OTW19-zawsze mogło by być lepiej...

[Alienor]

Jak na Agrafkę, to bardzo okrągłe, zupełnie nie cienkie kociątko

[meg11]

Jak na Agrafkę, to bardzo okrągłe, zupełnie nie cienkie kociątko

Broszka

[MalgWroclaw]

Oby był spokojny dzień.

[ASK@]

Pada. Wszystkie koty były mimo deszczu i wczesnej godziny.
Spokojnego dnia życzymy wszystkim

[ASK@]

Jak na Agrafkę, to bardzo okrągłe, zupełnie nie cienkie kociątko

Broszka

Ona ma okrutny apetyt. Zeżre wszystko i dużo. Przez wyłysienie na szyjce i dzięki dużej doopie wygląda strasznie nieproporcjonalnie. Jak Agrafka właśnie. Zwężająca się przy zapince a szeroka w środku.
Do tego ma okrutny charakter. To wielka łobuziara. Taka pannica z piekła rodem. Leje wszystko i wszystkich. Na kota głosu podnieść nie można bo zaraz leci karać go. Lubi zakładać chwyt nelsona. Czyli wali się tyłkiem na delikwenta. przyciska do ziemi okrakiem i nie odpuszcza. Mruczy bardzo. Gada jeszzce wiecej. Tak śmiesznie ,deczko po kresowemu zaciąga. Chodzi mamoli coś, kończy z zaśpiewem i warkoleniem.
Z Cekiniem tworzą paskudny duet rozrabiaków. Cekinek bardzo się zmienił. Z małego lizusa zrobił się duży chuliganisko. Nie boi się innych kotów i jak trzeba użyje pazurów i zębów. Nawet Pesel drze paszczę gdy ten "bawi" się z nim. Nie rozdzielam. Niech wie drań, jak to jest gdy się bęcki dostaje. Do tego jest jak rzep upierdliwy. Jak się zaweźmie to nie odpuści aż nie zmajstruje planu. Albo nam nogi obrzera. Albo kota jakiegoś gania do upadłego. Albo "bawi" się myszką topiąc ją w fontannie lub... garnku, albo... Ma duuużo pomysłów. Słyszałam nad ranem jak z drapakiem uczepionym do ściany walczył. Wywalczył mu wreszcie wolność i świt zastał go jeżdżacego na nim po przedpokoju. Głos ma donośny bardzo i jak się drze, to ptaki za oknem milkną. Ma jeszzce naloty płączu pod drzwiami. I skakania na klamkę. Szczególnie gdy Janusz peta odpala i z sąsiadem gada na klatce. Bo on cicho nie umie. Więc jak Cekinek faciów słyszy to do faciów chce iść.
Wszystkie sie zmieniają. Powolutku , w grupie ustalają sobie pozycję. Choć walka nie jest równa. Wszystko się zmienia. Jak się już wydaje dobrze to Pesel na przykład przypomina sobie, że Rudolfa nie lubi. Cholera Agrafka wprowadziła ponownie zamęt w stadku. A wycięcie jajcorów Cekinowi ujawniło inne jego oblicze.
Ciągle coś.
Paralityka nie widać. To, że o nim nie piszę nie oznacza, że nie szukam. Co dzień mam ze sobą podbierak i co dzień przeczesuję teren. Zostawiam żarcie pod balkonem. Co dzień mam andzieję, że włąśnie dziś...teraz...

[Alienor]

Za ułożenie stosunków w stadzie oraz spokój ze zdrowotnymi sprawami
No i za złapanie paralitka

[aseret]

Pada. Wszystkie koty były mimo deszczu i wczesnej godziny.
Spokojnego dnia życzymy wszystkim

Asiu
Wam też dobrego dnia życzę
Chyba nie mogę wysyłać prywatnych wiadomości
Sprawdź ew. czy coś widzisz ode mnie
Koty moje mają się dobrze
Szukam wykonawcy dobrych lekkich estetycznych wytrzymałych siatek na loggię
Miała taką alix76
Ale zawieruszyłam kontakt do niej
Pozdrawiam Was serdecznie

[ASK@]

Pada. Wszystkie koty były mimo deszczu i wczesnej godziny.
Spokojnego dnia życzymy wszystkim

Asiu
Wam też dobrego dnia życzę
Chyba nie mogę wysyłać prywatnych wiadomości
Sprawdź ew. czy coś widzisz ode mnie
Koty moje mają się dobrze
Szukam wykonawcy dobrych lekkich estetycznych wytrzymałych siatek na loggię
Miała taką alix76
Ale zawieruszyłam kontakt do niej
Pozdrawiam Was serdecznie

Witaj
Długo Ciebie nie było. Fajnie ,że koty fajnie.
My zmienialiśmy sukcesywnie moskitiery na siatki metalowe, robiąc z parapetów zewnętrznych wybieg dla kotów. Bez inwazyjnego naruszenia elewacji. Siatka typu plaster miodu. Robili zabezpieczenia BezpiecznyDOMdlaKOTA. Są na fb i w googlach. Można podejrzeć jak to wyglada. Ich telefon to 881 713 598. Jestem zadowolona bardzo. Zrobili szybko i solidnie. Powiedz od kogo jesteś.

Nic nie dostałam na pw.

Pozdrowionka i głaski.

[aseret]

Dzięki Asiu za kontakt.
Mam Twojego Rafika/Mruczka
I jeszcze trzy

[ASK@]

Dzięki Asiu za kontakt.
Mam Twojego Rafika/Mruczka
I jeszcze trzy

Wiem. Cosik też otwoczczanin.
A gdzieś się, kiedy czwartego dorobiła? Jak ma na imię? Kolorek? Dogadują sie?

[aseret]

Asiu
Czwarty to brat bliźniak kotka burego od piccolo
Wydawał się być nieadoptowalny
Ale wyszedł u mnie na koty...
w miarę
Nie pamietam kiedy go wzięłam
Może 3 lata temu?
Coś takiego

[Stomachari]

Słyszałam nad ranem jak z drapakiem uczepionym do ściany walczył. Wywalczył mu wreszcie wolność i świt zastał go jeżdżacego na nim po przedpokoju.

Szczerze się obśmiałam

[MalgWroclaw]

Jak się dziś macie, Asiu? U nas nawet słonecznie, choć chłodno.

[ASK@]

Zimno, kapie z nieba, pochmurno.
W domu rozgardiasz. Koty cosik nerwowe od rana. Agrafka wprowadza porządek. Ale wpierw musi być zamęt. Rozeźlony Pesel postanowił moresu nauczyć Rudolfa. Rasista cholerny. Rudzik stracił głos i wymiotował. Otwarte okienko. Dostaje unidox. Rano. Więc rano znika w niebycie byleby go nie capnąć i nie wepchnąć tabsa w gardło. Uliś drze ryja za boczkiem. Akuratne danie dla takiego kota. Lata po blacie, dzwoni jajami i daje buziaki. Lizus. Mila czeka na specjalną michę. Ostatnio była chora, jest na antybiotyku. Dostawała danie specjalne. Lepsze jej samopoczucie nie zwalnia mnie przed szykowaniem specjału. Cekinek też czeka. Dogryzie to i to i tamto.
Ranek jak codzień. Nerwowo. Szybko.
Dworkowce nie w pełnym komplecie się zjawiły. Króka i Ruda wolały zostać w piwnicy niż moczyć tyłki. Za to właścicielski rudzielec, mokry i głodny i wrzeszczący ,zjawił się przy stołówce. Mało języka sobie nie połknął taki był głodny.
Zimno, mokro. Brzydko.

[ASK@]

Dziś będzie inaczej. Deczko kulturalnie, przyrodniczo, nierzeczywiście.
Czy przyglądaliście się kiedyś kwiatom kasztana. Tak w bezruchu i zachwycie. Tak blisko.
Kasztanowiec to w ogóle cud przyrody. Zawsze jest piękny. Ma cudne liście o niespotykanym rysynku. Jakby ktoś zebrał kilka , połączył w bukiet i zachwycony zostawił by innych też wprowadzały w olśnienie. Kwiaty to inny cud natury. Kolorystyka, układ płatków, rysunek. Potem zielone zawiązki kasztanów się pojawiają wychylając się jasną zielenią spod dachu listowia.Wyglądają jak miniaturowa broń gladiatorów starożytnych. No i sam kasztan Pan Owoc. Gdzie wzrusza człowieka sam dotyk brązowego, lśniącego i skórzastego kulka. Co mienią się w trawie w pierwszych blaskach słońca, okraszone kroplami rosy. Najpiękniejszy widok. Kasztany zbierają młodzi i dzieci i staruszkowie. Ich urokowi poddaje się na całe życie. Potem, gdy czas rozkwitu mija, a jesień nakazuje zmiany, kasztanowiec też jest piękny. Jego niespotykane liscie potrafią starzeć się urokliwie. A opadając tworzą filcowy dywan naszym stopom. Rosłe drzewo , ogołocone z ozdób , też jest w swym majestacie piękne. Ma niespotykany kolor i fakturę kory. Pięknie ułożone gałęzie. Jest dumne, takie bajkowe.
A teraz jest czas kwiatów. Lekko białawych z odcieniem różowości. Tutaj błysk żółci. Tak deczko czerwoności. Pomarańcz też błyska. Tutaj wystaje jedna falbana. Miga nad nią druga. I kolejna, kolejna. Tam nóżka pręcika zawstydzona ukazuje swoje wdzięki.
Mnie on kojarzy się z ...rewią... bruleską. Tak, tak. Spójrzcie na stożek całego cuda. To jak schody na scenie, pnące się ku górze. Oświetlone są światłem, którym tylko ten zespół może się pochwalić. W dzień jarzeniówka słońca nadaje ostrości występującym. Nocą otula je tajemniczy mrok. A księżyc błyszczący nadaje im miękkości. Na każdym stopniu stoją eteryczne tancerki w falbaniastych kiecach. Upachnione perfumą jaką tylko natura może stworzyć. Aż w głowach szumi. Unoszą się w ruchu tańca, do nie słyszanej przez nas muzyki. Grają ją owody, co na występy tłumnie się stawiają. Świergot ptaków. Wiatr szemrzący w listowiu. My ludzie wydający ochy i achy. Rewiówki odsłaniają w tanecznym ruchu kolejne warstwy. Falbany, koronki, halki. W ferworze wygibasów ukazują nóżki pręcikowe. Aż czeka się by koronkowe majtaski ukazały się naszym oczom. Wręcz czeka się na ten moment, wstrzymując oddech. Ten kwiat to dla mnie szyk tancerek co kankana tańczą. W zapale wielkim, zasłuchanych w takty, skupionych. A my patrzymy na nie w kulminacji utworu. Gdzie wszystko jest w ruchu. Fruwa w każdą stronę każdy skrawek. Gdzie migają kolory odzienia z płatków. Głównie widzimy tylko te haleczki i falbanki i kokardki i wstążki. A w górze tylko zarys zgrabnej talii. Jesteśmy wszak widownią co w dole siedzi, gdzieś tam upchana pod sceną. Więc twarzy artystów nie dostrzegamy. Mimo, że nasze głowy zadarte są ku górz. Kark boli. A oczy niecierpliwie przeczesują powietrze. Zbyt kiepskie miejsca jednak dostaliśmy. Ale ja wiem, że są piękne.

Proszę Państwa, przedstawiam Wam najlepszy na świecie artystyczny zespół!