OTW14- lepsiejszych dni czekamy ;( ciagle "coś" i " coś "

**Adopcje: 12 >>**

Jesteśmy skazane na gdybanie.
Koty jak dzieci (mam okropne wspomnienia z chorób córki jak dzieckiem była) zawsze zapadają na zdrowiu albo w święta/weekendy, noce głębokie albo jak coś jest nie tak w rodzinie, TZ nie obecny...
Tasza odchodziła w Boże Ciało. Od tamtego dnia święta tego nie znoszę. Niebiesko cudeńko, na które wypięli się właściciele w Trzech Króli. Też nie lubię...Bisek w Wielkanoc się posypał.Lila,Żuniek i Pikusiek zaczęli od 15 sierpnia... Tak mogę wymieniać... Straszne koraliki różańca utworzonego z kotów ,które odeszły. Przeplątuję je mym w sercu wspominając każdego choć przez chwilę. Boli jak cholera i boleć będzie.

ASK@ pisze:
Miałam pytanie o Jaworka i Jarzębinkę jednak w momencie dojścia do punktu o wizycie przed adopcyjnej w głosie nastąpiła wyraźna zmiana. Pogłębiła się ona jeszcze bardziej jak pani została uświadomiona ,że wizyta przed adopcyjna to nie tylko zrobienie jej przez nich u nas ale przede wszystkim odwrotnie. I pani ,choć umowę i ankietę wzięła, więcej już nie odezwała się.

To i tak daleko doszłaś. Do mnie wczoraj zadzwoniła jakaś młoda i bez wstępu przeszła do rzeczy:
"Ja w sprawie kotków. Czy możemy się umówić na Hynka przy McDonaldzie?"
Potem żałowałam, ze jestem taka niecierpliwa i nie wydusiłam z panienki, jak sobie wyobraża to spotkanie :mrgreen:

Arcana, trzeba było spytać, co Ci postawi w tym Maku, bo masz wymagania spore i jesteś głodna.

**Adopcje: 12 >>**

Arcana pisze:
ASK@ pisze:
Miałam pytanie o Jaworka i Jarzębinkę jednak w momencie dojścia do punktu o wizycie przed adopcyjnej w głosie nastąpiła wyraźna zmiana. Pogłębiła się ona jeszcze bardziej jak pani została uświadomiona ,że wizyta przed adopcyjna to nie tylko zrobienie jej przez nich u nas ale przede wszystkim odwrotnie. I pani ,choć umowę i ankietę wzięła, więcej już nie odezwała się.

To i tak daleko doszłaś. Do mnie wczoraj zadzwoniła jakaś młoda i bez wstępu przeszła do rzeczy:
"Ja w sprawie kotków. Czy możemy się umówić na Hynka przy McDonaldzie?"
Potem żałowałam, ze jestem taka niecierpliwa i nie wydusiłam z panienki, jak sobie wyobraża to spotkanie

To i tak fajnie. Chyba to pisałąm ale powtórzę. Swego czasu zadzwonił telefon i pani głosem nie znoszacym sprzeciwu oznajmiła, że czeka na mnie na rogu takiej i takiej ulicy w Warszawie. Mam tam z kotami czekać i nie spóźnić się ,bo ona tylko będzie miała chwilę czasu, jest przejazdem, i nie ma czasu się gdzieś zatrzymać. Więc pewnie tylko autko by stanęło, koty bym wrzuciła i... doopa blada z nimi. Byleby miały dom jakiś tam.
Zanim coś jęknęłam pani rozłączyła się. Sprawę uznała za załatwioną.

**Adopcje: 12 >>**

MalgWroclaw pisze:Arcana, trzeba było spytać, co Ci postawi w tym Maku, bo masz wymagania spore i jesteś głodna.

dobre

Uzależnić od gestu stawiającego oddanie kota. Jak posiłku nie pożałuje to i kot jeść będzie ... maki. :mrgreen:

Najlepiej sushi maki z łososiem surowym :wink:

- o, takie: Obrazek

No mogłam zaproponować, że znajdę lepszą knajpę :mrgreen:

Mogła być fajna rozmowa, ale nie błysnęłam poczuciem humoru. Dwa razy pytalam, co to za adres i co będziemy robić, ale panienka powtarzała: "Dala pani ogłoszenie w sprawie kotków...", reszta pewnie była oczywista :smiech3:

Jak zaraz po niej zadzwoniły kolejne dwie panie dobre na podniesienie ciśnienia, to sprawdziłam , czy nie ma pełni. Ale nie było, tylko ja jestem niekumata najwidoczniej.

**Adopcje: 12 >>**

Sierpień. Najgorszy miesiąc. Smutny miesiąc.
Trzy lata temu, 22 sierpnia, pożegnaliśmy Żuka. Nasze maleństwo.
Żuk, Żuczek...

Moje kochanie i wyrzut sumienia. Jak o Nim myślę to zawsze wracają wątpliwości i wraca tęsknota.
Wiem, że Gagatek teraz ma lepiej. Tam w górze, kompletuje Drużynę Marzeń.
Naszą Drużynę bo z naszych kotów się tworzy.

Żuczku, pamiętamy o Tobie. Często wspominamy.

[*]

smutno

Rysio-16-02-2013 [*]

Nasze Żuczydło, nasz Żuniek [*]

Żuczka [*] nie sposób zapomnieć :cry:

.

Wiecie... tak bardzo smutno, kiedy umiera kot.
Nie mogę zapomnieć moich [*]
ale już wiem, że gorzej jest wiedzieć, że gdzieś się poniewiera i nie wiadomo, co się stało i dzieje. I nie ma jak mu pomóc. Piszę o moim Miziaku

**Adopcje: 12 >>**

Ja wiem Małgosiu jak to jest. Śmierć boli. Bardzo. Ale masz gdzieś tam mogiłke i można postać, poplakac, pogadać czy zapalić świeczkę. Najgorsza jest niepewność. Podczas mojej choroby znikło wiele kotów z podwórkowego stadka. Tylko o Burasi wiem, że nie żyje. Przykro mi było wrócić do karmienia nie widząc lasu ogonków co na przeciw wybiegały . Co dzień wzrok zatrzymuje się na miejscach gdzie czekał na miskę konkretny kot. Bo każdy miał swoje miejsce.
W ogóle rok pełen był" tajemniczych " zniknięc.

Dopiero trafiłam na wątek Miziaka. Czasem brakuje kamieni :twisted:

Ale wierzę, że się dobrze skończy. Musi :ok:

Arcana pisze:Dopiero trafiłam na wątek Miziaka. Czasem brakuje kamieni Ale wierzę, że się dobrze skończy. Musi

Ta, musi.

OTW14- lepsiejszych dni czekamy ;( ciagle "coś" i " coś "

Kto przegląda forum