do Bytomia. Tam sobie pomieszkalam rok. No tak tylko rok bo moja nowa duza przyjaciolka postanowila sie przeprowadzic. Zabrala wszystko co miala w dwie walizki mnie wszczepili cos na kark, dostalam paszport i pojechalam z nia i moim psim (no sluchajcie PSIM!!) przyjacielem do Irlandii. Jechalam trzy dni samochodem, plynelam promem (tylko samolot mnie ominal dzieki Bogu!!) i jestem. Zwiedzilam Niemcy, Francje, Holandie i bardzo Wielka Brytanie. I slyszalam ze Irlandia tez ladna wiec postanowilam pozwiedzac ja takze. na razie ogladam najblizsze okolice domu ale mieszkam na samiutkiej plazy wiec codziennie raniutko mocze lapki w Zatoce Dublinskiej. Oprocz psa mam tu w Irlandii dwoch kocich kolegow oraz - no teraz padniecie - PTASICH kolegow. bawimy sie w polowania tzn oni udaja ze uciekaja a ja udaje ze ich chce zlapac. Te ptaszki zyja na wolnosci ale zawsze rano przylatuja zeby sie ze mna bawic.
a to moj album ze zdjeciami z podrozy i nowego domu.
kotu pazury, to wtedy wynajmujący ma pewność że nic nie będzie zniszczone 
Pan podszedł do tego beztrosko że kotek stary i nie wygladał na niezadowolonego. Matko trzymajcie mnie 
Pięknie mieszkasz i jesteś bardzo piękną i DZIELNĄ kicią. A jakich masz fantastycznych przyjaciół 
No nic tylko zazdraszczać 
niedawno myslalam o Amelii i o jej niezwyklym charakterku. Bardzo milo wspominam jak Amelia robila porzadek w moim stadzie, spacyfikowala Alberta i reagowala na najmniejsze przejawy niezgody wsrod kotow lejac wszystkie rowno jak sie nawinely pod elegancka biala lape 
