Psy szukaja domu - Ich Pani zostala zamordowana Wwa

NA PSIAKOSCI taki mail przechodni przyszedl
Moze akurat tu ktos bedzie mial jakis pomysl

Bardzo proszę przeczytać ten list, nie wyrzucać go od razu do kosza.
>To o czym pisze ponizej jest sprawą honorową, szczegolnie dla
Warszawiakow, ale to jest takze sprawa BARDZO honorowa dla czlowieka, w pelnym tego slowa znaczeniu.

JESLI NIE MOZESZ POMOC, PRZESLIJ TEN LIST SWOIM ZNAJOMYM!

W listopadzie ubieglego roku zostala zamordowana pani Lidka, starsza
pani w brazowym plaszczo-futerku, osoba, moim zdaniem, dosc znana
Warszawiakom, miedzy innymi z powodu tego, ze zawsze z puszką w reku
wystawala pod warszawskimi teatrami, zbierajac pieniadze na psy
opuszczone przez czlowieka. Nie narzucala się. Skromnie, stojąc obok
wejscia ze swymi trzema psami, potrząsała puszeczką z monetami,
delikatnie sugerując ludziom udającym się na spektakle, koncerty,
przedstawienia, że jest ktoś
kto potrzebuje ich pomocy, ktoś, kto kiedyś wierzył w człowieka, a który tak go zawiódł... I ludzie wrzucali.
Jej psiaki były bezpieczne, miały ciepło, opiekę i łóżeczko swojej Pani, zawsze pełną miskę. W przeciwieństwie do bezdomych psów żyjących w okolicach Dworca Zachodniego. Psów co roku przybywało, rodziły się nie tylko nowe, ale także dołączały do nich domowe pupilki wyrzucane z samochodów. Pani Lidka współpracowała z PKP. Na tamtejszym terenie w wyniku jej prośb i negocjacji postawiono dwa kojce dla trzech psów, które zostały "zatrudnione" do pilnowania terenu.
Do czasu. W grudniu dowiedziałam się o Jej śmierci. Została pozbawiona życia na oczach swoich zwierząt. Najprawdopodobniej bronił jej samiec, który też zginął, choć w tym wypadku słyszałam też drugą wersję, że pies, po otwarciu okna w mieszkaniu, najpewniej w wyniku stresu, wyskoczył przez okno i się zabił.
Zostały dwie suczki...
Barbiusza (owczarkowata) ma około 7 lat. Jest bardzo spokojna,
przyjacielska, troszkę gadatliwa. Stoi przy siatce w schronisku na
Paluchu i cały czas opowiada co się stało, pewnie pyta DLACZEGO?
Czarna, smukła Sara - około 3. Sara jest bardzo nieśmiała. Kiedy była jeszcze młodziutką suczką z bezpańskiego stada, poszła za swoją Panią do domu i z nią zamieszkała.
Wtedy jej los odmienił się na lepsze.

Teraz same są bezdomne, siedzą razem w jednym
boksie na Paluchu. Prosto z łóżka swojej Pani trafiły na mokre deski do drewnianej budy. Zły los...
Pieski są w schronisku od grudnia.
Mieszkały w małym mieszkaniu w bloku, nie mają dużych wymagań.
Sara, mlodsza, potrzebuje troche czasu, żeby zaufać znowu.
Obie przeżyły starszną tragedię. Na ich oczach zginęła ukochana pani i pies towarzysz.
Chodzą ładnie na smyczy i bez smyczy - ich Pani nauczyła je tego.
Te psinki tyle kilometrow wydreptaly za swoja pania, tyle zrobily
dobrego dla innych bezdomnych psow, a teraz same zostaly bez domu,
bez ukochanej Pani..
Siedza w bloku E na tyłach schroniska, rzadko kto z odwiedzających tu zagląda.
Tak bym chciał a pomóc znaleźć im dom!
Dobrze byłoby, gdyby mogły zostać razem - one cały czas trzymają się
blisko siebie.
Jeżeli byłoby to niemożliwe, to przynajmniej żeby w tym samym dniu obie trafiły do domów, żeby żadna z nich nie została osamotniona w boksie.
Barbiusza i Sara, Schronisko na Paluchu, blok E 92 (w dalszej części
schroniska). Sara numer 3460, Barbiusza 3461
Kontakt do mnie: 504 74 24 96
Tu watek suczek:
http://www.dogomania.pl/forum/showthrea ... nasza+pani

Pozdrawiam
Joanna