Miau.PL

Pochwalić się muszę nowym nabytkiem, a jakże :] Od jakiegoś czasu (czyli od kiedy się wprowadziliśmy na początku kwietnia) dokarmialiśmy okoliczne kocie stada pod blokowe. Wśród naszych ulubieńców było takie małe, bure coś, do złudzenia przypominające ocelota, tyle że z krzywym ogonkiem. Lecz przy każdej próbie podejścia i zaprzyjaźnienia się, zmykało w krzaki. Oj, jego wola. Jakież było moje zdziwienia, gdy parę dni temu, buras po prostu podszedł i zaczął barankować moją dłoń, a potem bezceremonialnie wlazł na kolana. Cóż było robić, porwałam kota w objęcia i do domu.

TZ zrobił tylko oczy ku niebu, ale już wiedziałam, że jesli tylko kota nie okaże się kompletnym dzikim-dzikim kotem, to zostanie.
Po oględzinach podczas karmienia okazało się że buras, jest buraską :]
I co jeszcze ciekawsze w pełni pro-ludzką. Już pierwszej nocy wpakowała się nam do łóżka i najpierw trochę pomiętosiła, a potem jak gdyby nigdy nic, zaczęła swoje mruczando.
A następnego dnia zaczęły się kocie zaloty, czyli gadanie non stop, baranki, obmiziwanie i wskakiwanie na kolana.
Kotka w pełni pro-ludzka .

Wizyta u pani wet też nie wykazała niczego złego u małej. Została wyceniona na ok. 2 lata, dostała tabletkę i kujaska w dupkę i szczęśliwe wróciłyśmy do domu. Teraz jak to piszę, siedzi na parapecie i wygląda przez siatkę na ptaszki :]

A my czekamy na rudego od Justyny z Łodzi :] TZ chyba już pogodził się z faktem, że na psa sobie jeszcze trochę poczeka ;p

A oto zdjęcia pięknej damy:

Na okienku (bez siatki, bo się nie otwiera)


No i czego mi z tym aparatem znowu?


Mordkę też mam piękną


A tak potrafisz?


Normalnie modelka

Bure jest piękne. Ta kociczka urocza, prawdziwa modelka

Cudna

Dziękujemy i kłaniamy się, znaczy ja, bo leń jeden lezy do góry brzuchem i chrapie a ja ją za damę miałam

Śliczna i ten różowy nosek

śliczna buraska ja też mam dzikuskę z dworu. Właśnie siedzimy razem przy komputerze, a Mimi domaga się głaskania bardzo szybko się do Was przekonała, u nas było trudno, ale warto w 100%

Widać, że sobie Was wybrała. Powodzenia na dalszej wspólnej drodze

Piekna kicia, choc przyznam - przy calej mojej fantazji - ocelota to ona nawet w 1% nie przypomina

Chilli pisze:Piekna kicia, choc przyznam - przy calej mojej fantazji - ocelota to ona nawet w 1% nie przypomina

ee tam...
sie czepiasz
Moja Masza wtrakcie swojego zycia zmianiła rase juz dwa razy.
Jak była młoda i chuda była kotem orientalnym, wraz ze wzrostem wagi zaczeła sie zmieniac w brytyjczyka

piękna kicia
Ja bym ja szybko ciachała, bo teraz sezon rujkowy i cos tam w kici moze siedziec

Piękna kicia

Podobnie do kolegi trafił dwa lata temu kot. Też ich (znaczy rodzinkę) wybrał, ale bardziej zdecydowanie - usiadł na wycieraczce przed drzwiami (w bloku, na I piętrze) i czekał, aż mu otworzą A potem przez jakieś dwa miesiące na odgłos otwieranych drzwi mykał pod szafę

Ocelotką nazywa ją mój TZ :] Ma jakieś takie skojarzenia, niech mu będzie.

Sterylka umówiona na przyszły piątek (ten za tydzień) bo pan doktor ma urwanie głowy w tym tygodniu.

Kicia jest cudna i nie tylko dlatego, że przypomina mi mojego kocurka, który odszedł za TM w kwietniu.

Kiara jest prześliczna - da wam mnóstwo radości

Kicia jest teraz kotem specjalnej troski, bo drugi dzień po sterylce, więc tylko staje pod fotelem, czy kanapą i miałka, żeby ją wsadzać Ale już jest dobrze, brzuszek powoli zarasta, wszystko się goi. Jeszcze tylko dwa razy antybiotyk i będzie spokój :]

A za 2h przyjeżdża do nas rudek :]


Ze względu na słaby dostęp do łącza, zdjęcia obu futer powrzucam jak tylko znajdę sposobność.

Rudzielec od wczoraj u nas Samo złoto. Zupełnie bezstresowo wywala brzucholek do myrania, beka jak na prawdziwego samca przystalo i w ogóle jest rozkoszny. Nawet dziś jak się wtulił, zaczął mi ssać koszulkę.

Martwię się tylko, że Kiarka na niego cały czas warczy, a wczoraj zdażyło się jej dwa razy napaśc na małego (szybka interwencja rozdzielenia kotów).
Mam nadzieję, że się nam kocica uspokoi, na razie siedzi odizolowana jak mnie nie ma domu w oddzielnym pokoiku i posypia.

A mały po prostu po ścianach gania, potem kładzie się i w ciągu sekundy zasypia.

Ze wzsględu na ograniczony do końca sierpnia dostęp do internetu zdjęcia wsadzę, jak tylko mi oddadzą konakt ze światem.


Trzymajcie kciuki, żeby niunia zrozumiała, że zawsze ona jest tą najważniejszą i żeby zaakceptowała bąbla (na razie bez imienia, bo jeszcze go nie poznaliśmy za dobrze).


I do osób, które miały jakieś doświadczenia z kotami: oswajanie dużego do małego... jakieś rady?