Puszkin, kochany Poeta ...... za Tęczowym Mostem ....
Napisane: Czw wrz 03, 2009 22:00Puszkin - kot po dużych przejściach. Trafił do mnie w czerwcu ubiegłego roku po kilkumiesięcznym pobycie w klatce w lecznicy na Białobrzeskiej w Warszawie.
Nie udało mi się kota przekonać do ludzi
Ale Puszkin ma przyjaciela - Allana, futro o ksywie Hrabia i panowie w swoim towarzystwie dobrze się czują.
Dwa tygodnie temu Puszkin zachorował - zapalenie górnych dróg oddechowych, tak w skrócie. Puszkin był na tyle chory, że złapanie go zajęło mi tylko pół godziny
.
Kot nie spodobał się wetom - nie tylko z powodu infekcji. Poszły badania - nerki w fatalnym stanie, anemia ...
Potem kontakt z wetką od nerek - i kolejne badania i znowu źle
Przez dwa tygodnie Puszkin był kroplówkowany dożylnie i podskórnie, dostawał antybiotyki i inne leki. Codziennie było łapanie kota i jazda do lecznicy. Łapanie Puszkina to duże przeżycie dla mnie a dla kota tym bardziej - ostatnio wyjmuję Puszkina zwiniętego w kłębek spod kaloryfera Puszkin ponadto zawsze płacze w trakcie jazdy do i z lecznicy, chociaż to tylko kilometr.
W lecznicy wcześniej trzymałam Puszkina przy wszystkich zabiegach - teraz nie mam już siły Nie fizycznej tylko psychicznej - telepiący się ze stresu Puszkin i jego błagalny wzrok to ponad moje siły 
Poza wszystkim Puszkin nie akceptuje zabiegów - pierwsze 10-20 minut kroplówkowania to jest tylko wewnętrzna telepka, ale potem włącza się agresja 
Dzisiaj wieczorem było badanie krwi i moczu - pomimo leczenia wszystkie parametry pogorszyły się Jeszcze wyniki wątrobowe mocno nieciekawe 
Wetki jutro rano będą ustalały co dalej.
Pomimo profesjonalnej opieki na bardzo wysokim poziomie odnoszę wrażenie, że stres niestety z leczeniem wygrał
Tak sobie myślę, że Puszkinowi, który jest kotem po dużych przejściach nie powinnam serwować atrakcji związanych z leczeniem na siłę
A właściwie jestem tego pewna.
Nie udało mi się kota przekonać do ludzi
Ale Puszkin ma przyjaciela - Allana, futro o ksywie Hrabia i panowie w swoim towarzystwie dobrze się czują. Dwa tygodnie temu Puszkin zachorował - zapalenie górnych dróg oddechowych, tak w skrócie. Puszkin był na tyle chory, że złapanie go zajęło mi tylko pół godziny
. Kot nie spodobał się wetom - nie tylko z powodu infekcji. Poszły badania - nerki w fatalnym stanie, anemia ...
Potem kontakt z wetką od nerek - i kolejne badania i znowu źle
Przez dwa tygodnie Puszkin był kroplówkowany dożylnie i podskórnie, dostawał antybiotyki i inne leki. Codziennie było łapanie kota i jazda do lecznicy. Łapanie Puszkina to duże przeżycie dla mnie a dla kota tym bardziej - ostatnio wyjmuję Puszkina zwiniętego w kłębek spod kaloryfera
Puszkin ponadto zawsze płacze w trakcie jazdy do i z lecznicy, chociaż to tylko kilometr. W lecznicy wcześniej trzymałam Puszkina przy wszystkich zabiegach - teraz nie mam już siły
Nie fizycznej tylko psychicznej - telepiący się ze stresu Puszkin i jego błagalny wzrok to ponad moje siły Poza wszystkim Puszkin nie akceptuje zabiegów - pierwsze 10-20 minut kroplówkowania to jest tylko wewnętrzna telepka, ale potem włącza się agresja Dzisiaj wieczorem było badanie krwi i moczu - pomimo leczenia wszystkie parametry pogorszyły się
Jeszcze wyniki wątrobowe mocno nieciekawe Wetki jutro rano będą ustalały co dalej.
Pomimo profesjonalnej opieki na bardzo wysokim poziomie odnoszę wrażenie, że stres niestety z leczeniem wygrał
Tak sobie myślę, że Puszkinowi, który jest kotem po dużych przejściach nie powinnam serwować atrakcji związanych z leczeniem na siłę
A właściwie jestem tego pewna.
, niech kot je co chce, może mu instynkt powie co robić, dostał swoje kroplówki, a resztę może organizm zrobi sam. Jestem za tym, żeby robić kotu maksymalny komfort życia: przysmaki, leki tyle co się da przemycić w jedzeniu, za wszelką cenę utrzymać komfort jedzenia - aby kot przybierał na wadze, pilnować żeby pił i żeby dostawał osłonę przewodu pokarmowego i jeśli trzeba przeciwbólowe. I co zadziwiające koty się bardzo długo utrzymują przy życiu według niezdrowego trybu.