Tymczasy:Benia.Maniuś,Kubuś i Tusia w DS.Miluś.

Maniuś w swoim żywiole

i zielonej trawki ma pod dostatkirm

Bardzo się cieszę, że Maniuś ma naprawdę dobre warunki.Nikt go nie zmusza do niczego, chce to wychodzi, wolno mu spać w łóżku, ma mnóstwo zabawek...itd.Najważniejsze jest to, że jest kochany takim jakim jest, a na zdjęciach chyba widać, że jest szczęśliwy i o to mi chodziło.

Serce się raduje,kiedy czytam o Maniusiu.... :1luvu:

Kopiuję fragmenty maila jaki dostałam od Dużej Maniusia.Jak się nie cieszyć? :lol:

Maniek jest super, zrobił si e bardzo grzeczny i spokojny. W zasadzie w nocy śpi, a jak jest ładnie to na cały dzien idzie do ogrodu. Prawie juz nie korzysta z kuwety, nie bawi sie tez żadnymi zabawkami typu myszy, kulki, laser interesuje go przez chwile. Natomiast na dworzu jest wszędzie, łącznie z tym, ze sprawdza norki po krętach, czubki drzew, ogrodzenia dachy. Zrobił sie bardzo rodzinny daje sie głaskać, przytulać na rękach, MRUCZY głośno !, potrafi przyjść do mnie i przytulić sie np. Do ręki i pójść spać. Jest niesamowicie sprytny - wejdzie na każda polke. W jedzeniu wybredny - z mokrego tylko sos, suche OK, kurczaczek bardzo chętnie.
Jest szybki, cichy i wchodzi nam pod nogi, ciekawski. Ciagle z nim gadamy, zwłaszcza mAz "ale ty śmieszny kot jesteś Maniek". Chodzi juz z podniesionym ogonem i nabrał pewności siebie.
Dzisiaj po raz pierwszy nie wrócił na noc, noc miałam nie przespana , szukaliśmy go długo, a pan kot zjAwil si e o 4 rano z informacja, ze jest głodny.
Maniek jest juz członkiem naszego domu, zauroczył nas i jak pokazała dzisiejsza noc, nie wyobrażamy sobie domu bez ńiego.
Odrobaczymy go jak najszybciej, potem musi dostać preparat na kleszcze. Chce go także zapisać do naszego weterynarza, tak aby był pod kontrola.

Wszystko ładnie/pięknie, ale ja bym kota na noc nie wypuściła z domu.

Czasami się nie da inaczej.Tino, kot p.Izy robi piekło, jeśli się go nie wypuści, bywa, że nie ma go całą noc.P.Iza wstaje o różnych porach, żeby ewentualnie go wpuścić.Bardzo nad tym ubolewa, bo boi się o jego bezpieczeństwo, wolałaby, aby był nie wychodzący.Trudno.Maniuś jest też nocnym kotem.Jest mądry, już wykastrowany, zaszczepiony przeciwko wściekliźnie, to już coś.Nie można go więzić, jest wtedy bardzo nerwowy.

felin pisze:Wszystko ładnie/pięknie, ale ja bym kota na noc nie wypuściła z domu.

Ja tez nie :201477

Wszystko ladnie/pieknie - ale jak zycie najczesciej pokazuje :arrow:

do czasu Tak zazwyczaj zaczynaja sie opowiesci o zaginionych kotach
: przez 5 lat wracal codziennie.....az pewnego dnia nie wrocil :cry:

.....bo....itd, itp. Niektorym ludzie mimo dobrych serc, brakuje tylko wyobrazni.

A dla kota jaka to różnica czy dzień czy noc? Tymczasowałam już mnóstwo kotów i mój dom jest zawsze domem nie wychodzącym, drugie piętro, ruchliwa ulica..itd.Maniuś był nieszczęśliwy, inne koty, te zabrane z działek, zawsze wolno żyjące pogodziły się z nie wychodzeniem.Maniuś nie i dlatego szukałam mu domu z ogrodem w bezpiecznej okolicy.I taki się znalazł.Żal było patrzeć na kota, który był sfrustrowany, głęboko nieszczęśliwy.Nie tylko długość, ale i jakość życia ma znaczenie.

ewar pisze:Ciąg dalszy WSPANIAŁYCH wieści o Maniusiu Kot jest bardzo grzeczny, korzysta z drapaka, kuwetki, niczego nie zrzuca , łasi się i daje brać na ręce.Jest jeszcze jedna rzecz, której NIGDY nie doświadczyłam, a mianowicie Maniuś mruczy P.Anna próbowała, żebym to usłyszała przez telefon, ale mój nie ściąga, bo to mruczenie jest na razie dość ciche.Będą zdjęcia, mam pozwolenie na wklejenie.Aha, Maniuś jest wynoszony na rękach do ogrodu.Na razie w ten sposób, a wypuszczany będzie, kiedy ludzie będą w ogrodzie, tzn., kiedy zaczną się prace w ogródku, kiedy będzie kawa na tarasie, otwarte zawsze drzwi na taras i okna.Ja po prostu śnię chyba, bo tak się bałam, Maniuś mógł okazać się trudnym kotem, ale on po prostu musiał mieć inne warunki niż te, które ja mu mogłam zapewnić.Tyle i aż tyle.Ten kot odżył.Schudnie na pewno, co mnie cieszy, bo ma dużo ruchu, biega po schodach, co dobrze wpływa na jego kondycję.Podobno zafascynowany jest robotem sprzątającym.Też bym była, w życiu czegoś takiego nie widziałam.

Czytajac ten post zrozumialam, ze Manius bedziei mogl wychodzic tak jak tu napisane - tylko gdy ludzie beda w ogrodzie - ale w nocy to chyba nikogo tam nie ma.
Zbyt duzo ludzi, dla ktorych wazniejsza byla jakosc kociego zycia niz dlugosc szukalo lub szuka teraz swojego kota a niektorzy to nawet juz pochowali swojego szczesliwego kota. Dla kota pewnie nawet noce na dworze sa bardziej atrakcyjne - ale dla rozsadnego wlasciciela to chyba tak byc nie powinno. I nie ma zadnych bezpiecznych okolic - kazda moze okazac sie pewnego dnia zgubna.

Miał się zapoznawać z okolicą, poznawać teren.Był na samym początku wynoszony na rękach na taras, stopniowo dostawał więcej swobody.Dom nie wychodzący z osiatkowanymi oknami, balkonem też nie jest w 100% bezpieczny, bo różne rzeczy mogą się zdarzyć.Wiedziałam co robię szukając takiego właśnie domku dla Maniusia, gdzie nie będzie więźniem i wolno mu będzie wychodzić, kiedy zechce.A paradoksalnie wychodzenie w nocy jest dla kota chyba bezpieczniejsze.Nie ma ludzi, samochodów.

Muszę się wtrącić... Moje koty również explorują teren i za dnia i nocą...Nie ograniczam im swobody... A nieszczęście może zdarzyć się również i w domu... moja kotka tak bardzo pragnęła kiedyś wolności, że próbowała wyjść przez okno uchylne.. na szczęście nic złego jej się nie stało, ale gdyby nie było mnie w domu...

. Są koty włóczęgi, tak jak moja Szpona i grzeczne jak Bella.. Pierwsza wychodzi i wraca kiedy chce, druga przychodzi na wołanie.. Zastanawiam się, co będzie z Felą...
Jestem zdania, że kiedy jest możliwość, kot powinien wychodzić, jeśli ma taką potrzebę

Trzeba znaleźć zawsze złoty środek i wyjść naprzeciw kocim potrzebom.Ja kota nie wypuszczę u siebie, to po prostu niemożliwe, drugie piętro i bardzo ruchliwa ulica.Nie wyobrażam sobie mieszkania w domu, gdzieś w bezpiecznej okolicy i trzymania kota w zamknięciu.Jasne, że ryzyko zawsze istnieje, ale coś za coś.
Maniuś jest kotem mądrym, został już dawno wykastrowany, zaszczepiony przeciwko wściekliźnie, bardzo pokochał swoich opiekunów, nie zaryzykuje utraty domu, gdzie ma miękkie posłanka, zabawki, gdzie może spać w łóżku i ma dobre jedzonko w miskach.Maniuś był zawsze kotem wybrednym, najbardziej smakowała mu karma z wyższej półki.I taką ma.Szukałam mu domu wychodzącego, od samego początku o tym pisałam, bo on dusił się w zamknięciu.Jadł z nudów, był za gruby, nie był miły, bo był nieszczęśliwy.Teraz jest i bardzo się z tego cieszę.

Oczywiście w bloku, w centrum miasta również nie wyobrażam sobie wypuszczania kota... Ale dom na wsi,i jego okolica, oczywiście nie przy głównej drodze wydaje się być miejscem idealnym dla kocich wędrówek

Kopiuję maila, jakiego dostałam
Manius to nieustające zródło pociechy i radości. Co widać na zdjęciach. Znajdujemy go w rożnych miejscach. Jest inteligentny i dobrze sobie radzi. Zapał do dworu trochę mu minął, chociaż zawsze o 4.50 mnie budzi i otwieram mu drzwi do ogrodu. Na śniadanie wraca ok. 9.30, a potem rożnie, czSami dwór, a czasami dom. Lubi siedzieć na oknie na pietrze, ale przepada za spaniem na stole, jak tylko mu sie uda. Mruczy głośno i to w rożnych sytuacjach - jak sie go głaszcze, jak wraca do domu i ociera sie o nogi, i jak zasypia. Szczególnie jak zasypia i ssie moj koc to mruczenie jest charakterystyczne. Na rączki nie lubi, sam tez nie przychodzi na kolanka, ale ułożyć sie do spania obok to i owszem. Był u weterynarza, został juz dopisany do naszego konta i wszystko z nim w porządku. Miał dostać na odrobaczenie, ale z tabletka sie nie udało. Jutro syn pogada z weterynarzem o innej formie.

ewar pisze:

No to teraz wiesz czego mu najbardziej u Ciebie brakowało - koniecznie kup takie szuflady do szaf, uszczęśliwią każdego kota :wink:

Tymczasy:Benia.Maniuś,Kubuś i Tusia w DS.Miluś.

Kto przegląda forum