Miau.PL

Przedstawiamy koty z Bydgoskiego schroniska. Może ktoś z Was zakocha się w jednym z nich i da mu dom na całe życie. W razie jakichś pytań lub chęci adopcji na pewno pomożemy ja i kota7, która jest wolontariuszką i Esti (też wolontariuszka)



SCHRONISKO DLA ZWIERZĄT W BYDGOSZCZY
ul. Grunwaldzka 298, 85-438 Bydgoszcz
Tel./fax: (52) 372-21-30; (52) 349-03-90
E-mail: azory@schronisko.org.pl
WWW: http://www.schronisko.org.pl

Schronisko czynne dla odwiedzających:
Poniedziałek - Piątek: 8.00-15.00
Dni wolne i święta: 11.00-15.00

Ambulatorium Weterynaryjne przy Schronisku:
Poniedziałek - Piątek: 10.00-15.00
Inne terminy uzgadniamy telefonicznie.

W wątku są przedstaiane koty i kociaki do adopcji, może ktoś będzie chciał dać któremuś dom

http://forum.miau.pl/1-vt27642.html?pos ... sc&start=0

tu jest stary wątek ale zrobił się przydługi więc pomyślałyśmy, żeby założyć nowy

Dodam jeszcze, że Icy został w piątek wykastrowany.

Jest przemiły, bardzo ludziolubny i miziasty. Został odizolowany ze względu na konieczniość podleczenia. Teraz jest już ze zdrowiem OK, więc pewnie niedługo wróci na wybieg ogólny. Nie wiem, czy to będzie dla niego dobre

Jeżeli komuś Icy wpadnie w oko, bierzcie ludzie, bo to naprawdę cudny kot!!!

Ten maluch na pierwszym zdjęciu też jest do wzięcia...

Jeszcze parę fotek:













Te i jeszcze wiele innych pięknych samotnych kotów czeka na domy i miłość.

Duuuzo slodkich koteckow w naszym schronisku... jak w kazdym ale moze ktos sie zakocha w ktoryms ze zdjecia...

Duuuzo slodkich koteckow w naszym schronisku... jak w kazdym ale moze ktos sie zakocha w ktoryms ze zdjecia...

Takie wszystkie smutaski w tym bidulu...

Tak, to jest szczególnie przykre u schroniskowych - i u podwórzowych też - kotów: smutne, zrezygnowane oczy i okropny głód dotyku, pieszczoty, pogłaskania - niektóre z dokarmianych przeze mnie kotów "dzikich" nie chcą jeść od razu, tylko się najpierw wciskają z łebkami, mruczeniem, i za każdym razem odchodzę od nich z uczuciem, że mam na gardle garottę..

No niestety... a najgorsze jest to, ze nie mozna ich glaskac zeby nie przeniesc jakiejs choroby a one tak placza i wyciagaja lapuszki...

otóż to.. jak głaszczę takie różne bidy na ulicy, bardzo się pilnuję, żeby potem w domu najpierw dokładnie umyć ręce, zanim wymiętolę moje dwa stęsknione niewychodzące futrzaki.. zawsze jak patrzę na te moje wypasione, wychuchane kociaczki, śpiące na łóżku z ufnym, wywalonym do góry brzuszkiem, przychodzą mi na myśl te trzęsące się pod samochodami albo siedzące w schronisku . Life suxx...

Chciałybyśmy dawać tym najbardziej potrzeującym chociaż domy tymczasowe, ale same na razie nie mamy takich warunków a niestety nie udało nam się na razie znależć kogoś kto mógłby. Te małe kotki mają większe szanse na adopcje z domu niż ze schroniska gdzie każdy potencjalny chętny obawia się że kot jest chory, brudny i do tego jeszcze pewnie dziki skoro nie mieszka w domu... już nie raz się s taką opinią spotkałam...

Sydney pisze:Chciałybyśmy dawać tym najbardziej potrzeującym chociaż domy tymczasowe, ale same na razie nie mamy takich warunków a niestety nie udało nam się na razie znależć kogoś kto mógłby. Te małe kotki mają większe szanse na adopcje z domu niż ze schroniska gdzie każdy potencjalny chętny obawia się że kot jest chory, brudny i do tego jeszcze pewnie dziki skoro nie mieszka w domu... już nie raz się s taką opinią spotkałam...

Mam taki nieśmiały pomysł.. Może zebrać w jeden wątek doświadczenia z kotami zaadoptowanymi ze schronisk.. Właśnie dlatego, żeby chociaż spróbować pokazać, że te stereotypy nijak się mają do rzeczywistości.. Co? Jak myślicie? Może "Klub Kotów Schroniskowych".. A jakby wyszło, to warto dołożyć do Kociego ABC..

[quote="Sydney"]Chciałybyśmy dawać tym najbardziej potrzeującym chociaż domy tymczasowe, ale same na razie nie mamy takich warunków quote]
kurczę, mam mordę do samej ziemi, bo choć chciałabym strasznie móc się w coś takiego włączyć, nie dam rady: dwupokojowe mieszkanie, dwa koty na pokładzie, Mama nieco w podeszłym wieku i pewnymi zdrowotnymi problemami; i żadnego miejsca na ewentualne przechowanie kota . Do tego finanse poniżej krytyki i praca, która jest dość absorbująca czasowo, co w sumie uważam za największy problem, bo nie chcę czegoś ważnego robić na łapu capu.. Na razie mogę więc wspierać trzymaniem kciuków..może z czasem doszukam się wśród znajomych kogoś, kto w jakimś momencie będzie mógł pomóc..może zdarzy się i tak, że jakimś szczęśliwym zbiegiem okoliczności będę mogła bardziej pomóc..

Ehh, ja tez na razie nie jestem w stanie pomagac... moze za jakis czas jak sie troche sytuacja zmieni... najgorsza jest ta bezsilnosc... jak patrzy sie na te bidulinki wyciagajae lapki i za chwile widzi sie kobiete, ktora przynosi dwa maluchy od swojej domowej kotki... male, przerazone... kota7 mowi: Moze by Pani wysterylizowala kotke? a kobita na to: "No moze..." ale nie sadze zeby sie przejela... ona przeciez nic zlego nie robi, nie zabija kociat, ona je tylko zanosi do schroniska...