Kot, jak wilk ma DOM!!!

Wania,on znaczy,bo go boli.Niewiele jest kotów,które nie potrafią się dogadać z innymi,zwłaszcza młodych.Trzeba dać mu szansę,tak myślę.
Biedny kocio z tym paskudztwem.Wiem,jak to boli, bo sama doświadczyłam.Kciuki za zdrówko i bardzo dobry domek. :ok:

Sziwa jest cudny,już to pisałam,ale komplementów nigdy za dużo,prawda?

Kotów nie mam, za to na pewno mam jednego psa (ze schroniska), być może dwa. Być może, bo ponad dwa tygodnie temu znalazłam zamarzającą kupkę psiego nieszczęścia i zabrałam do domu. Jeśli nie znajdę mu domu -zostanie. Właśnie uczę go, do czego między innymi służą spacery, idzie mu coraz lepiej

) Myślę, że jest szansa, że kotek by się przyzwyczaił do psiaków, gdyby poświęcić mu dość czasu (a na to mogę sobie pozwolić przy moim zajęciu). Co prawda myślałam o przygarnięciu kotka za jakieś dwa miesiące... kiedy już skończę remont mieszkania, zabezpieczę okna... ale kiedy zobaczyłam Sziwę... to jest właśnie TEN kot :1luvu:

się nie dziwię Wilczku
można się w nim zakochać na zabój
:ok:

Można

W każdym razie trzymam za niego kciuki, a po cichutku karmie się taką nieśmiałą nadzieją...

A ja mocno kibicuję, żeby Sziwa wspaniały i oddany domek miauuuu

Cóż znaczy obsikana ściana wobec tego spojrzenia

Sziwa jest niezwykły.Czy on nie przypomina trochę psa?

wania71 pisze:Wilczku, nie doszedł.
Odpisałabym.

W takim razie: mam 31 lat, mieszkam w Łodzi. Mieszkanie 47 m2, własne, a w nim dwa wspomniane wyżej psiaki, TŻ i tymczasowo brat (dorosły). Pracuję na własny rachunek, sama ustalam sobie dni i godziny pracy, panowie za to pracują na zmiany, więc zwykle zwierzaki nie zostają same dłużej niż 4-5 godzin. Kiedyś miałam czarną kotkę (straszna dzikuska, wszyscy goście się jej bali :twisted:

), odeszła (nowotwór) i pozostawiła tęsknotę za mruczeniem, dotykiem aksamitnego futerka i tą gracją ruchów... Niestety, tułałam się po wynajmowanych mieszkaniach, przeprowadziłam do innego miasta i dopiero teraz mam wystarczającą stabilizację, żeby pomyśleć o kotku poważniej. Moje minusy: w tym przypadku teoretycznie psy (chociaż cieszę się, że są) i fakt, że właśnie remontuję mieszkanie. Myślę, że zajmie to jeszcze jakieś dwa miesiące i właściwie założyłam, że dopiero wtedy zacznę intensywniej wypatrywać tego jedynego (bo nie chcę narażać go na szok nowego miejsca, gdzie panuje zamieszanie, a od czasu do czasu w ruch idzie wiertarka czy inne monstrum), ale cóż, zakochałam się, muszę chociaż spróbować. Moje plusy: zwierzaki są członkami rodziny (nawet parkiet w moim remontowanym mieszkaniu pokrywam olejem, nie lakieruję, żeby się biedactwa nie ślizgały), nie wyjeżdżam, jeśli nie mogę zapewnić zwierzakom opieki (brat lub para przyjaciół), pilnuję szczepień etc., wiem, że kota nie karmi się whiskasem i nie poi mlekiem, w ramach remontu zamierzam założyć w oknach moskitiery.
Nie wyrzucę kota dlatego, że sika w domu, spróbuję go tego oduczyć (właśnie walczę z nowym pieskiem

), poza tym myślę, że jeśli poświęcimy mu dość czasu i uczucia, poczuje się bezpiecznie i jakoś oswoi z obecnością psów.

ewar pisze:Sziwa jest niezwykły.Czy on nie przypomina trochę psa?

Zdecydowanie przypomina wilka. Pewnie dlatego ta kmnie wzięło - ciągnie swój do swego :ryk:

ewar pisze:Sziwa jest niezwykły.Czy on nie przypomina trochę psa?

Noo, przypomina, tylko łapy nie podnosi przy znaczeniu :wink:

Wilczku, bardzo dziękuję za informacje

A może sobie pogadamy przez telefon? Jeśli nie masz nic przeciwko temu, to proszę o Twój numer na pw.

Badaliśmy dzisiaj siki - już na oko wyglądały nieźle -bez krwi i było to dużo siku naraz, a nie kilka razy po trochu. Jest dużo lepiej. Teraz zastrzyki zmieniamy na tabletki. Ale Sziwa i tak się wkurzył i op...syczał panią dr

Zdradzę Wam, że także przez telefon Wilczek brzmi bardzo obiecująco. Ale kciuków nigdy dość.

No to

Kot, jak wilk ma DOM!!!

Kto przegląda forum