Sześc swoich, trzy do adopcji (Gucio,Pchełka, Olaf), dwa na koloniach, bo pani wyjechała i jeszcze godzinę temu przyniosłam 3-4- miesięczną koteczkę, która błąkała się pod blokiem.
Jest bura z białymi dodatkami( krawacik, skarpetki, pysio). Na pewno była u kogos w domu bo jest zupełnie oswojona i mruczy przy pierwszym dotknięciu. Jest tylko brudna i zapchlona , czyli musiała dość dlugo poniewierać sie po piwnicach , krzakach i śmietnikach. Byłam z nią u weta. Kitka jest juz odpchlona i odrobaczona. Nawet zbyt skutecznie bo juz w drodze powrotnej, w samochodzie, dostała koszmarnej biegunki. Efekt: pranie tapicerki na przednim siedzeniu + wietrzenie auta
W domu powędrowała natychmiast do izolatki (łazienki) gdzie natychmiast zwymiotowała jakies śmieci łącznie z 1/3 Pratelu
A poza tym wszystko z nia w porzadku: świerzba brak, kataru tez. Oczka i nosek czyste. Dziąsełka różowe. Śliczna koteńka!
Teraz spi na stercie ubrań do prania.
Jak tylko pchły padną a robale wyjdą na zewnątrz, kotka zostanie wykąpana. Już uzgodniłam, ze będe ją na dzień przywozic do kliniki do klateczki adopcyjnej, która jest wystawiana w poczekalni, a na noc zabierać do domu ( żeby nie płacić za hotel).
Na razie sytuacja jest opanowana.
A ja jakoś jestem dziwnie spokojna. Zawsze ,przy kolejnej znajdzie, załamywałam się pod naporem wyobraźni (co to bedzie jak kotu nie znajdę domu
). Czyżby zaczynało mi być wszystko jedno? 
I mam nadzieję, ze mala szybko znajdzie domek 
- to przyklad z bardzo waskiego zakresu z tyt. zakocenia 
. To znacznie lepiej i zdrowiej dla Ciebie 
Może brzydko nazwać to rutyną. IMHO to raczej wypracowany program ratunkowych dla potrzebujących kociąt 
