ból po stracie kota

[karlard777]

Witam. 3 dni temu zmuszona byłam uśpić mojego kotka, który był ze mną i z moją rodziną przez 8 lat. Przyszedł na świat, gdy kończyłam 18 lat. Chorował na niewydolność nerek. Nie mogę poradzić sobie z bólem po jego odejściu. Nieustannie towarzyszą mi obrazy w mojej głowie z ostatnich godzin jego życia ( ogromne wyrzuty sumienia- co mogłam jeszcze zrobić, jak się z nim pożegnać). Mam do siebie żal także o to, ze nie poprosiłam Panią weterynarz, żeby zostawiła mnie samą na chwile z moim kotkiem, abym mogła się z nim pożegnać. Cały "zabieg" odbył się bardzo szybko. Byłam w szoku. Nie wiedziałam do końca jak się zachować. Byłam także skrępowana obecnością weterynarza. Żałuje bardzo, że nie miałam tej ostatniej chwili z moim kotkiem na osobności.
Pisze dlatego, aby zapytać się was, drodzy, jak poradzić sobie z tym ogromnym bólem. Nie potrafię skupić się na pracy. Ciągle płacze. Mój kotek towarzyszył mi na każdym kroku. Bardzo mi go brakuje. Nasz dom wydaje się być taki pusty i smutny.

[mziel52]

Zapłacz
Kiedy odejdzie,
Jeśli cię serce zaboli,
Że to o wiele za wcześnie
Choć może i z Bożej woli.

Zapłacz
Bo dla płaczących
Niebo bywa łaskawsze
Lecz niech uwierzą wierzący,
Że on nie odszedł na zawsze.

Zapłacz
Kiedy odejdzie,
Uroń łzę jedną i drugą,
I – przestań
Nim słońce wzejdzie,
Bo on nie odszedł na długo.

Potem
Rozglądnij się wkoło
Ale nie w górę
Patrz nisko
I – może wystarczy zawołać,
On może być już tu blisko…

A jeśli ktoś mi zarzuci,
Że świat widzę w krzywym lusterku,
To ja powtórzę:
On wróci
Choć może i w innym futerku…

(Franciszek Klimek)

[jolabuk5]

Każdy radzi sobie inaczej. Jeśli są w domu inne koty i trzeba się nimi zajmować, to czasem pozwala odwrócić myśli od tego, co się stało. Ale żałobę po członku rodziny, Przyjacielu, po kimś bardzo bliskim trzeba po prostu przeżyć, dać sobie na to czas. Bo tylko czas może tu coś zmienić, złagodzić ból.

[Nul]

Mam łzy w oczach, kiedy czytam o Twoim kotku, mogę sobie tylko wyobrażać, jaki to ból dla Ciebie. Piszesz, że zabrakło tej ostatniej chwili pożegnania - ale dałaś mu tyle lat miłości i było tyle pięknych chwil... Nie wiem, może dobrze, że to było - jak to nazwać - szybko jak zwykła wizyta, bez dodatkowego „ceremoniału”, bo może dzięki temu kotek nie miał dodatkowego stresu, że coś jest zupełnie inaczej niż zwykle?

Niedawno ktoś pisał na forum, że jego/jej bliscy w ogóle nie rozumieją rozpaczy po odejściu kota - „przecież to tylko kot”. Mam nadzieję, że Twoi bliscy Cię rozumieją...

Nie wiem, co poradzić... Jeszcze nie żegnałam żadnego z moich. Kiedy o tym pomyślę, kiedy sobie chociaż spróbuję to wyobrazić, to wiem, że będę ryczeć. To musi być tak, jak przy każdej żałobie po śmierci kogoś bardzo bliskiego - pewnie trzeba przejść wszystkie etapy żałoby. I w końcu się to uspokoi...

[Gosiagosia]

Bardzo Ci współczuję bo dokładnie wiem co czujesz i co przeżywasz.
Ja pożegnałam Migotkę 05.02.21 odeszła spokojnie w domu, chorowała na nadczynności tarczycy, nowotwór listwy mlecznej i na koniec siadły jej nerki. Ja do tej pory przeżywam jej odejscie i rozpamiętuje co mogłam zrobić i czego nie zrobiłam. Mam jeszcze dwa koty i pieska więc mam się kim zajmować. Mocno Cię przytulam.