Dziś imieniny obchodzi Tygrys

[Iwona]

powinnam mu zrobic zdjecie dzis rano jak wisiał na firance, ale takie zdjecia pod swiatło nie wychodza zbyt dobrze. Koniecznie musze kupic aparat cyfrowy.

[Hana]

Nie martw się, może Tygrys wespnie się jeszcze raz na firankę po zmroku...

[Gata]

Wiesz, Iwona, już dawno zbieram się napisać Ci jak podobne w zachowaniu są Tygrys i moja najmłodsza Raja. Widocznie ta nieufność kotów po przejściach pozostaje na długo. Raja jest jedyną kotką, która przy moim szybszym ruchu ucieka i tylko łypie oczkami z jakiegoś kąta. Często jest mi przykro, że uratowałam jej życie, mieszka u mnie już kilka miesięcy, a bywa, że traktuje mnie jak podwórzowy dzikus przypadkowego przechodnia
Ale nauczyłam się zwalniać kroku zbliżając się do niej, długo czule przemawiać. Tylko gdy siedzę lub leżę, sama przychodzi na kolana i się mości z mruczeniem. Wystarczy jednak jeden szybszy ruch, nie budzący emocji u reszty, i Raja znów się dematerializuje.
I jeszcze jedno. Raja została za wcześnie bez matki i pozostał jej odruch ssania ("cyckania" ). Często ssie mój palec lub poduszeczkę własnej łapki.

[Estraven]

Coś w tym jest... Felinia mieszka w domu już prawie dwa i pół roku, przyszła tu z własnego wyboru i rozwinęła pięknie cechy pieszczocha, gości też chętnie pozna, ale nadal jest szczególnie wyczulona na gwałtowne poruszenia, nie lubi być gdziekolwiek zaskakiwana. Odruchowo wtedy zmyka i chociaż zaraz przystaje, bo nic się nie dzieje, ale widać, że piwniczne odruchy ciągle się czasem odzywają...

[Iwona]

widocznie ten rodzaj tak ma

[Asia]

Tak, tak, mój Ząbiś też ma takie odruchy. Boi się dużych przedmiotów, gwałtownych ruchów, nagłego hałasu itp. Raz spał sobie na swojej poduszeczce na parapecie, a ja podeszłam, bo chciałam go pogłaskać. On się nagle obudził, bardzo się przestraszył, podskoczył, zjeżył się, sama się go przestraszyłam. Na szczęście zaraz go wygłaskałam i się uspokoił.

[Falka]

Falka taka teraz jest Tak jej się zrobiło po zaginięciu - z ludzmi raczej szybko się oswaja (na - tak po dwóch godzinach, to nawet czasem sama przyjdzie do gościa i zaczepia), ale boi się nagłych, głośnych dźwięków. Czasem przestraszy się zupełnie niewiadomo czego.
Ostatnio zostawiła mi na brzuchu trzy szramy. Spała sobie u mnie na kolanach i przyszedł Saszka, który uwalił się na magnetofon stojący pod stolikiem. Magnetofon przesunął się i skrzypnął a Falka się tak przeraziła, że z całych sił odepchnęła się ode mnie i zwiała.

[Estraven]

Niemniej... sądząc po Maszkulcu to starcza z sześć, siedem lat, aby takie strachy w większości przeszły...

[Iwona]

dzis cos przed praca załatawiałam i nie wiem czemy wydawało mi sie, że bede mogła dłużej pospac. O swieta naiwnosci. Juz od piatej zaczeły sie kocie porzadki. Kostium zawieeszony wczoraj wieczorem na wieszaku na gałce od szafy, został przez koty zdjety z wieszaków i marynarka pod kanapę a spódnica zwinieta w kłebek i wciscieta za szafę. dobrze, że choc biała bluzke oszczedziły.
Tygrys wskoczył mi na głowie, a ze zle wymierzył zeby nie zleciec wbil sie pazurkiem w skóre, dobrze, ze nie twarzy.
Jak wstałam przywitały mnie niewinne spojrzenia i marsz z wyciagnietymi ogonkami do kuchni. Jeść!!!!

[Bomba]

Kochane stworzenia

[Padme]

Hej, dziewczyny! A ja dziś się rozczuliłam prawie do łez i zrozumiałam, czemu moja Wąsata tak bardzo boi się dzieci. Szef przyniósł fotkę córki i syna - jedno gniotło Marunię, taką malusieńką (teraz ałaby się wygnieść, Wąsata jedna), drugie mięło jej siostrzyczkę, czarną. A moja kota - co tu dużo mówić - traktuje Młodego z poważną rezerwą. Zdjęcie nie mówi wszystkiego - szef opowiadał dziś, jak jego córcia łapie kotę za przednie łapki i robi jej karuzelę... muszę pogadać z TŻ-tem, czy przypadkiem nie zechce drugego kota w domu...

[Mijo]

I co ten szef dumny byl ze tak dzieci koty męczą . No u mnie to nie przechodzi bo wiedza ze kara bedzie za glupawe zachowanie.
A odda kota w razie czego

[Hana]

Iwona - widać, że koty bardzo Cię lubią i chciały dłużej zatrzymać Ciebie dziś w domu. Przecież z punktu widzenia kotów nasze codzienne wychodzenie do pracy (i do tego w wyprasowanych ubraniach) jest co najmniej dziwaczne... Ja ostatnio tłumaczę się przed Kitką, że idę do pracy, żeby na jej myszki zarabiać.

Padme - (niektóre) dzieci-horrorki Może szepnij z troską w głosie szefowi, że czytałaś, że jak dziecko za młodu pastwi się nad kotem, to potem oddaje starego ojca do domu starców.

[Padme]

Nie, no bo przecież to dziecię takie genialne!!! Koty chyba by nie oddał - na razie, ale czuję, że zacznę pracować nad tym. Na razie twierdzi, że to kocie sprawia przyjemność... On tego w ogóle nie uważa za znęcanie się. Dziwni ci ludzie. Koleżanka też kotę chciała na gwałt, już jej się odwidziało... złote rybki teraz na tapecie... i myszoskoczek. Ohyda. Nie, żebym miała coś przeciwko biednym zwierzątkom, co to u głupiej się męczą, ale drżę na myśl, co by było, gdybym tę kotę zdążyła załatwić...

Iwonko, dziwnie rozumiem Twoje koty. Przecież wyprasowany kostium to takie pole do zabawy! Ja najczęściej wyciągam Marę z rękawów i nogawek - ostatnio czarne spodnie trzymam w lazience, żeby nie oblazły, bo dziewczę się wyfutrza na wiosnę. Za to regularnie wszystkie buty pelne sa jej piłeczek. Z drugiej strony - gratuluję hartu ducha. Mnie po południu stać co najwyżej na pomalowanie sobie paznokci, a żelazka w ręku nie miałam od... Rano wstaję i macam: co namacam, to wkładam, po konsultacji z termometrem.

[Bomba]

A mi kochana dziewczynka /jak miala rujke/ obsikala cala sukienke,wkladam rano-mokra.....