Miau.PL

To właściwie beznadziejne, po prostu bez szans. Ale tli się we mnie jeszcze iskierka nadziei, że może tutaj...

Jest kot. W schronisku. W Łodzi. W sumie - nic dziwnego, pełno tam kotów. Tylko, że ten kot jest wyjątkowy, bo nie widzi. Może odróżnia światło i cień, może, ale raczej chyba nie. Radzi sobie świetnie, pewnie dlatego jego kalectwo zostało odkryte dopiero pół roku po przybyciu do schronu.

Nie ma szansy na adopcję. Owszem jest ładny, przytulasty, kochany. Tylko kto "normalny" weźmie niewidomego kota? Kto wie, że taki kot w mieszkaniu funkcjonuje zupełnie normalnie?
Sama nie wiedziałam, ale dziś poobserwowałam go chwilę. Ma słuch nietoperza. Ledwie otworzyłam zewnętrzne drzwi do boksu, zanim inne, widzące koty zdążyły zareagować, ten już szedł w moją stronę. Stąpa delikatnie, wyczuwa łapkami podłoże. Powoli meandruje między miskami. Bezbłędnie trafia do kuwety. Lokalizuje człowieka w boksie z dokładnością centymetrów. I co z tego? Zachwalanie go przez dziewczyny różnym chętnym, za każdym razem kończy się tak samo: "Nie widzi? eee, to nie..."

Dlatego zakładam ten wątek. Może tutaj, na forum, gdzie są ludzie, którzy "wiedzą", ktoś się nim zainteresuje. Może ktoś zechce dać mu szansę.


To jest bohater tego postu. Cedryk. Niewidomy kot schroniskowy...

Alez on jest piekny

Domku, znajdz sie...

sliczny...
tylko smutny

hopsiaj do góry w jakim jest bidulek wieku?

Cedryś ma około 6 lat. Jest bardzo miziasty i przytulasty. Radzi sobie w boksie doskonale. Uwielbia głaskanie.
Inguś - jesteś kochana, ze założyłaś mu watek. W końcu to chłopak z "mojego" pierwszego boksu. I to jeden z najgrzeczniejszych i najukochańszych chłopaków stamtąd.

Piękny kocio..

A to wklejam dla wszystkich, którzy zechcą się zastanowić nad daniem domu kiciowi..

Wątek o kotach niewidzących, założony właśnie dla takich przypadków, żeby ci, którzy mają takie kociska podzielili się swoim doświadczeniem i pokazali tym, którzy się zastanawiają, że niewidome kociska doskonale sobie radzą w warunkach domowych..

Mam kilka zdjęć Cedryka z maja. Zawsze kiedy wchodziłam do boksu podchodził, ale nigdy się nie narzucał. Taki spokojny, dystyngowany kot. Inga, cuda się zdarzają, szczególnie tutaj. Cedryku, wierzę w Twój cud.

Slodki kociak, wierze ze na forum znajdzie sie dla niego dom! Trzymam mocno kciuki!

Cedryk od dwoch tygodni ma ogloszenia w sieci gdzie tylko sie da... moze ktos sie zakocha....

Jaki on śliczny.. i rzeczywiście taki smutny..
Mocno trzymam kciuki za domek!

Fajny ten Cedryk. kotku życzę Ci dobrego domu.

Kot, który nie widzi wcale nie jest kaleką. To nieprawda, że on sobie nie poradzi w domu. Owszem dom wychodzący to dla niego zagrożenie, ale niewychodzący to raj
TyMa ma niewidzącego Tymka - chłopak świetnie sobie radzi w domu, chociaż zdarzają mu się wpadki - kiedy robi pewne rzeczy na pamięć: np. wskakuje na rozłożony tapczan, który okazuje się być już złożonym
Poza tym to w pełni normalny, wesoły, szczęśliwy kot!

I Cedruś też taki będzie. Niech no tylko ktoś da mu szansę. Dom.

Mopge potrzymac tylko kciuki. Jast piekny, kopia mojego Odiego

Podniosę Cię Słoneczko..

Dziś Cedrynio wygrzewał się na słoneczku w otwartej części boksu. Wzięłam go na ręce i pierwszy raz słyszałam jak mruczy. W trakcie mruczenia wydaje z siebie takie cichutkie podśpiewywania - popiskiwania. To prze kochany kocurek. Nowym właścicielom dałby bardzo dużo satysfakcji z posiadania kota o tak wspaniałym charakterze.