Moje Trzy Futra :)
Napisane: Czw kwi 23, 2009 11:29Witam się na forum. Jak dotąd tylko podczytywałam ale chyba w końcu czas się przedstawić.
Nie tyle nawet siebie ile moje futra. Własne są trzy. Obecnie zdrowe, ale każde po przejściach.
Pumba żartobliwie nazywany naszym pierwszym "dzieckiem" pojawił się u nas równo 9 miesięcy po ślubie. Przygarnięty z Azylu jako niby czterotygodniowy ale jak się okazało jednak dwutygodniowy szczeniaczek. Wykarmiony pipetą. Walczyliśmy o jego życie przez ponad trzy miesiące. Dzisiaj ma 5 lat. Pozuje na smutno, ale to dorosły szczeniak dla którego liczy się tylko zabawa i pieszczoty.
i jako szczeniaczek:
Pirat znalazł się następnej wiosny. Jak to mówią: "co rok prorok". Dokładnie znalazł go TŻ na spacerze z psem. Był świadkiem jak jakaś "miła
Pani" wyrzucała Go w krzaki. Był zmasakrowany. Połowę mordki pokrywał Mu ropny strup. Wet złapał się za głowę. Powiedział, że Kociaste nie ma szans, że Go uśpi, bo w Azylu zdechnie tak czy inaczej. Nie zostało nam nic innego, jak przygarnąć kropka i powalczyć. I na nowo zaczęła się era butelek i mleka w proszku. Wywalczyliśmy 9kg żywego i bardzo miziastego inteligenta. Wielkie ukłony dla Weta, kasował nas pół darmo, inaczej pewnie wtedy nie dalibyśmy szans. Pirat został z nami, bo nikt Go nie chciał ze względu na jedno oko, pernamentny katar i chrapanie (głośniej niż TŻ 
) Kto Go dobrze poznaje ten się zakochuje. Ale za późno. To już jest nasze futro! Futro pomimo wagi jest skoczne i żywe. Potrafi otwierać klamki i odkręcać (ku naszemu niezadowoleniu) krany. Włamie się do każdej szafy i wejdzie do każdej torby, a każdy karton obejmie w posiadanie.
Jako mały kociaczek:
i jako dorosły kastrat:
Nutka prawdziwa arystokratka.
Dostałam Ją w prezencie, gdy przeżywałam żałobę po potrąconym kociątku znalezionym na parkingu w centrum handlowym, który zdechł mi na rękach w drodze do weta. Typ syjama i tak się zachowuje. Głośna do przesady. Ciekawska. Wygodna - śpi przede wszystkim na podusiach. Na podłodze..? Wolne żarty.
Zdecydowanie najmniej problemowa, ale też Jej wychowanie nie przyniosło nam tyle satysfakcji ile naszych chorusków. Panna Nuta (bo pieje i pieje)
Nasze Kocimby:
I to by były wszystkie nasze futra. Mamy jeszcze 5 Tymczasowych Tymczasów, ale jeszcze nie gotowe do przedstawienia i opuszczenia gniazda. Za trzy tygodnie przedstawię wszystkie ze zdjęciami i opisami. Na razie walczymy o Ich życie.
Wszystkim tym, którzy przebrnęli przez posta - dziękuję
Nie tyle nawet siebie ile moje futra. Własne są trzy. Obecnie zdrowe, ale każde po przejściach.
Pumba żartobliwie nazywany naszym pierwszym "dzieckiem" pojawił się u nas równo 9 miesięcy po ślubie. Przygarnięty z Azylu jako niby czterotygodniowy ale jak się okazało jednak dwutygodniowy szczeniaczek. Wykarmiony pipetą. Walczyliśmy o jego życie przez ponad trzy miesiące. Dzisiaj ma 5 lat. Pozuje na smutno, ale to dorosły szczeniak dla którego liczy się tylko zabawa i pieszczoty.
i jako szczeniaczek:
Pirat znalazł się następnej wiosny. Jak to mówią: "co rok prorok". Dokładnie znalazł go TŻ na spacerze z psem. Był świadkiem jak jakaś "miła
Pani" wyrzucała Go w krzaki. Był zmasakrowany. Połowę mordki pokrywał Mu ropny strup. Wet złapał się za głowę. Powiedział, że Kociaste nie ma szans, że Go uśpi, bo w Azylu zdechnie tak czy inaczej. Nie zostało nam nic innego, jak przygarnąć kropka i powalczyć. I na nowo zaczęła się era butelek i mleka w proszku. Wywalczyliśmy 9kg żywego i bardzo miziastego inteligenta. Wielkie ukłony dla Weta, kasował nas pół darmo, inaczej pewnie wtedy nie dalibyśmy szans. Pirat został z nami, bo nikt Go nie chciał ze względu na jedno oko, pernamentny katar i chrapanie (głośniej niż TŻ ) Kto Go dobrze poznaje ten się zakochuje. Ale za późno. To już jest nasze futro! Futro pomimo wagi jest skoczne i żywe. Potrafi otwierać klamki i odkręcać (ku naszemu niezadowoleniu) krany. Włamie się do każdej szafy i wejdzie do każdej torby, a każdy karton obejmie w posiadanie.
Jako mały kociaczek:
i jako dorosły kastrat:
Nutka prawdziwa arystokratka.
Dostałam Ją w prezencie, gdy przeżywałam żałobę po potrąconym kociątku znalezionym na parkingu w centrum handlowym, który zdechł mi na rękach w drodze do weta. Typ syjama i tak się zachowuje. Głośna do przesady. Ciekawska. Wygodna - śpi przede wszystkim na podusiach. Na podłodze..? Wolne żarty.
Zdecydowanie najmniej problemowa, ale też Jej wychowanie nie przyniosło nam tyle satysfakcji ile naszych chorusków. Panna Nuta (bo pieje i pieje)
Nasze Kocimby:
I to by były wszystkie nasze futra. Mamy jeszcze 5 Tymczasowych Tymczasów, ale jeszcze nie gotowe do przedstawienia i opuszczenia gniazda. Za trzy tygodnie przedstawię wszystkie ze zdjęciami i opisami. Na razie walczymy o Ich życie.
Wszystkim tym, którzy przebrnęli przez posta - dziękuję
