Nasza Megi przez kilka lat żyła na dworze, dokarmiał ją sąsiad. Miała kilka miotów, nie miała gdzie się chować, dziw że była w tak dobrym stanie jak ją odłowiliśmy
Została złapana na sterylkę aborcyjną z zamiarem wypuszczenia jej zaraz po tygodniowym przetrzymaniu w lecznicy. I niespodzianka...
Kotka okazała się typem miziaka, barankowca, czystej i dobrze wychowanej, choć kradnącej jedzenie na wszelkie sposoby panny. Jakoś tak się stało, że musieliśmy ją zabrać z lecznicy (tylko dwie klatki do przetrzymywania i akurat jedna była potrzebna) do siebie. Wylądowała w łazience. Siedziała tam 5 dni (drąc japę non-stop) a potem trafiła na zesłanie do jednego z pokojów (trzeba było ją zaszczepić, zrobić testy białaczkowe, utłuc kokcydia i wyleczyć świerzba). Jej samotność trwała dwa tygodnie, podczas których wydawało się, że mimo charakteru powinna jednak znów trafić na dwór. Drapała w drzwi, jęczała, ciągle wyglądała przez okno itp.
W końcu postanowiliśmy zapoznać ją z resztą stada (dwa inne koty) i psami. Odmiana była prawie natychmiastowa. Kiedy tylko się okazało, że może łazić wszędzie, spać wszędzie, szukać żarcia wszędzie (
) i przy okazji podporządkowała sobie psa, przestała mieć parcie na jakiekolwiek jęki pod drzwiami. Myślę, że na nikogo nie działa dobrze zamknięcie i brak bodźców, szczególnie dla młodych kotów, które są do tego przyzwyczajone. Ja bym spróbowała.
A co do utraty przyjaciela...Nie traktowałabym rudego jako zestępstwa (nie da się), nie próbowałabym porównywania (bo to nigdy dobrze nie wychodzi) i wreszcie nie myślałabym kim ten kot ma dla mnie być. Bo to nie ważne.
Poszłabym raczej w stronę, kim ja mogę się stać dla tego kota i ile dobrego dla niego zrobić. Reszta przyjdzie sama. O kochaniu na siłę i robieniu sobie wyrzutów, nie ma co myśleć.
.
, wśród nich Rudy (swojego czasu podejrzewałam, że jest on gnębiony przez futerkowe, osiedlowe towarzystwo, aż pewnego dnia przydybałam wyluzowanego Myszola wygrzewającego się spokojnie wśród kotów, obojętnego na kąski zrzucone z jakiegoś balkonu 
). Obawiam się, co będzie, jak on zobaczy wolnych kumpli i wybranki serca... Czy przywiezienie go tutaj nie będzie źródłem wielkie kociej frustracji i stresu. 
). Jestes w chwili obecnej w stanie pomoc Rudzikowi wiec skorzystaj z tego. 
). 
, przydadzą się, bo prawdopodobnie jutro przywiozę Rudego i jeśli się przyjmie (zaakceptuje mieszkanie w bloku, bez możliwości wyjścia, nawet na balkon, którego nie posiadamy 
), zostanie na stałe. Zobaczymy, trochę się lękam 
. Kot wniebowzięty 
, ja 
. Kiedy do niego przyjeżdżam, już nie chce się za bardzo bawić i miziać, ciągle stoi przy drzwiach, spogląda znacząco i drze papę (rozbrajająco to wygląda, bo brak mu 2 zębów na przedzie 
). Ciekawe, co będzie, jak znajdzie się u nas. Póki co wysprzątałam, wyprałam, zdezynfekowałam, co się da, choć i tak chłopak korzystał z rzeczy Dexterka, bo jeszcze nie wiedziałam, że jest chory 
no i jak z kotem?
. Ja ciągle się przyzwyczajam do innego kota, ale chwyta mnie za serce widok jego radości i szczerbatego uśmiechu (stracił kilka zębów, wczoraj zauważyłam też ubytki w górnym łuku, nie wiadomo, w jakich okolicznościach, ale na pewno nie w miłych 
). Na pewno byłby szczęśliwy w domu z ogródkiem lub chociaż balkonem, ale nie wiem, czy jest sens szukać na szybko. Tym bardziej, że doświadczenia w tym zakresie nie mam żadnego, a nie chcę, żeby trafił byle gdzie. To kochana kocinka. Dzięki za wsparcie, bo chyba bym się nie zdecydowała go wziąć, gdyby nie forum...
Nie wiem, czy do pełni szczęścia potrzebuje biegania po dworze; myślę że nie. Moje jakoś nie potrzebują. 
. Boję się, że źle zrobiłam, że go do nas zabrałam. Minęły 2 tygodnie od śmierci Dexterka, dezynfekowałam mieszkanie, nawet kupiłam parownicę, żeby dotrzeć w różne zakamarki. Weterynarz mnie wyśmiał, że chronię bezdomniaka przed koronawirusami, z którymi na pewno zetknął się nie raz. FIPem niby nie można się zarazić. A jeśli on się zaraził mimo wszystko??? Staram się nie wpadać w panikę, ale Deksio też na początku miał biegunkę 
. Chyba bym sobie nie darowała, gdyby Rudy zachorował!
no i nie wiem czy podawałaś mleko, może to spowodowało biegunkę.
. Przed chwilą odkurzałam i kot tak się zamelinował, że nie mogłam go znaleźć przez pół godziny.