Co trzeba wiedzieć, zanim adoptuje się kota??

[leeann]

Mój tymczasik niestety też dla Duranki się nie nadaje, ale tylko i wyłącznie dlatego iż jest to - wycofany strachulec typu: "jak przyjdzie obcy to długa i schowam się w kanapie nawet na 2 tygodnie".

Ale, ale miałam o czym innym.
Albo ja coś źle zrozumiałam albo Duranka.
Wydawało mi się, że wspominałaś o wychodzeniu na spacer z kotem - jak rozumiem na smyczy. To nie oznacz, że kot jest wychodzący. Kot wychodzący to taki, który jest puszczany samopas na dwór lub niezabezpieczone podwórko, z którego może iść w świat.

[Duranka]

No tak, ja myślałam, że kot wychodzący to taki z którym na smyczy można wyjść. Ale teraz już wiem, i drugi raz gafy nie zrobię

[Duranka]

Duranko zadzwoń do mnie, poproszę
jestem z Łodzi i myślę, że mam dla Ciebie kotkę, to Natasza z banerka (kliknij na banerek i znajdziesz się na jej wątku)
kotka wychowała się od kocięstwa z dwójką małych chłopaków (chyba 2 i 4)
ewa 609 711 451
... mry!

Jutro na pewno zadzwonię

[ewa_mrau]

Duranko zadzwoń do mnie, poproszę
jestem z Łodzi i myślę, że mam dla Ciebie kotkę, to Natasza z banerka (kliknij na banerek i znajdziesz się na jej wątku)
kotka wychowała się od kocięstwa z dwójką małych chłopaków (chyba 2 i 4)
ewa 609 711 451
... mry!

Jutro na pewno zadzwonię

fajnie, czekam!
... mry!

[ewar]

Niewiele wiem o autyzmie, ale moja kotka zamieszkała z dziewczynką cierpiącą na tę chorobę.Dziecko ma kontakt z psami i końmi, wszystko w ramach terapii.Z tego co wiem, dziewczynka potrafi kota mocno przycisnąć, a ten nie reaguje agresją, jakby wiedział, że mu nie wolno, że mała nie chce go skrzywdzić.
Nie czytałam całego wątku, przepraszam , ale chyba już decyzja zapadła? Jeśli tak, to gratuluję.Wierzę w zbawienny wpływ kontaktów dziecka z kotem.Radość dla mnie podwójna, bo i kot będzie miał fajny dom.

[marzuchna81]

No właśnie mój kotek był z nami 10 lat, od momentu urodzenia syna (7 Lat) przychodził do niego do łóżka i tylko mruczał. Nawet jak był maleńki tyle co przyjechaliśmy ze szpitala układał się w nogach i mruczał. Rósł synek kotek doroślał, chodził za nim krok w krok.Tak jakby pilnował. Ja nigdy nie zostawiałam ich samych zawsze obserwowałam z boku zabawy, jak uważałam,że syn chciał go mocnej przytulic od razu reagowałam. Kot go nigdy powtarzam nigdy nie udrapał. Powiedziałabym że wierniejszy niż niejeden pies. Zal po jego stracie ogromny synek to mocno przeżył choć starałam się zastosować podejście psychologiczne w takiej sytuacji. Jest już ok.
A WNIOSEK z tego taki,że kolejne głupie ograniczenie nie dla adopcji kota przez rodzinę z dzieckiem. a my to co dziećmi nie byliśmy nie mieliśmy kotów, a może chcieliśmy bardzo mieć takiego przyjaciela. Ktoś kto wymyśla takie ograniczenia musi byc oderwany od rzeczywistości.
Dlatego myślę że dziecko powinno mieć kontakt ze zwierzątkiem a zwierzątko też będzie szczęśliwe. Co do autyzmu po prostu pewniej trzeba bardziej uważać to wszystko

[ewar]

Myślę, że chodzi o to, aby i ludzie i zwierzęta byli szczęśliwi, kwestia dokonania właściwego wyboru.Znam koty, które lubią dzieci, mam zdjęcia moich byłych tymczasów leżących obok dzieci, rudy Madras pływał w wannie ze swoim kilkuletnim Dużym.Słowo! Dostałam takie zdjęcie.W większości wypadków kot po prostu ucieka przed dzieckiem, jeśli jest ono hałaśliwe.Oczywiście, że kot stanowi pewne zagrożenie, uważać trzeba, ale tak samo na garnek z gorącą wodą, ostre kanty mebli, drobne przedmioty, które dziecko może połknąć...itd.Dziecka pilnuje się, nie zostawia go samego.Mój wnuczek od zawsze mieszka z kotami, nigdy nie został podrapany.W nocy do jego pokoju koty nie mają jednak nigdy wstępu, chodzi o to, aby nie obudziły dziecka.W dzień malec jest pod opieką osoby dorosłej bez przerwy.Cały czas był uczony, że kotka należy głaskać delikatnie.Są jednak koty, które boją się dzieci.Tak było z Bellą, musiała być w domku, gdzie dzieci jej dokuczały.W spokojnym domu u Yoanne zapomniała o traumie i szalała z małym chłopcem, oboje byli zachwyceni.