Nietypowe (?) zachowanie - prośba o poradę
Napisane: Pon sie 12, 2024 9:53Cześć wszystkim - to mój pierwszy post, więc wypada się przywitać. Forum czytam cichaczem od jakiegoś czasu, teraz jednak potrzebuję porady, pora więc się w końcu odezwać...
Tło problemu: mam trójkę kocurów, nazwijmy je Najstarszy (16 lat), Średni (rok i trzy miesiące) i Najmłodszy (3 miesiące). Najstarszy ze Średnim znają się już rok i chociaż miłości między nimi nie ma, to tolerują się wzajemnie. Najmłodszy przyszedł do nas trzy tygodnie temu i od razu zaprzyjaźnił się ze Średnim (jego biologicznym braciszkiem, nota bene) i przynajmniej zakolegował z Najstarszym. Najstarszy jest niekastrowany (trafił do mnie mając 8 lat i weterynarz powiedział, że to już za późno), Średni wykastrowany, Najmłodszy będzie wykastrowany jak tylko skończy 6 miesięcy - być może istotne dla problemu.
Teraz problem: Przez trzy tygodnie wszystko szło jak po maśle, aż nagle wczoraj rano Najstarszy zaczął chodzić krok w krok za Najmłodszym, próbując go - cóż - bzyknąć. Próbował tego rok temu też ze Średnim, ale Średni szybko pokazał mu pazurami, że sobie nie życzy, natomiast Najmłodszy jest kompletnie pozbawiony asertywności i nie potrafi się sprzeciwić. Tym bardziej, że jest między nimi 3 kilo różnicy. Szukałam jakiegoś rozwiązania w internecie, ale nieliczne porady, jakie znalazłam, mówiły że to normalne i żeby pozwolić kotom samym ustalić granice. Ja to rozumiem i nie miałabym nic przeciwko, żeby moje czworonożne dzieciaki były orientacji jakiej sobie życzą, ale Najstarszy jest tak nachalny, że Najmłodszy zaczyna się go bać. Nie może iść spokojnie do kuwety, nie może zjeść obiadu, nie może się nawet położyć na drzemkę, bo Najstarszy łazi za nim bez przerwy i co rusz próbuje łapać go za kark i dosiadać. Minie jeszcze sporo czasu, zanim urośnie na tyle, by się postawić, a tymczasem już zaczyna zachowywać się nerwowo. Próbowałam ich rozdzielać i przeciwnie - pozwolić Najstarszemu zrobić co tam uważa za słuszne, w nadziei, że się uspokoi. Nic nie działa. Czy możecie mi coś poradzić?
Tło problemu: mam trójkę kocurów, nazwijmy je Najstarszy (16 lat), Średni (rok i trzy miesiące) i Najmłodszy (3 miesiące). Najstarszy ze Średnim znają się już rok i chociaż miłości między nimi nie ma, to tolerują się wzajemnie. Najmłodszy przyszedł do nas trzy tygodnie temu i od razu zaprzyjaźnił się ze Średnim (jego biologicznym braciszkiem, nota bene) i przynajmniej zakolegował z Najstarszym. Najstarszy jest niekastrowany (trafił do mnie mając 8 lat i weterynarz powiedział, że to już za późno), Średni wykastrowany, Najmłodszy będzie wykastrowany jak tylko skończy 6 miesięcy - być może istotne dla problemu.
Teraz problem: Przez trzy tygodnie wszystko szło jak po maśle, aż nagle wczoraj rano Najstarszy zaczął chodzić krok w krok za Najmłodszym, próbując go - cóż - bzyknąć. Próbował tego rok temu też ze Średnim, ale Średni szybko pokazał mu pazurami, że sobie nie życzy, natomiast Najmłodszy jest kompletnie pozbawiony asertywności i nie potrafi się sprzeciwić. Tym bardziej, że jest między nimi 3 kilo różnicy. Szukałam jakiegoś rozwiązania w internecie, ale nieliczne porady, jakie znalazłam, mówiły że to normalne i żeby pozwolić kotom samym ustalić granice. Ja to rozumiem i nie miałabym nic przeciwko, żeby moje czworonożne dzieciaki były orientacji jakiej sobie życzą, ale Najstarszy jest tak nachalny, że Najmłodszy zaczyna się go bać. Nie może iść spokojnie do kuwety, nie może zjeść obiadu, nie może się nawet położyć na drzemkę, bo Najstarszy łazi za nim bez przerwy i co rusz próbuje łapać go za kark i dosiadać. Minie jeszcze sporo czasu, zanim urośnie na tyle, by się postawić, a tymczasem już zaczyna zachowywać się nerwowo. Próbowałam ich rozdzielać i przeciwnie - pozwolić Najstarszemu zrobić co tam uważa za słuszne, w nadziei, że się uspokoi. Nic nie działa. Czy możecie mi coś poradzić?
. 10 letni kot- za stary ! Gdzie ja 20to letnią kotkę kastrowałam , taką prosto z ulicy , nie badaną i zaniedbaną mocno.