Miau.PL

Moi rodzice mieli kotkę. Była już stara i bardzo schorowana. Nie widziała i z trudem chodziła. Usiłowaliśmy ją leczyć (m.in. w ambulatorium Akademii Rolniczej), ale wygądało na to, że weterynarze w sumie nie wiedzieli, co się dzieje z jej oczami (były takie brązowo-czerwone, jakby podbiegłe krwią i z wiekimi rozszerzonymi źrenicami) i ogólnie, co jej jest. Od czasu, jak chorowała, nie chciała w ogóle przebywać w domu (zawsze wychodziła na dwór, ale dawniej spędzała i trochę czasu w domu, a teraz siedziała tylko na zewnątrz). I wczoraj w nocy zniknęła. O 2.00 w nocy jeszcze widział ją mój ojciec, rano jej nie było. Rodzice przeszukiwali teren koło ich domu, ale tam jest tyle krzaków, wysokich traw, pokrzyw, że w sumie nie można mieć pewności, czy na pewno jej tam nie ma. Była tak chora, że raczej na pewno nie zaszła daleko. Z pewnością nie żyje.
Było wiadomo, że śmierć jest blisko, ale czemu stało się to w taki sposób... Nie możemy przestać myśleć, co się stało, gdzie skończyła, czy cierpiała, a może napadł ją jakiś zwierzak?
KOtka była przybłędą, 9 lat temu przyszła do rodziców już jako dorosły kot. Teraz spowrotem odeszła...
Czy to jest normalne, żeby trzy dorosłe kobiety (ja, mama i siostra) przez dwa dni płakały z powodu kota? Mam na dzieję, że na tym forum - tak.

Wszyscy opłakujemy naszych futrzastych przyjaciół jak odchodzą.
Razem z nami żegnają ich także nasi przyjaciele....

Przykro mi... Współczuję

...przykro mi...

Wspolczuje...

ale paranoja sie wlacza... kolejny post w ciagu ostatnich kilku dni o smierci kotki... od osoby z 1 postem i bez pochodzenia...?

Bardzo to przykre co Was spotkało.
Czy to normalne pytasz, że płaczecie po niej?
Jak najbardziej, jeśli była dla Was kimś bliskim.

Niepewność jej losu jest przykra.
Wiesz co sobie pomyslałam?
Czytałam, że niektóre zwierzęta chore czujące zbliżajacy się koniec, zaszywają się w jakims niedostępnym miejscu, aby tam przejść w samotności przez granicę. O ile pamietam, dotyczyło to również właśnie kotów.
Miejmy nadzieję, że tak było w tym przypadku, i kocica poszła w wybrane przez siebie miejsce, aby w spokoju umrzeć.

Przykro mi bardzo...

Myślę, że jeśli Twoja kotka umarła - to chciała umrzeć w samotności. . Ale może tylko poszła na wycieczkę - nie wiadomo. Płakać trzeba, to przynosi ulgę, żaden wstyd.

To że płaczecie po kocie to nie jest nic wstydliwego. Jeżeli kotke kochaliœcie to jest to najwyklejszy objaw po stracie kogoœ bliskiego.
Ja po œmierci swojego 12-letniego psa wyłam jak bóbr, nie mogłam się skupić, pracować ani robić nic. Od tej pory minęło już 5 lat, a ja cišgle jak go wspomnę to łzy same napływajš mi do oczu.
Także, wypłacz się dziewczyno, bo to przynosi ulgę!!!!!

Przykro

Przykro mi również

Wspolczuje
Ja bym jednak jej chyba nadal szukala.
A placz jak najbardziej na miejscu