OTW9- ...

Wow, super :ok:

**Adopcje: 12 >>**

Dzikuny przyjęły z pewną doza zdziwka moje pojawienie się z garami. Co niektóre nie miały chyba szans na żarcie jak PodSamochodwoeNigdzieNieJedzące i piwniczniak. One ucieszyły się naj, naj...Posesjowa też czekała. I proszę nie ma garów kilka dni i wielbiciele są zadowoleni.

Muszę chatę ogarnąć i siebie i zapoznać się z planem leków. Już wiem ,że pranie odpada bo proszku nie ma. Już wiem, ze należy wychechłać brodzik bo nie domyty , no i należy ruszyć na ścierze bo JUŻ wiem, że TZ miejsc tajnych nie odkrył.Mój nos mi to powiedział. Kurak się gotuje. leki zaraz zapodam i jazda figurowo na mokro mnie czeka.

Fiodorek [*]19.11.2014

Topinku

**Adopcje: 12 >>**

ŁoMatkoPracująca jestem w pracy. Po jako-takim wolnym przybyłam i zadek upasiony posadziłam na krześle. Miałam dbać o liniję swom by wiotka była i zwiewna alem poległa. Szczególnie na kilku dniowych wywaczasach gdzie wsio podane pod nos zostało. Za co szczególnie dziękuję Pani Bogusi :1luvu:

Wracając do rzeczywistości. Odpaliłam kompa gapiąc się bezmyślnie w klawisze i oczywiście zapominając hasła. Dzionki urlopowe migły jeno nam tylko w odmętach mijającego czasu na jazdach z kotami, za papą i ogólnym zdychaniu urlopwym gdzie niemoc wielka opanowała mnie wielka. Odkładanie spraw nie wymagających działania już/teraz stała się rytuałem codziennym. Więc wirtualnie na widoku wisiała dyndając zalotnie wirtualna kartka "od jutra..." Budząc sie i widząc oczami wyobraźni tą karteczkę luz mnie brał i wielkie zadowolenie, że od jutra muszę się zabrać za siebie, za robotę ,za koty, za ogłoszenia, za sprzątanie... I to nie ma to tamto.ALE OD JUTRA!!!
Nadejszło wreszcie to jutro gdzie praca się ukłoniła.

**Adopcje: 12 >>**

Nie napisałam,że białej nadal nie ma i pewnie już nie będzie.
Za to jedzenie w drugiej piwnicy ostawione i zakamuflowane na deskach znika. Ja co rano wypinam wdzięcznie tylec ku drzewom nurkując w czeluściach okienka.
Nowy, czarny postanowił chyba oswoić się. Wybiega na spotkanie, łasi się a dziś pognał za mną jak polazłam dalej drepcząc odprowadzająco. Wróciłam inną drogą i idąc do pracy zastałam go czekającego cierpliwie i wlepiającego oczy w dal gdzie znikłam. Wyfiokowanej na ludzia garmażerki nie poznał.
Ale rudy też tak miał. Może i temu przejdzie.
Oby.

Biała może jeszcze przyjdzie. :ok:

Mój ogrodowy Dziki Jasiek obraził się w maju, wyprowadził się. Ale wczoraj sąsiadka - 3 domki dalej - powiedziała, że jest już u nich stałym mieszkańcem. Razem z Kolesiem i Dziką Płową mieszkają teraz u nich na tarasie. Ciekawe, czy na zimę przyjdą do mnie (jak ostatnio).
Dzikuny mają swoje - czasem dziwaczne - pomysły na przeprowadzki. :roll:

A tam też na tarasie mają takie wypasy jak u Ciebie?

**Adopcje: 12 >>**

piotr568 pisze:A tam też na tarasie mają takie wypasy jak u Ciebie?

Mają. Widziałam osobiście i poświadczam

Agnesko, daj Boże by białaska przyszła. Daj Boże by inne, lepsze miejsce z żarciem załapała. Ona uwielbia nerki. Żre swoje, nie swoje i leci dalej pod samochody szyli by tam wyzemłać wsio. Szyluni trzeba szybko podawać by najadła się.
Podobno chadzała biała pod szpital -tam TOZ karmi. Przez ruchliwą ulicę Karczewską trzeba przedyrdać jednak a tam straszny ruch. Dokarmiam ją od 2008 roku i nigdy nie zawaliła żarcia. Zawsze była.

Topinku za Twój nowy domek i pomyślną aklimatyzację :ok:

Za powrót Białaski :ok:

**Adopcje: 12 >>**

kussad pisze:Topinku za Twój nowy domek i pomyślną aklimatyzację
Za powrót Białaski

Witaj Ewa

Z DS Topinka :kotek:

Mówiłam i pisałąm ,że amancicho z niego wielki i pożeracz serc wszelakich.

Pani Asiu, Topinek już skradł wszystkie serca domowników, nawet babci, która była u nas jednego dnia, wszyscy go bardzo mocno kochamy. Jest wspaniały! Wczoraj widziałam jak młodsza córka ... usnęła razem z Topinkiem... Wyglądali oboje słodko... chodzi z kotkiem po mieszkaniu i opowiada mu wszystko :-)

Czasem siada na łóżku obok niego i rozmawia z nim. Cudowny widok :-)

Wszyscy lubimy go głaskać, przytulać, a on wtedy mruczy słodko. Ja uwielbiam wtulać nos w jego futerko :-)

Codziennie dostaje swój przysmak śmietankę i uwielbia chrupeczki.

**Adopcje: 12 >>**

Wczoraj weta zaliczyliśmy z dzieciskami. Tami i Mysia do niedzieli na antybiotyku jeszcze - Sumamedzie. Mikuś już po linco. Tami ma zmieniony oczny antybiotyk. Kiedy ten kot wygrzebie się z całości chorób? Nie chodzi o to by ekstra zdrowa była bo na to szans nie ma z jej oczyskami, ale tak zdrowa by nić się nie plątało w okolicy kota.
Mysia znów nie je i znów wróciłam do twórczego przecierania żarcia. Twórczego wielce. Zajeta tą zbożną czynnością, miotając bezmyślnie łapką w sitku, pozwalam myślom błądzić swobodnie w przestworzach mego mózgu w poszukiwaniu... chyba rozumu :mrgreen:

Czasem jakaś światłe przemyślenie mi przyjdzie i oświeci mroki panujące w głowie. Ale tylko czasem. :mrgreen:

A dziś mrok wielki za oknem bo pada...Pada od 3 rano . Raczyłam TZ zwlec z pościeli słodko pytając "gdzie folia?". :roll:

I nie ruszając się przebiegle spod kocyka. Folia w materilanym niebycie zaginęła a była niezwykle potrzebna do przykrycia prania dyndającego za oknem. Moknacego już bo krople coraz nachalniej waliły. TZ z westchnieniem wszczął poszukiwania i nie znajdując folijki pościągał ze sznurków wsio i wsio wrzucił do brodzika. Mnie zostawiając rozwieszanie fatałaszków. Legł potem i próbował zasnąć, alem ja się zwlokła już i próbowałam ogarnąć się jakoś rano ze wszystkim. A teraz mam migrenę i strasznie spać mi się chce. Podawnie leków rankowych okazało sie być koszmarem więc ból głowy opanował całość i lenistwo wpedził w ludzia.
Strasznie chcę do wyra iść.

Taaaa.... pogoda dzisiaj barowo-wyrowa, zdecydowanie :lol:

Za dzieciarnię :ok:

Za dzieciarnię :ok:

Za to, byś dowiedziała się, że białaska sobie fantastyczną metę znalazła :ok:

I żeby nie było żadnych nowych kotów - wszystko niech będzie zdrowe i zaopiekowane :ok:

I żeby Cię głowa nie bolała nic a nic :ok:

**Adopcje: 12 >>**

Minął rok, smutny, długi i ciężki.
Rok pierwszy ale nie ostatni.
Los zatoczył znów koło.
W sercu nadal żal się kręci.
Nie jest nam łatwiej. Mnie nie jest łatwiej.
Czas nie leczy bólu. Zmienia tylko ten ból w inny rodzaj. Uczy żyć ze wspomnieniami.

Rok temu żegnałam się z Nim, naszym Żuniem.
On nie chciał odchodzić i patrzył na mnie bystrymi oczyskami.
Przepraszam za to co zrobiliśmy, ale zdradziło Ciebie Twoje ciałko.
My nie mieliśmy już innego wyboru.
Czekało Ciebie tylko cierpienie.
Chcę wierzyć, że byłeś szczęśliwy mimo swojej choroby i bólu.

Chcę Żuka pamiętać jako bystrzaka co rządził domem i naszymi sercami.

Żuniu, kochanie moje [*]
Bardzo Tobie dziękuję, że byłeś z nami.

To już rok!

Szybko mija czas ...

OTW9- ...

Kto przegląda forum