Miau.PL

Cześć, wpadłam napisać aktualizację

Około tydzień temu skończyliśmy opatrunki, bo dół bandaża zaczął obcierać nogę i zrobiła się ranka. Teraz używamy balsamu Szostakowskiego w sprayu i Hydrocinu. W sobotę wet przetarł łapkę, żeby zedrzeć ziarninę i pobudzić tkanki do pracy - następnego dnia zrobił się ładny strupek, który teraz pokrywa całość rany. Co prawda wydziela dość nieprzyjemny zapach jak się przyłoży nos, ale podobno to normalne.

Wizyty u weta teraz co 3 dni, bo kot dalej dostaje antybiotyk, ale wygląda na to, że jesteśmy już na prostej drodze do wyzdrowienia

Oby tak dalej

I suuuper

Świetnie!

No i cóż - zapeszyłam. Na dzisiejszej wizycie u weta okazało się, że cała łapa łącznie z raną jest w kulkach, które są najprawdopodobniej przerzutami. I już raczej nic nie da się zrobić. A jak pisałam ostatnią odpowiedź to jeszcze ich nie było.

czyli co, jakie dalsze leczenie, wet. zasugerował?, amputacja łapki?

Myszorek pisze:czyli co, jakie dalsze leczenie, wet. zasugerował?, amputacja łapki?

Amputacja, czyli uśpienie, bo zarówno on jak i moi rodzice uważają, że tak będzie najlepiej, bo prawdopodobnie przerzuty poszły też poza łapę (takie same kulki ma w okolicy kręgosłupa)

ojej

Jako że sytuacja jest jaka jest, to chciałabym podziękować wszystkim za porady i chęć pomocy Niestety nic więcej nie da się zrobić, ale walczyliśmy i byliśmy dobrej myśli do końca. Akurat z tym nowotworem nie udało nam się wygrać, nawet rana przestała się goić. Weterynarz nie ruszy kota dopóki kot ma energię i siłę, a nie wiemy czy sytuacja pogorszy się za tydzień czy za miesiąc, czy za pół roku, dlatego po prostu będę przy kici, żeby była szczęśliwa przez tyle, ile jej zostało.

Przykro mi bardzo

Nie chcę dolewać oliwy do ognia, ale myślę, że warto o tym wspomnieć przyszłościowo, a nie wiem, kiedy będzie lepszy moment. Coś, o czym pisała Blue. Nowotwory usuwa się z wielkim zapasem a mięsaki najczęściej od razu amputuje z łapą. Tylko takie działania mają szansę zapobiec przerzutom.
Jeśli będziesz mieć kiedyś zwierzaka, to rozważyłabym leczenie u innego weta. Ten zbyt beztrosko podszedł do bardzo poważnego tematu

A teraz coś, mam nadzieję, na pocieszenie. Znam kota, który ze względu na przerzuty do płuc dostał jakieś 8 miesięcy życia. Ten termin minął jakieś 1,5 roku temu. Płuca na RTG wyglądają tak, że nie bardzo widać tam powierzchnię oddechową.
Kot jest rudy, a z rudymi wszystko jest inaczej, ale może Twoja kotka też będzie miała takie szczęście.
Najważniejsze to zapobieganie cierpieniu, uśmierzanie bólu. Wspomniany przeze mnie kot dostaje gabapentynę, buprenorfinę i chyba jeszcze coś. Jeśli Twój wet będzie się wzbraniał przed leczeniem paliatywnym, to może namówisz rodziców na udanie się do innego? Tu nie chodzi o egoistyczne trzymanie zwierzęcia przy życiu dla własnej frajdy. Tu chodzi o opiekę, dopóki życie zwierzakowi sprawia frajdę a cierpienie udaje się utrzymywać na minimalnym poziomie.

Stomachari pisze:Przykro mi bardzo

Nie chcę dolewać oliwy do ognia, ale myślę, że warto o tym wspomnieć przyszłościowo, a nie wiem, kiedy będzie lepszy moment. Coś, o czym pisała Blue. Nowotwory usuwa się z wielkim zapasem a mięsaki najczęściej od razu amputuje z łapą. Tylko takie działania mają szansę zapobiec przerzutom.
Jeśli będziesz mieć kiedyś zwierzaka, to rozważyłabym leczenie u innego weta. Ten zbyt beztrosko podszedł do bardzo poważnego tematu

A teraz coś, mam nadzieję, na pocieszenie. Znam kota, który ze względu na przerzuty do płuc dostał jakieś 8 miesięcy życia. Ten termin minął jakieś 1,5 roku temu. Płuca na RTG wyglądają tak, że nie bardzo widać tam powierzchnię oddechową.
Kot jest rudy, a z rudymi wszystko jest inaczej, ale może Twoja kotka też będzie miała takie szczęście.
Najważniejsze to zapobieganie cierpieniu, uśmierzanie bólu. Wspomniany przeze mnie kot dostaje gabapentynę, buprenorfinę i chyba jeszcze coś. Jeśli Twój wet będzie się wzbraniał przed leczeniem paliatywnym, to może namówisz rodziców na udanie się do innego? Tu nie chodzi o egoistyczne trzymanie zwierzęcia przy życiu dla własnej frajdy. Tu chodzi o opiekę, dopóki życie zwierzakowi sprawia frajdę a cierpienie udaje się utrzymywać na minimalnym poziomie.

W poniedziałek mamy zaplanowaną kolejną wizytę i na pewno wtedy będziemy planować dalsze działania. Tak jak napisałaś - nie trzymać na siłę, tylko dopóki kicia ma energię i nie cierpi. Na razie na szczęście zachowuje się normalnie, ale na wizycie na pewno poruszę temat leczenia paliatywnego (dzisiaj jeszcze nie było mowy na ten temat u weta, bo starał się jeszcze cokolwiek innego wykombinować, zanim całkowicie rozłożył ręce), żeby było jej trochę lżej, a jak zacznie ewidentnie słabnąć to wtedy ta ostateczność. Ciężko będzie się rozstać, ale nie będę zwierzaka skazywać na dalsze cierpienie z tego powodu.

Co do kolejnego zwierzaka, to na razie zdecydowanie nie planuję, bo na pewno ta strata zostanie ze mną na bardzo długo i trudno będzie się pozbierać, ale jeśli kiedyś adoptuję i nie daj Boże zachoruje na mięsaka, to zapamiętam na pewno rady Blue i znajdę takiego weta, który inaczej podejdzie do tematu Teraz pozostaje mi jedynie zapewnienie kotu komfortu i zminimalizowanie cierpienia dopóki nie zacznie słabnąć.

Trzymaj się i dobrego samopoczucia dla kotki jak najdłużej!

Stomachari pisze:Trzymaj się i dobrego samopoczucia dla kotki jak najdłużej!

Dziękuję bardzo i przede wszystkim dziękuję za liczne porady Wysyłamy z kicią moc uścisków!

Dzisiaj zaczęliśmy leczenie paliatywne. Weterynarz przewiduje, że został tydzień zanim kot zacznie się meczyć, patrząc na to, jak szybko choroba postępuje.