Czy rude koty są bardziej chorowite? + ankieta

[Ania2810]

Niestety mój rudy kotek umarł na białaczkę

[Nit]

mój rudy paskudnik Harry ( po pewnym księciu- moj tz oglądał bbc i spojrzał na rudego powiedział Harry a ten miauknął ;p) to diabeł wcielony, przestawił dom do góry nogami, utemperował nieutemperowane psy i pozostałe koty, drze się jak dziki jak mnie widzi a dla tz jest złośliwy
Mii też wet mówił, że rude gorzej znoszą narkozę i leczenie ale nadrabiają temperamentem...zazwyczaj no mój to ma temperament za trzy ba nawet cztery koty
Potrafi być słodki jak miód by zaraz podrzeć firanki...

[li-lla]

Ja wlasnie wczoraj stracilam mojego najukochanszego kota na swiecie - Rudego Rudolfa. Mial 3 latka. Kochalam go jak wlasne dziecko i nie boje sie tych slow, pomimo iz wlasnie za pare dni wlasne dziecko juz bede posiadac... Chorowal na FIP. Do konca byly brane pod uwage inne choroby i przez prawie 3 tygodnie walczylismy o jego zycie... Niestety bezskutecznie... Wiem, ze czas leczy rany, mam tez psa i drugiego kota, ale wiem tez ze zaden inny zwierzak nie zastapi mi nigdy Rudolfa. Miedzy mna a nim byla niesamowita wiez, a spojrzenie jego madrych, dobrych oczu pozostanie w mojej pamieci na zawsze. Myslalam ze mam przed soba kilkanascie lat zycia w jego towarzystwie...
Lekarz powiedzial ze mial strasznego pecha, bowiem to nie jest czesto spotykana choroba wsrod kotow nie wychodzacych... Nie wiem czy ma z tym wsponego cos fakt ze byl rudym kotem... W dziecinstwie, w moim rodzinnym domu tez mieliusmy rudaska i dozyl 20 lat...
W kazdym razie chcialam sie podzielic moim zalem. Wczoraj peklo mi serce...

[Thorkatt]

u nas są 3 rude + jedna kremowa
to nasza ponad 3 letnia Bestla
http://www.youtube.com/watch?v=xhX0IsWtnqk

[izydorka]

Aaaaaaa....le fajny kot. Mój tylko reaguje na stój, chodź, siad, no i jeść, ale to wszystkie chyba mają.

[Thorkatt]

Aaaaaaa....le fajny kot. Mój tylko reaguje na stój, chodź, siad, no i jeść, ale to wszystkie chyba mają.

one wszystkie potrafią, tylko sie z tym kryją

[Gretta]

Ja wlasnie wczoraj stracilam mojego najukochanszego kota na swiecie - Rudego Rudolfa. Mial 3 latka. Kochalam go jak wlasne dziecko i nie boje sie tych slow, pomimo iz wlasnie za pare dni wlasne dziecko juz bede posiadac... Chorowal na FIP. Do konca byly brane pod uwage inne choroby i przez prawie 3 tygodnie walczylismy o jego zycie... Niestety bezskutecznie... Wiem, ze czas leczy rany, mam tez psa i drugiego kota, ale wiem tez ze zaden inny zwierzak nie zastapi mi nigdy Rudolfa. Miedzy mna a nim byla niesamowita wiez, a spojrzenie jego madrych, dobrych oczu pozostanie w mojej pamieci na zawsze. Myslalam ze mam przed soba kilkanascie lat zycia w jego towarzystwie...
Lekarz powiedzial ze mial strasznego pecha, bowiem to nie jest czesto spotykana choroba wsrod kotow nie wychodzacych... Nie wiem czy ma z tym wsponego cos fakt ze byl rudym kotem... W dziecinstwie, w moim rodzinnym domu tez mieliusmy rudaska i dozyl 20 lat...
W kazdym razie chcialam sie podzielic moim zalem. Wczoraj peklo mi serce...

Bardzo Ci współczuję.

[babka_lancetowata]

Hej,

jako że dopiero zarejestrowałam się na forum, to nie mogę wziąć udziału a ankiecie Ale mogę powiedzieć, że mój rudzielec jest na razie okazem zdrowia. Nie licząc przywiezionej z Mazur biegunki, która ustąpiła po trzech dniach brania antybiotyku w formie zastrzyków. Ale to raczej przez kontakt z dzikim, mazurskim kotem, który czasem przychodził wyjadać mu jedzenie.

Ambroży mieszka ze mną już od ponad miesiąca, ma w sumie skończone cztery miesiące. Urodził się bez tylnej łapki - ma cztery kończyny, przy czym, w jednej nie ma tego charakterystycznego wydłużenia samej łapki. W drugiej łapce, ma zrośnięte paluszki i nie chowające się dwa pazurki. Ale tak ma od urodzenia i nie utrudnia mu to na razie życia. Weterynarz powiedziała tylko, że będzie musiał trzymać formę, żeby sobie nie przeciążał tej niewykształconej do końca łapki . Śmiejąc się też zwróciła uwagę, że rude koty są bardziej wrażliwe, co oznacza niższą niż przeciętna odporność na ból (która podobno i tak nie jest zbyt wysoka).

Jeśli chodzi o to, co do tej pory zaobserwowałam, to chyba rzeczywiście ma wrażliwy żołądek - jak leży koło mnie i na mnie, to słychać jak mu się wszystko w brzuszku przewala. Ale poza tym, dziś dostał drugą dawkę szczepienia ogólnego i pierwsze jak i drugie szczepienie znosi bardzo dobrze. W ogóle, jest bardzo łagodnym i ciekawskim kotem. Do weterynarza, jakieś 200 metrów, chodzimy pieszo i kociak spędza ten czas u mnie na ramieniu albo zawinięty w kłębek na rękach. Nie używam w tym celu nawet smyczy. Po prostu tam sobie siedzi i ogląda, czasem chowając się jak przejedzie szybko głośny samochód. U weterynarza też zawsze zbiera same pochwały, że jest b. grzeczny i bezproblemowy Oby tak jak najdłużej!

Na razie, nie licząc wady wrodzonej i krótkiego kontaktu z wolno żyjącym kotem, nie mam podstaw do tego, by sądzić, że rudy ma pecha. Pozdrawiam wszystkich forumowiczów!

[li-lla]

Prawie pol roku temu pisałam tu o śmierci mojego ukochanego rudego kota Rudolfa. Odszedl na FIPa... Mam drugiego kota bialo czarnego i jak do tej pory - nie zachorowal. Moja mama miała 5 kotow, w tym jednego rudego. Nasze koty czasem kontaktowaly się ze sobą. Wyobrazcie sobie ze dwa miesiące po śmierci mojego Rudolfika zachorowal na FIPa Rudy mojej mamy!!! Także z gromadki 7 kotow umarly dwa rude... Nie sadze ze to przypadek...

PS.Do dziś nie pogodziłam się ze smiercia Rudolfa. Mam dni ze placze jakby to stało się pare dni temu a nie pol roku temu... Czy ja jestem normalna? Czy to normalne tak kochac kota i za nim tesknic? Czy ktoś z Was tak przezywal smierc zwierzaka?...

[Alienor]

Każdy z nas opłakiwał lub opłakuje jakiegoś/jakieś koty. I często lata całe po ich odejściu nie potrafimy o tym mówić spokojnie.

Miałam tylko jednego rudego kota pod opieką (w sensie 100% rudości) - i to zdrowe stworzenie jest. Medycznie stwierdzone jest jedno - gen, powodujący występowanie rudego futra ma niestety "w pakiecie" załączoną specyficzną i mocno niestandardową reakcję na wiele leków. Dlatego w labolatoriach nie przyjmują rudzielców na "świnki morskie", bo przy nich wszystko zdarzyć się może, co fałszowałoby wyniki badań. Rudy kot może, choć nie musi mieć problemów z metabolizacją całego szeregu leków. Zdecydowanie nie powinno się podawać im leków działających długo (jak np. convenia) bo może je to zabić - chyba że nie ma innego wyboru. Ale odpornością te koty nie różnią się chyba szczególnie od ubarwionych inaczej.

[li-lla]

[quote="Alienor"]Każdy z nas opłakiwał lub opłakuje jakiegoś/jakieś koty. I często lata całe po ich odejściu nie potrafimy o tym mówić spokojnie.

Domyslam się... Ja od dziecka zawsze miałam w domu koty. Przezywalam wszystkie śmierci bardzo, ale musze powiedzieć ze moja rozpacz po Rudolfie jest wyjątkowo intensywna... Zupelnie sobie z nia nie radze.

[asia-mar]

Ja mam dwa koty - Kicia rudzielec, ciągle chora, ale najcudowniejszy kot pod słońcem. ciągle chce się tulić i miziać
Szopa - czarna cętkowana, syberyjska rasa - nic jej nie bierze, okaz zdrowia, ale nas nie lubi chodzi własnymi ścieżkami i jej jedyne zainteresowanie mną jest gdy idę do kuchni

[egwusia]

.... Medycznie stwierdzone jest jedno - gen, powodujący występowanie rudego futra ma niestety "w pakiecie" załączoną specyficzną i mocno niestandardową reakcję na wiele leków. Dlatego w labolatoriach nie przyjmują rudzielców na "świnki morskie", bo przy nich wszystko zdarzyć się może, co fałszowałoby wyniki badań. Rudy kot może, choć nie musi mieć problemów z metabolizacją całego szeregu leków. Zdecydowanie nie powinno się podawać im leków działających długo (jak np. convenia) bo może je to zabić - chyba że nie ma innego wyboru. Ale odpornością te koty nie różnią się chyba szczególnie od ubarwionych inaczej.

Niestety tak właśnie straciłam mojego rudego Oskara, zwanego Bursztynkiem
kilka lat temu, ale ciągle boli..