Miau.PL

Doniesienia z frontu:
Podróż bez większych niespodzianek, Markiz trochę się darł, ale dla mnie to nic nowego
Po przyjeździe do domu wyszedł z koszyka i na przykurczonych łapkach, pomiaukując czasem zaczął zwiedzać...Tuż za drzwiami natknął się na Euzebiusza, który również się trochę przestraszył i nie zbliżał. Markiz nastroszył ogon i zwiał do pokoju, Ebiś też, tylko w odwrotnym kierunku
Teraz Markiz siedzi w dużym pokoju za lodówką, a Ebiś w moim pokoju za biurkiem. Dokładnie w dwóch przeciwległych końcach mieszkania No i tyle, od 15 minut stan bez zmian

Biedaki
Będę czekać na nowe wiadomości non stop "Moje" maleństwo
Bardzo Ci dziękuję za jego adopcję.

wątek cuda
Markizie, winszujemy Własnego Domu.
A Euzebiusze fajne są, wyadoptowałam kiedyś jednego, nie uciekaj przed kolegą.

Ezuebiusz wychylił nos i chwilę siedział w progu dużego pokoku obserwując i węsząc, ale jak tylko się zbliżyłam to smyrgnął z powrotem. Ale ciągnie go tam, widzę właśnie, ze znowu siedzi i się przygląda, tylko trochę dalej.
Markizek dalej za lodówką, no ale chyba minie trochę czasu, zanim poczuje się bezpiecznie.
Pamiętam, że Ebiś na początku siedział w wersalce przez 3 godziny. Więc póki co nie panikuję

Położyłam Markizowi koło lodówki jego myszkę, żeby go zachęcić do wyjścia. Euzebiusz poszedł węszyć koło lodówki, zobaczył mysz i drugi kot przestał go interesować, chwilę popacał ją łapką i z wyrazem triumfu na pysiu chwycił za ogon i zwiał z pokoju. Mam zdjęcie to upamiętniające
Już mu zabrałam, myszka czeka na Markizia.

Czyli: wojny raczej nie będzie

Wojna nie wchodzi w grę
Położyłam Markizowi koło lodówki jedzonko i wodę, zamknęłam drzwi do pokoju, żeby Ebiś mu tam nie właził (bo Ebiś, mimo, że niepewnie, to mu tam zagląda i Markizek się stresuje, chyba nawet na niego nasyczał).
Więc póki co cel - wychodzimy z za lodówki i zwiedzamy pokój, zaznajamianie będzie później.

boskie chlopaki

To ja niecierpliwie czekam na dalsze relacje

i kciuki za .....
.....................
Ryśke

Musiałam wyjść na kilka godzin i z kocią ferajną została moja mama. Z duszą na ramieniu wracałam do domu - co też zastanę
Zaszły spore zmiany:
po pierwsze Markiź zaczął ruszać tyłeczek zza lodówki i powoli nieśmiało zwiedzać. Moja mama otworzyła drzwi do dużego pokoju i poszedł (przez całe mieszkanie!) do mojego pokoju i tam ułożył się na tapczanie.
Ebiś swoim zwyczajem usiadł nieruchomo o dwa metry od niego i się przyglądał tym swoim wielce zdziwionym wzrokiem. Ale to się Markizowi nie spodobało i doprowadził Euzebiusza do porządku przy pomocy całkiem słusznego syku. Mama przeniosła więc picie i żarełko do mojego pokoju i zamknęła drzwi...
Markizek postanowił więc pozwiedzać... Górną partię moich mebli Powiem tylko, że Ebiś wskoczył tam raz, rozbił jedną pamiątkową rzecz i dał sobie spokój. Markiz go przebił Zrzucił wazon z moją kolekcją zasuszonych róż, która to kolekcja odeszła już w zapomnienie Wchodząc do pokoju zobaczyłam już tylko nędzne resztki pojedynczych płatków na ziemi, pozostałe części wylądowały już w koszu. Ale to nie wszystko. Markizowi wybitnie nie spodobnało się stojące na szafie moje zdjęcie i dał temu wyraz obficie i śmierdząco je obsikując.

Zostawiony znowu sam (po sprzątaniu...) zaczął miauczeć, moja mama wzięła go na kolanka i tam zasnął
Ale niedługo potem przyszłam ja i kocio się obudził. Teraz odpoczywa sam u mnie w pokoju (mam nadzieję, że się powstrzyma od dalszej demolki ).
Póki co nie je i nie pije, albo przynajmniej nie wtedy, gdy go widzimy.
Sik był jeden, jeden ale celny
A Ebiś łazi po mieszkaniu dość spokojnie, tylko jakiś taki trochę zdezorientowany i... bardziej przytuliński. Czyżby się podlizywał, by nie starcić swej pozycji jedynego pieszczoszka?

asica pisze:Zrzucił wazon z moją kolekcją zasuszonych róż, która to kolekcja odeszła już w zapomnienie Wchodząc do pokoju zobaczyłam już tylko nędzne resztki pojedynczych płatków na ziemi, pozostałe części wylądowały już w koszu. Ale to nie wszystko. Markizowi wybitnie nie spodobnało się stojące na szafie moje zdjęcie i dał temu wyraz obficie i śmierdząco je obsikując.
Póki co nie je i nie pije, albo przynajmniej nie wtedy, gdy go widzimy.
Sik był jeden, jeden ale celny

o rety, nie poznaję kotecka. Najbardziej zadziwiona jestem tym "sikiem" - nie zrobił podobnego numeru od początku swojego życia. Pewnie chciał Ebisiowi powiedzieć "mój jest ten kawałek podłogi"
Martwię się trochę tym, że nie zjadł nic - to żarłok jest straszny, musi się biedaczek denerwować strasznie . No ale co się dziwić - to dopiero pierwsze godziny, a wszystko się w jego życiu zmieniło. Każdy by się zestresował

Dobrej nocy Wam życzę

Już się nie musisz martwić brakiem jedzonka
Kotecek zamknięty ze mną i z mym ukochanym w jednym pokoju wylazł, zaczął całkiem śmiało zwiedzać i bawił się ze mną sznurkiem od mojej czapki (ja chyba jestem skazana na zabawy ze sznurkiem ). Po czym pochrupkał chwilę, napił się parę łyków wody i wysiurkał do przygotowanej dla niego "kuwety" - kartonowe pudełko ze żwirkiem.

Po czym zaczął się domagać wypuszczenia z pokoju. Głośno domagać
Otworzyłam więc drzwi, za drzwiami oczywiście Ebiś... Ech. Waleczny ten Markizio Zwiedzał sobie dom, powarkując na Euzebiusza - a ten głuptaczek nasz nic, tylko za nim i patrzy tymi niewinnymi oczkami "czemu wydajesz takie dziwne odgłosy"?
Teraz co chwila spotykają się w jednym pokoju, Markiz przypiera Euzebiusza przerażonego do muru i Euzebiusz jak się Markiz już naprawdę bardzo zbliży to dopiero wtedy syknie głośno i Markiz się odsuwa.... Generalnie wesoło jest:]

Za życzenia dziękujemy, coś czuję, że się przydadzą... Odgłosy za moimi plecami nie zapowiadają, żeby noc miała być spokojna

Opowiadaj, jak noc minęła