Cudny biało- bursztynowy Karmelek. Koci model- str. 12

[Drahma]

eetam wcale nie tak daleko
A śliczniasty miziasty

[kajdakp]

jednak daleko jak na kota którego by się jakimś cudem udało sprowadzić do Poznania gdzie już są dwie rezydentki i nie wiadomo jak się dogadają, a jak się nie dogadają to co wtedy? Jak dla mnie to duże ryzyko.
Jesli mam być szczera to właśnie tego boję się najbardziej - że moje dwie koty odrzucą bidula, szczególnie czarnula - nie lubi obcych, jest samotniczką i mimo że obie mają dopiero rok i są siostrami to charakterami różnią się jak dzień i noc :]
szara Kira może by i się ucieszyła z towarzysza zabaw (strasznie potrafi się nudzić, bo siostra woli spać całymi dniami), ale boję się o czarną Lunę - ona naprawdę jest mało przyjazna nawet w stosunku do własnej siostry. Owszem czasami widac jak się ganiają ale to bardziej przeganianie Kiry przez Lunę niż zabawa.
Ostatnio u weta Luna przegoniła z poczekalni dwa wilczuryi - nie ośmieliły się podejść i biedne czekały na dworze w ten upał zamiast w przyjemnym chłodzie poczekać na wizytę
I nie jest to maleńki kotek - mama persica tata nieznany - obie koty mają po 4 kilo (nie są grubasami, są po prostu sporawe ) mimo że nie ukończyły jeszcze roku, a co będzie dalej?
normalnie strach się bać

ps. miałam napisac w sumie że gdyby Karmelek miał być odrzucony przez towarzystwo to myślę że lepiej by było gdyby wrócił w miejsce które zna i gdzie jego znają i tu się po raz drugi pojawia problem logistyczny i jakby nie było zamknięcie kota na kilka godzin conajmniej

[Salamandra]

Kajkakp, powiem tak: transport to absolutnie nie problem na tym forum, ale widze inną kwestię... Karmel juz raz stracil dom, bo pozbyla sie go jego poprzednia wlascicielka, bardzo chorowal, wlasciwie zostal przeciagniety z powrotem zza teczowego mostu. On nie moze trafic do domu, w ktorym byc moze nie zostanie... Za duzo juz przeszedl w swoim krotkim zyciu i wlasnie stres wywolal u niego chorobę...
Jest cudnym kotem, ale typem takiego "bezstresowego" . On dominuje, nie ma mowy o wyzszosci innego kota! Wszedzie go pelno, sciaga nawet obrazy ze scian... co po prostu trzeba mu wybaczyc...
Wierze, ze jestes swietną panią dla swoich kotów i kochalabys Karmela, ale widze problem w rezydentkach.

Mam taka kontrprozycję: w Kundelku jest duzo maluchow, rowniez rudy Irysek. Moze pomyslisz o dokoceniu maluchem, bo - jak wynika z doswiadczen mnogo zakoconych forumowiczow - przy trudnych charakterach rezydentow latwiej przychodzi im zaakceptowanie malego kociaka.

[Drahma]

Co te Luny mają w sobie , też znam taką jedną (jak Pani sprowadziła do domu podrzutka to 2 tygodnie siedziała i nic nie jadła tylko pyszczyła, ale wkońcu odpóściła sobie- ale w domu na 3 koty i 2 psy ona rządzi)

[kajdakp]

Kurcze.. (odbiegnę od tematu Karmelka wybaczcie) właśnie o to chodzi że z kociakami już próbowałam - Lunisko wredne traktowała malców jak zabawki - a chyba każdy kociarz wie jak bawią się koty myszkami, piłeczkami itp ze łzami w oczach wciskałam mamie na przechowanie każdego małego dopóki nie znajdzie się dom dla niego - na szczęście się udało ale kolejny raz nie mam serca próbować. Po takiej reakcji osobistego kota szansę widziałam (i widzę) tylko w dokoceniu kotem młodym owszem (musi być energiczny - chodzi mi o uzupełnienie bandy o towarzysza gonitw dla Kiry) ale nie malutkim i nie dominującym. Z tego co zaobserwowałam Luna obok takich kotów które schodzą jej z drogi (a nie czarujmy się kociaki zaczepiają żeby się pobawić chociażby) i nie próbują z nią walczyć przechodzi obojętnie. Się mi trafiła panna z wrednym charakterem (normalnie skóra zdarta ze mnie ) i co ja mam z nią zrobić? bo kota jest cudna i całkowicie moja - do obcego nie podejdzie za żadne skarby, ledwie pozwala się oglądać mojej mamie i to z daleka za to do mnie lgnie jak przysłowiowy rzep do psiego ogona i normalnie ocieka słodyczą. Diabeł wyłazi z niej tylko gdy siostra próbuje wpakowac mi się na kolana akurat wtedy gdy to ona ma na to samo ochotę, albo ujrzy potencjalnego rywala do pierwszeństwa Próbuję ją utemperowac ale nie jestem w stanie pilnowac cały czas żeby w zgodzie żyła z innymi. Jakby nie było mam pracę poza miejscem zamieszkania i nie ma mnie dziennie po 10, 12 godzin. Weź tu człowieku zamykaj "w komórce" zwierzaki na tyle godzin w osobnych pomieszczeniach żeby sobie krzywdy nie zrobiły.
Tak więc Karmelku śliczny przepraszam ale nie moge Cię skazać na tułaczkę

[Salamandra]

Kajdakp, wg mnie Luna jest po prostu o ciebie zadrosna. Myslę, ze kazdego kota traktowalaby jako konkurencje do twojej milosci, a przez to jako rywala ... Czy on bylby maly, czy dorosły...

Wiesz co... Zaloz na Kotach watek o Lunie. Moze dzieki radom forumowiczow znajdzie sie jakis pomysl, jak ujarzmic Lune?

Moja Funia trafila do mnie jako ostatnia. To kota po przejsciach, na pewno wczesniej byla jedynaczką, a trafila do domu, w ktorym juz urzedowaly 3 kocurki.
Dzis ujarzmiam Funie kroplami Bacha, bo zazdrosna o moją milość bila rezydentów. Swoj strach, ze znowu utraci dom, maskowała agresją - gryzla, drapala nas, z rezydentow futro lecialo i krew sie lala... Zawsze najłagodniejsza byla dla mnie, mojej mamy (ukochanej pańci pozostalych kotow) do dzis nie bardzo lubi...
Koty mają swoje "widzi mi się".
Ciesze sie, ze chcesz wziac jeszcze jednego kota , ale moze najpierw skup sie na rozwiazaniu problemu Luny, skoro podejmowalas proby dokocenia i niczym pozytywnym sie nie zakończyly? Ja mialam to sczescie, ze nie bylo problemow i tak stadko uroslo do 4. ALe wlasnie ta czwarta najbardziej dala popalic, chociaz nie ma na imie Luna, tylko Funia.

A w opisanej przez Drahme Lunie rozpoznalam kicie naszej kolezanki Gosi M. NIe myle sie?

[Drahma]

Tak, tak Luna Gosi jest podobna (tylko ona się liczy i rządzi - no wkońcu była pierwsza), ale dokocić się dała

[Drahma]

I to dwa razy z dużymi przerwami i żyją sobie zgodnie 3 koty i 2 psy wilczury (a każde z nich ma swój charakterek - Luna największy)

[Salamandra]

Hmmm... to moze kajdakp za szybko sie poddawalas? Napisz, cos wiecej.

[kajdakp]

ok. coś więcej - wczoraj trafił do mnie kocurek ok. 3-4 letni wprost ze schroniska, błąkał się, ktoś go przyniósł, dał ogłoszenie czy nie zgubiono kota bo kot podobno rasowy. Pojechałam go zobaczyć i się zakochałam. Kot świętej cierpliwości, nie zignorował tylko jednego - Luna go zaatakowała z łapami - odsyczał się nastroszył i machnął przeraźliwie chudym łapskiem (śmiesznie to wygląda bo aktualnie obgolony do łysego wygląda jak rexik - to obecnie szczurkowaty biały kocur ponoć rasy turecka angora, który jak odrośnie mu sierść to będzie puchatkiem). Mam tylko nadzieję że jak wrócę z pracy (tak, trzy koty zostały w domu same - za mniej więcej pół godziny zjawi się tam moja mama i podyżuruje do 14 a potem znowu same będą aż do mojego powrotu) to nie zastanę krwawych śladów walki. Może się okaże że kot po przejściach, doświadczonu i opanowany (jak dotychczas) nie da się sprowokowac do bójki - wiem że w schronisku przez kilka tygodni wdał się może w jedną bójkę (ślady pazurów na uchu i łysym boku) a potem wycofał się i właściwie nie ruszał się z miejsca chyba że już musiał. Moje dwie pannice zareagowały na niego różnie choć podobnie to wygląda - Luna po nieudanej próbie ataku gdzieś się zaszyła, potem w nocy zobaczyłam że czatuje na najwyższej szafie w doimu u mnie w sypialni. Kira natomiast (ta znaczine łagodniejsza dziewczyna) łazi za nim w odległości metra i oczywiście syczy, stroszy się ale nie próbuje atakować. W nocy było dość ciężko bo Oskar próbował wleźć do mojego łóżka na co nie pozwoliły mu obie pannice - skończyło się na tym że po tym jak rozgoniłam towarzystwo równo obdzielając gadki umoralniające spał na dywaniku przed łóżkiem, Kira na łóżku a Luna obrażona na swoich wyżkach czyli szafie. Zobaczymy co z tym będzie, jestem pełna obaw ale i nadziei i może nareszcie uda mi się dokocić. Jeśli tak, to stąd chyba nieduży krok do osiągnięcia wymarzonej liczby kotów w domu czyli cztery
Oby się udalo bo w Oskarze zakochałam się od pierwszego wejrzenia (Karmelku wredna jestem, wiem, przepraszam) i nie chcę go oddawać nigdzie, już nie. A Lunę tak czy tak muszę utemperować - nie może być tak, że jest agresywna w stosunku do innych, siostrę toleruje na odległość, a obcych nie chce przyjąć na swoim terenie - wiem że muszę coś z tym zrobić i może Oskar mi w tym pomoże?

ps. może ułatwi to rozmowe - mam na imię Kaska a mój nick ma długą i pokręconą historię - mało kto go pamięta a dalszy rozwój sytuacji (żeby nie zapychać Karmelka informacjami o innych kotach) będzie tu: http://forum.miau.pl/viewtopic.php?t=45100&start=30

[Salamandra]

Kaśka, coraz bardziej cie lubie. Szczególnie ta wymarzona liczba kotów "cztery" mnie za serducho chwycila!
Agnes_czy miala białego tureckiego angorka (który niestety ciezko zachorował i zmarl... ), wiec uspokoje cie: angorki to spokojne przymilaki. Moze facet w stadzie wreszcie utemperuje te nieujarzmiona Lunę?

[kajdakp]

oj mam nadzieję, że tak. a teraz karmelku do góry!! szukamy domu

[Drahma]

No nie sobota , a ty Karmelku na drugiej stronie
Już na pierwszą hopsaj

[Drahma]

Do góry hop

[Drahma]

Karmel - no do góry
Domki po Karmela