Miau.PL

Witam i proszę o poradę bo nie wiem co robić.

Mieszkam z matką na osiedlu domków jednorodzinnych z ogródkami, z dala raczej od ruchliwych ulic miasta. Koty przydomowe mieliśmy od zawsze, zresztą wszędzie i ich pełno w okolicy.
Od około 3 lat mamy kocura wysterylizowanego wychodzącego, fakt że czasem został pogoniony przez jakiegoś miejscowego kocura-wiraszkę był normalny, nic się z tego powodu nie działo.
W te wakacje jednak nasz kotek pojawia się w domu rzadziej, jak jest wymęczony to owszem wskoczy na kolanka na drzemkę, ale z reguły je i idzie dalej.
Pech chciał że od niedawna na naszym ogródku zaczęła pojawiać się ślepa kotka - ktoś wykłuł czy wypalił jej oczy - ma małego czarnego kotka (może ma 2 miesiące) - zacząłem je dokarmiać, przezornie w drugim końcu ogrodu, nie wpuszczając do domu. Maluch jest tak rozkoszny i nie boi się niczego, teraz już z rana czeka pod drzwiami i wbiega buszować nam do mieszkania - ostatnio nasz miniuś się go przestraszył ;( i czasem zachowuje się tak jakby nie był u siebie w domu, jest jakiś taki płochliwy..

no i mój dylemat, czy dokarmiając i nie przeganiając tej biednej kotki i jej małego nie robimy krzywdy naszemu... nie wiem sam już co o tym myśleć. Będę wdzięczny za jakąś pomoc.

dopeman pisze:no i mój dylemat, czy dokarmiając i nie przeganiając tej biednej kotki i jej małego nie robimy krzywdy naszemu... nie wiem sam już co o tym myśleć. Będę wdzięczny za jakąś pomoc.

Krzywdy? Koci są zwykle towarzyscy na tyle, aby po początkowym burczeniu zaakceptować innego, szczególnie w potrzebie - w zasadzie terytorialne, same potrafią wprowadzić na swój teren i do swojej stołówki zagłodzonego obcego.

Poza tym - ta niewidoma kotka bezwzględnie potrzebuje pomocy - jak nie takiej, to innej, i skłonny jestem sądzić, że odczucia rezydenta (niekoniecznie aż tak nieciekawe) mogą zejść, przynajmniej chwilowo, na dalszy plan.

Absolutnie nie krzywdzicie własnego kota. Kotka i jej dziecko potrzebują Twojej pomocy, a Wasz kocur po pewnym czasie przyzwyczai się do ich obecności, a może nawet zaakaceptuje nowycz "członków" rodziny

no to mnie trochę uspokoiliście, dziekuję. poprostu nasz z ową kotką już miał styczność i wyglądało to tak że jednym prychnieciem go przeganiała. mam obawy czy nasz trochę nie dziczeje i czy może nie przestał się czuć częścią naszego stada

ale skoro mówicie że nie ma obaw, to poczekamy jeszcze. najbardziej panikuje moja matka ("minuś już do nas nie przychodzi i co teraz?!" ). I to mnie nakłoniło żeby założyć ten temat - to i dzisiejsza jego reakcja jak wskoczył przez okno (on tak zazwyczaj wchodzibo okna stale otwarte) i spanikowany wbiegł pod stół patrząc jakby czy nikt za nim nie wskakuje, a później bał się nawet jak chciałem go pogłaskac... ehh no i potem taki dylematy

ślepa kotka jest nieufna i prycha, ale ostatnio dając jej jedzenie pozwoliła się mi pogłaskać, łasiła się i ocierała mrucząc ona i mały w zasadzie są pod "opieką" sąsiada.. ale on to chyba jak mu się przypomni daje im coś do jedzenia.

dopeman pisze:mam obawy czy nasz trochę nie dziczeje i czy może nie przestał się czuć częścią naszego stada

Może kwestia odbioru kociej specyfiki? One nie są stadne i nigdy nie są tym samym "częścią stada" - raczej członkami rodziny, grupy z którą czują się związane i z którą chcą mieć kontakt, która dzieli z nimi teren. To powoduje, że koci potrafią pozornie emocjonalnie "oddalać się i przybliżać" do ludzi (czy innych kociastych) bez zmiany zasadniczego stosunku do nich - tak jak ludzie, którzy czasem nawet nie widząc się bardzo długo, mogą żywić wobec siebie niezmiennie te same odczucia.

ok. czy jeszcze jakieś rady? coś robić czegoś nie robić czy poprostu obserwować i czekać na rozwój wydarzeń?

pozdrawiam!

Okazywać wszystkim kociastym jak najwięcej serdeczności. Niech rezydent widzi wyraźnie, że niczego nie traci

I wysterylizować kicię, kiedy skończy karmić malucha.

Gadajcie dużo do kocurka, tłumaczcie, rozpuszczajcie smakołykami, jak lubi i pozwoli, to tulcie, miziajcie. Tak żeby czuł, że nadal go kochacie.

A kotka i jej maluch zdecydowanie potrzebują Waszej pomocy i bardzo dobrze, że im pomagacie.

dopeman pisze:ok. czy jeszcze jakieś rady? coś robić czegoś nie robić czy poprostu obserwować i czekać na rozwój wydarzeń?

pozdrawiam!

Ideałem było by, gdybyś się zatroszczył o sterylizację tej kotki. Nie jest to wielki koszt, a jakie korzyści! A może ona jest już wysterylizowana, skoro ktoś się nią opiekuje? To było by bardzo dużo, jakbyś mógł się tym zająć.

Bardzo sie ciesze, ze zaopiekowaliscie sie kotka.
Zawsze nowy kot wzbudza emocje rezydentow, ale tylko na poczatku.
A koteczka napewno potrzebuje waszej pomocy. Sama mam jednooka kotke i widze jakie ma ograniczenia, a ta wcale nie widzi,
Pomozcie je, napewno odwdzieczy sie za to. A jak bedzie czula, ze ma w Was oparcie to i oswoi sie szybko. No a potem jak inni radzili - sterylka i koniec klopotow dla wszystkich.
Nie bojcie sie, ze domowy kot narazie jest wystraszony, to tez tylko na troche. Potem powinny sie zaprzyjaznic.
Mocno trzymam kciuki:)))

(cztery razy przezywalam wprowadzenie nowego kota:)))

A ja nie do konca zgadzam sie z przedmowcami.
Przede wszystkim - chwala Wam za to, ze opiekujecie sie kotka i malenstwem.
Ale doskonale rozumiem, ze Wasz kot jest w mocno niekomfortowej sytuacji i czuje sie zagrozony, przeganiany z wlasnego terytorium przez agresywna /co zrozumiale/ kotke - matke, co to w hierarchii stoi na najwyzszych pozycjach.
Mysle, ze Wasz kot by wolal, gdyby kicia z malym byla zamknieta, on czulby sie swobodnie i oboje mieliby czas przywyknac do nowej sytuacji, a moze nawet sie zaprzyjaznic.
Ja zdecydowanie bym tak zrobila /tzn odizolowala kicie z malym/.
Teraz chyba, jak dobrze zrozumialam, jest tak, ze rezydent czuje sie u siebie zagrozonym intruzem...

Boże, taka niewidom kotka potrzebuje specjalnej troski.
Preganiać ją???? Absolutnie. Nie wierzę, że byście mogli?
Ona powinna miec dom. Może uda się ją oswoić i oddac w dobre ręce. Ją i malucha. Nawet czasów do jakiegoś azylu. Slepa kotak jest w wielkim niebezpieczestwi w terenie.i

A w jakiej miejscowości mieszkacie? Czy blisko Warszawy? Zastanawiam się..........

Rezydentowi nic nie będzie z tego powodu. Nawet jak trochę się nabzdyczy na początku.

[quote="dopeman"]no to mnie trochę uspokoiliście, dziekuję. poprostu nasz z ową kotką już miał styczność i wyglądało to tak że jednym prychnieciem go przeganiała. mam obawy czy nasz trochę nie dziczeje i czy może nie przestał się czuć częścią naszego stada

ale skoro mówicie że nie ma obaw, to poczekamy jeszcze. najbardziej panikuje moja matka ("minuś już do nas nie przychodzi i co teraz?!" ). I to mnie nakłoniło żeby założyć ten temat - to i dzisiejsza jego reakcja jak wskoczył przez okno (on tak zazwyczaj wchodzibo okna stale otwarte) i spanikowany wbiegł pod stół patrząc jakby czy nikt za nim nie wskakuje, a później bał się nawet jak chciałem go pogłaskac... ehh no i potem taki dylematy

Witaj ,

Problem może narastać i Twój kocur będzie unikał kontaktu z kotką i jej kociakiem . Czytałam kiedyś artykuł na temat zachowań kotów i hierarchii jaka panuje w grupie kotów . Nie wiem czy wiecie ale ponoć najwyższe miejsce w hierarchii zajmuje KOTKA Z MAŁYMI KOCIĘTAMI -
zaś najniżesze ; WYKASTROWANY KOCUR

[color=darkblue]W grupie kotów istnieje system hierarchii społecznej opartej na dominacji liniowej (polega ona na tym, że jeden z osobników ma najwyższą pozycję, a reszta jest podporządkowana wyżej stojącym osobnikom i jednocześnie dominuje nad kotami o niższej randze). System ten istnieje przede wszystkim wśród samic.
Hierarchia kociego świata
Kocia społeczność w zasadzie opiera się na matriarchacie. Nie wykastrowana kotka z dużą ilością kociąt króluje na szczycie drabiny społecznej. Jeśli jednak jest ona wykastrowana, to jej status społeczny się pogarsza. Samiec zajmuje jej miejsce w społeczeństwie sposobem właściwym macho, przedkładając pazury nad "szare komórki". Najbrutalniejsze i najsilniejsze kocury staczają walki o władzę i prestiż. Sukces odniesiony w bitwie określa społeczną kondycję kocura. Organizacja jest sztywna i kot tylko czasami traci swoją pozycję na rzecz nowo przybyłego, młodego zabijaki.

W przeciwieństwie do pozycji w społeczności małp, jeleni czy fok dominujący kocur niekoniecznie zdobywa duży harem kotek. Kotki wydają się bardzo cywilizowane i nie obdarzają względami każdego umizgującego się rzezimieszka. Często decydują się na konkurenta z dołów drabiny społecznej.

Wykastrowane samce są zawsze na dole drabiny społecznej. Kocur zaczyna tracić swoją pozycję w społeczeństwie natychmiast po wykastrowaniu. Po zabiegu zmniejsza się zawartość testosteronu we krwi i słabnie ostry męski zapach moczu. W miarę postępowania tego procesu kocur spada po szczeblach drabiny w dół. Nie oznacza to, że wykastrowany kocur nie potrafi walczyć, ale raczej traci swoją agresywność.

http://www.koty.wb.pl/okotach/koty13.html

Więcej można przeczytać w linku powyżej .

pozdr.

Lynx, nie zgadzam sie.

U nas w domu rządzi wykastrowany kocur, u hodowcy, od którego mamy kotka, rządzi z kolei wykastrowana kotka, bez względu na to, czy inne kotki mają w danej chwili małe czy nie.