Kastracja Szczęściarza - dziękujemy za trzymanie kciuków! :)

» Pon cze 16, 2003 23:28

Bardzo cieszę się, że już po wszystkim i że jakoś wszyscy przeżyliście

Dużo delikatnych mizianek dla Szczęściarza od nas.

Jestem dobrej myśli, wszystko będzie dobrze.
Byle do rana.

» Pon cze 16, 2003 23:59

Bedzie dobrze, juz jutro rano zobaczycie poprawe :ok:

» Wto cze 17, 2003 0:14

I jak jest teraz, po północy?

» Wto cze 17, 2003 12:03

Oba koty zostały rozdzielone na noc. Spały jak zbite. Rano Szczęściarz miał spore pragnienie i apetyt. Widać było jak sił mu przybywa. Ciągle jest jeszcze za słaby na normalne zabawy z Kocisiem. Zobaczymy jutro. Dzięki za wsparcie.

» Wto cze 17, 2003 12:08

Czyli dochodzi do siebie

swietnie

» Wto cze 17, 2003 13:02

Uffffffffff ......... :!:

Teraz dopiero spokojnie mogę usiąść i opisać jak to było.
Pojechałam ze Szczęściarzem do dr Piotra. Maleństwo było niespokojne zupełnie jakby czuł, że coś się szykuje. W gabinecie dostał narkozę, która go troszkę zabolała, ale był dzielny a potem zeskoczył na podłogę i zaczął zwiedzać gabinet. Po kilku minutach łapki zaczęły mu się plątać. Zabraliśmy go aby nie zrobił sobie krzywdy. W końcu zasnął, z otwartymi oczkami, lepiej o tym wiedzieć przed narkozą (wiedziałam, bo o tym czytałam a dodatkowo dr Piotr mnie uprzedził) bo można się wystraszyć, że coś się złego stało. Potem moje kochane maleństwo zostało zabrane na salę operacyjną a ja czekałam ... Czekałam ok. 15 minut i było już po.
Biedny kotuszek ciałko miał takie bezwładne. Zasypałam dr Piotra pytaniami, na które cierpliwie odpowiadał

Potem pojechaliśmy do domciu. Szczęściarz całą drogę spał. Miał się wybudzać tak ok. 21:30. Minęła ta pora a tu nic, kotuszek śpi, minęła 21:45 ...nic ...22:00 ... nic ....22:15 ... dalej nic ...

... zaczęłam się denerwować ... cały czas patrzyłam czy oddycha ...22:30 ... obudził się ok. 23:00. Pewnie dlatego, że to też zwykła pora jego drzemki (od 19:30 do ok. 23:00). Obudził się i ... zwymiotował, a potem ... znów zasnął. Jak się obudził ok. północy to zaczął próbować stawiać pierwsze kroki, ale łapki mu się plątały, cały się zataczał. Biedne maleństwo

. W nocy podświadomie budziłam się patrząc jak się czuje :roll:

Spał spokojnie

Rano jak się obudził to szedł już normalnie i zażądał najpierw picia a potem jedzonka

Jadł z prawdziwą rozkoszą :lol:

Kocić go obwąchuje jakby się Szczęściarzowi zapach zmienił, jakby sprawdzał czy to aby na pewno jego kumpel i zagląda mu pod ogon. Teraz oba kotuszki smacznie śpią, Szczęściarz śpi w kontenerku a Kociś na oknie.
Jak dobrze, że już PO.

Dziękujemy za trzymanie niezawodnych, forumowych kciuków !