na to, że w pewnym momencie Snow po prostu postanowiła wrócić, i dopięła swego.
Jest w niej pewna zmiana: chętniej niż przedtem nadstawia się do głasków, wskakuje na kolana, szuka mojego towarzystwa,
tylko nadal nie lubi brania na ręce. Nawet usiłuje coś opowiadać (a generalnie zawsze była niemową).
No i wiadomo już, że może mieszkać z psem. Tylko czy ona w ogóle zechce się wyprowadzić?

[alab108]

Czyli jeden poszedł i jedna wróciła. Widocznie źle jej tam było, była nieszczęśliwa, a przecież nie o to w adopcjach chodzi.
Musi trafić na swoich dużych

[Kinnia]

na teraz wygląda, że Śnieżynka nie chce się wyprowadzać
zobaczysz co dalej bedzie
kwestia wydaje się "otwarta"

[violet]

Czyli jeden poszedł i jedna wróciła. Widocznie źle jej tam było, była nieszczęśliwa, a przecież nie o to w adopcjach chodzi.
Musi trafić na swoich dużych

Właśnie tak.
To był dobry dom, ale Snow nie było tam dobrze.
Widzę, że koty zasiedziałe trudno wyadoptować nie tylko dlatego, że ludzie wolą kocięta.
Jakaś racja zresztą w tym jest. Kociakowi pewnie łatwiej przystosować się do zmian.

na teraz wygląda, że Śnieżynka nie chce się wyprowadzać
zobaczysz co dalej bedzie
kwestia wydaje się "otwarta"

Obawiam się, że u mnie koty mają "za dobrze". Oczywiście, w ich własnym mniemaniu
Mają tu swój koci świat, nie znają innego życia.
I nie wiedzą, że gdzie indziej mogłyby mieć lepiej – więcej przestrzeni, lepszą karmę, więcej człowieka dla siebie...
Zresztą, co kot to charakter.
Mam nadzieję, że dla Snow znajdziemy odpowiednich dom, podobnie jak dla Ringo.
Może wyadoptuję nawet Klemensa, z jego codziennymi rytuałami – jemu odpowiadałby dom mało zakocony albo bez kotów.
Ale komu wydam Dominikę, drobniutką i śliczną jak laleczka, lecz niedotykalską?
Kto zechce mieć w domu nieuchwytnego kota-elfa?

Z "dzieciaków" została jeszcze Greta, też drobna i śliczna, i w pełni zsocjalizowana:



Sporo ludzi o nią pyta. ale zabezpieczyć balkonu nie chcą.
A do domu wychodzącego Greta nie nadaje się teraz, może gdy podrośnie i będzie spokojniejsza?